Het gebeurt wel eens dat een studio een film maakt waar ze niet echt tevreden mee zijn en deze dan ook op een dood moment dumpen (meestal in januari of februari) via home cinema distributie-kanalen. De reden is vaak dat slechte films geen goede reclame zijn voor het studio-merk. Maar zelden is dat het geval met films waarin A-list acteurs verschijnen. Maar blijkbaar zou dat wel het geval zijn met Minamata (2020), die vertoond werd op het filmfestival van Berlijn op 21 februari 2020, maar sindsdien nauwelijks tot helemaal niet gepromoot wordt, alsdus de open brief van regisseur Andrew Levitas die te lezen was op Deadline.
Korte inhoud: ‘Minamata’ vertelt het waargebeurde verhaal van de gevierde oorlogsfotograaf W. Eugene Smith (Johnny Depp). Na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog leidt hij een teruggetrokken leven. In de jaren 70 reist hij in opdracht van een geheime commissie van LIFE Magazine-redacteur Robert Hayes (Bill Nighy) met zijn camera naar Japan om het ‘Minamata’-schandaal te documenteren. Een bedrijf zou verantwoordelijk zijn voor het vergiftigen van mensen aan de kustplaats. Hij wordt vergezeld door een Japanse vertaler (Minami) en aangemoedigd door een lokale dorpeling (Hiroyuki Sanada) terwijl hij helpt om decennia van grove nalatigheid door de Chisso Corporation aan het licht te brengen.
Het is in ieder geval een film die zelfs bij ons zeer relevant kan zijn na het PFOS-schandaal met 3M en de doofpot-operatie van de Vlaamse Overheid om hun Oosterweelverbinding te sparen van nog meer vertragingen. Tevens was hierover twee jaar geleden al een film met Mark Rufallo genaamd Dark Waters (2019) over het PFOA schandaal in West Virginia. Komt daar nog bij dat Minamata eigenlijk behoorlijk goed was onthaald door de pers, en in het bijzonder ook de vertolking van Depp.
Volgens de regisseur zou MGM de film niet willen promoten omwille van het schandaalsfeertje rond de figuur van Depp met zijn ex Amber Heard en zijn ontslag uit Fantastic Beasts 3 door Warner Bros. Maar laten we eerlijk zijn, deze privé-zaken interesseert eigenlijk niemand buiten misschien een handvol dramaqueens op Twitter, gesteund door een hoopje “progressieve woke journalisten”, die allen blijkbaar hun miserabel bestaan zin hebben gegeven via de introductie van de Cancel Culture in een Trial by Media sfeertje. Als kleine garnaal een grote vis neerhalen bezorgt hen voldoening…blijkbaar. Of dat de reden is van MGM is pure speculatie maar je mag niet vergeten dat het een spannende periode is voor de studio die op 29 september 2021 EINDELIJK hun James Bond film No Time To Die (2021) zullen uitbrengen. En deze film moet meer dan 500 miljoen dollar opbrengen om nog maar uit de kosten te komen, en in deze Covid-tijdens is dat geen evidentie. Bijgevolg doen ze wat elk bedrijf doet: “rekening houden met mogelijke (financiële/imago) impact op het bedrijf. Je moet geen moreel rechtvaardige ridders zoeken die willen opkopen voor de rechten van de vrouw of de diversiteit een kans geven. Ze doen dit enkel en alleen uit financiële overwegingen, en als ze hiervoor jonge meisjes uit een derde wereld land voor een hongerloon aan het werk moeten zetten om hun merchandiding te maken in de schaduw van de schijnwerpers, dan zullen zet dit ook niet nalaten.
Levitas drong in zijn brief aan bij MGM om alsnog de film te promoten en een volwaardige release te geven. Hij is van mening dat de studio niet voldoende aandacht schenkt aan het belang van het onderwerp, dat wangedrag en onverschilligheid van bedrijven aan de kaak stelde en de generaties-vernietigende en verwoestende schade herdacht die de lokale bevolking heeft geleden als gevolg van de vergiftiging die in de film wordt afgebeeld. We zullen zien of er dan alsnog beweging komt maar vooralsnog is er geen Belgische bioscooprelease gepland.
