Lionsgate heeft een financieel risico genomen met de prequel van The Hunger Games, The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes (2023). Een Hunger Games film zonder Jennifer Lawrence is geen evidente zaak. Ze hebben er wel een regisseur op gezet met ervaring met de jong-volwassen dystopie franchise, met name Francis Lawrence. De film was geen flop maar deed het veel minder goed dan alle andere Hunger Games films. De vorige film The Hunger Games: Mockingjay – Part 2 (2015) bracht wereldwijd 661 miljoen dollar op, deze film moest tevreden zijn met 337 miljoen dollar met een productiebudget van 100 miljoen en nog eens 100 miljoen aan promotie en distributiekost. Er komt hierop geen sequel, zoveel is duidelijk, ook al zou auteur Suzanne Collins bezig zijn met een sequel op dit verhaal.
Korte inhoud: Coriolanus Snow (Tom Blyth) op 18-jarige leeftijd (de rol gespeeld door Donald Sutherland in The Hunger Games films), jaren voordat hij de tirannieke president van Panem zou worden. De jonge Coriolanus is knap en charmant, en hoewel de familie Snow moeilijke tijden heeft doorgemaakt, ziet hij een kans op een verandering in zijn fortuin wanneer hij wordt gekozen als mentor voor de Tiende Hongerspelen. Alleen om zijn opgetogenheid te onderbreken wanneer hij wordt toegewezen om het eerbetoon aan Lucy Gray Baird (Rachel Zegler) uit het verarmde District 12 te begeleiden. Maar nadat Lucy Gray alle aandacht van Panem heeft getrokken door uitdagend te zingen tijdens de oogstceremonie, denkt Snow dat hij de kansen in hun voordeel kan keren.
De film is gebaseerd op het prequel boek uit 2020 van Suzanne Collins, en in scenario gegoten door Michael Arndt en Michael Lesslie. Geen Jennifer Lawrence maar wel heel wat filmsterren. Peter Dinklage, Hunter Schafer en Viola Davis spelen mee in de film. Daarnaast zijn er ook rollen voor Jason Schwartzman en Fionnula Flanagan.
Het was een lijvig boek en niet alles van wat in het boek staat komt in de film voor. Ik heb er toch van genoten. Het was niet mijn favoriete Hunger Games film maar het is geen slechte film, en veel was te danken aan de talentvolle cast. Toch steek ik niet weg dat ik Jennifer wel ging missen ook al is Rachel Zegler een uitstekende actrice, die ik ook al goed vond in West Side Story, maar ze moet misschien haar agent vervangen want de keuzes die ze maakt zijn niet altijd even gelukkig, ik denk dan aan films als Shazam 2 of zelfs de opkomende Sneeuwwitje film. Op social media zijn er evenveel fans van Rachel Zegler als mensen die niets van haar willen weten. Had ze nu gewoon minder interviews gegevens had ze misschien vandaag ook veel meer filmrollen. Zegler moet misschien iets meer het pad van Kristen Stewart volgen en kiezen voor meer independent films of gewaagde keuzes maken. Sneeuwwitje is een studiofilm, net als Hunger Games of Shazam 2.
© Lionsgate / The PR Factory
In theorie is dit het oorsprongsverhaal van hoe Snow van de straatarme zoon van een in ongenade gevallen edelman veranderde in de almachtige slechterik die Donald Sutherland speelde in de hoofdtrilogie. Snow heeft echter niet veel om over te spreken, hij begint en eindigt de film als een ambitieuze intrigant, waarbij zijn enige lessen de zeer voor de hand liggende gevolgen van zijn daden zijn. De uiteindelijke stelregel van Snow: ‘Het zijn de dingen waar we het meest van houden die ons vernietigen’, levert uiteindelijk niets op, aangezien zijn romance met Lucy Gray even verbijsterend als voorspelbaar is en zijn overleving een uitgemaakte zaak is. En dat is inherent aan prequels, je weet hoe al deze personages zullen uitgroeien. De actie buiten het relatiedrama is op zijn best lauw, aangezien Ballad de beats uit de eerdere films opnieuw recycleert, maar met een iets zwakkere montage en minder geslaagde visuele effecten. De film komt pas tot leven als de acteurs zelf het hele concept lijken weg te lachen, met name met karakters als deze die Viola Davis vertolkt. Na 150 minuten filmtijd, die voelt als veel meer. Neen, het voelt niet aan als dat Lionsgate dit goudhaantje wou uitmelken, gezien het echt wel een plaats heeft in de Hunger Games geschiedenis, maar de film zal ik snel weer vergeten. De film is verkrijgbaar op DVD, Blu-ray en UHD vanaf 22 maart 2024.
Review The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes (2024)
Recensie door Natalie op 27 maart 2024
Op de een of andere manier slaagde de film erin verontrustend gewelddadig te zijn maar ook zonder al te veel bloedvergieten