Godzilla (2014) ***½ 4k UHD Blu-ray recensie

Op 17 september 2014 kwam de Blu-ray (3D) uit van Godzilla (2014), de film van Gareth Edwards die met zijn low budget debuutprent Monsters (2010) meteen kon rekenen op de aandacht van menig filmstudio. In plaats van 800’000 euro mocht hij nu een ‘monster’ reboot maken met een productiebudget van 160 miljoen dollar. En hoe kon het ook anders dat de film buitengewoon visueel indrukwekkend is. Volgende week op 26 mei 2021 komt de 4k UHD versie uit van de film.

Korte inhoud: Wanneer kwaadaardige wezens de mensheid en haar voortbestaan bedreigen, slaat Moeder Natuur terug met haar eigen ultieme wapen, Godzilla. Een verwoestende natuurkracht, die het in een heftige strijd zal opnemen tegen deze creaturen. Tussenin de brokstukken van de agressie en de chaos volgen we drie leden van een gezin. Joe Brody (Bryan Cranston) is een wetenschapper die werkzaam is in Japan. Hij ontdekt als één van de eersten een anomalie in sonargegevens en is net met zijn onderzoek hiernaar begonnen wanneer de hel losbarst. Zijn stiefzoon Ford (Aaron Taylor-Johnson), een jonge marineofficier, probeert ondertussen terug te keren naar zijn gezin in San Francisco, waar zijn vrouw Elle (Elizabeth Olsen), een verpleegster, haar handen vol heeft met het helpen van mensen in nood.

De film is uiteraard beter dan Godzilla (1998) van Roland Emmerich, en dat op heel wat vlakken. Op zich is zoiets niet meteen een prestatie gezien het vorige Holluwood-product niet om aan te zien was. Het verhaal was saai en trok op de ballen, het was in essentie een rip-off van Jurassic Park, Matthew Broderick was een complete miscast en de Godzilla zelf (of de lichaamsdelen ervan) hadden een variërende grootte naargelang het shot – wat nergens op sloeg. Deze prent is een Godzilla waardige film, met een monster die niet op de vlucht slaat maar dominant boven de wolkenkrabbers uitsteekt en zijn vijanden te lijf gaat met goddelijke macht.

Als de regisseur al zo’n aangrijpende film kon maken met een minuscuul productiebudget, dan was het duidelijk dat hij echt wel het onderste uit de kan zou halen met een Hollywood budget. En met de hulp van effectenhuis van Peter Jackson, Weta Digital, én de talentvolle Director of Photography Seamus McGarvey (The Avengers) ziet alles er echt wel adembenemend uit. Enkel al voor de fotografie en de verbluffende visuele effecten zou je deze al een tweede visie moeten gunnen. Deze Godzilla werd echter niet opgenomen met 3D technologie en in alle eerlijkheid is het resultaat zelfs veel beter in 2D. Er is zo goed als geen toegevoegde waarde in 3D, en het beeld is tevens net iets donkerder dan in 2D.

De muziek komt van Alexandre Desplat, die bij momenten geniaal was (met name de tsunami scene of de HALO jump-scène), maar anderzijds niet kon overtuigen desondanks het 150 koppige orkest. De score was bij momenten plat en leek zich tevreden stellen met hoge decibels veroorzaakt door luide hoorns, trompetten en drums. Ik miste de grandeur die een Hans Zimmer of een Steve Jablonski had kunnen brengen bij een dergelijke spektakel prent, ook al juich ik de komst toe van nieuwe componisten. Er was zelfs geen Godzilla thema, iets wat ik echt wel spijtig vond.

© Warner Home Video

In tegenstelling tot Michael Bay maakt de regisseur de fout niet door de kijker bloot te stellen aan inhoudsloze non-stop destructie, maar geeft ruimte aan menselijke drama, ook al was de positie van de mens binnen het monster-genre veel beter uitgewerkt in zijn eerste film. Maar dit is nu eenmaal de aard van het beestje. Dit is een Godzilla film, geen dramatische introspectie van de menselijke bestaan of een gevleugeld Shakespeare drama. Toch betekent dit niet dat we 2 uur lang (want zo lang duurt deze prent) verstand-op-nul actie geserveerd krijgen. We zien zelfs geen enkel monster in de eerste 40 minuten, en volgen het verhaal van Brody (Bryan Cranston), gedreven door de dood van zijn vrouw Sandra (Juliette Binoche), die voelt dat de overheid iets ‘gigantisch’ wil verbergen. Maar het hoofdpersonage is wel degelijk het monster, neen, zelfs meerdere monsters. Zelf exemplaren die zich voeden met nucleaire straling. Een kernbom afvuren in de hoop het monster uit te roeien zou misschien wel het tegenovergestelde doel kunnen bereiken.

© Warner Home Video

Is deze Godzilla geslaagd in zijn opzet? Volmondig ja. Er is zelfs een Godzilla 2 (2018) in de pijplijn, maar niet alvorens Edwards zich zal wagen aan een Star Wars project (2016). Is het een goede film? Wel, voor de fans van het beestje zal dit een uitstekende film zijn. Ikzelf zat mij bij momenten wat te vervelen. Ik kan er weinig over vertellen om niet te spoilen, maar ik had bepaalde personages meer willen zien (zoals het karakter van Ken Watanabe) en anderen niet iets minder. Edwards en scenarist Max Borenstein hebben er een humorloze prent van gemaakt met een Godzilla als hero en een hoofdpersonage (Aaron Taylor-Johnson) die compleet on-interessant blijkt te zijn. Om de haverklap wordt ook zijn mening gevraagd terwijl hij uiteindelijk maar een militair is van geen belang. Geef mij iedere dag van de week de goedkope Monsters in plaats van deze dure Godzilla. En qua big budget monster films von ik Pacific Rim (2013) toch net iets pittiger, ook al ben ik benieuwd naar de sequel.

Op de Blu-ray vinden jullie een interessante docu met achtergrond informatie rond Godzilla en de MUTO wezens. Neem tevens samen met de makers en cast een kijkje achter de schermen in een boeiende reportage. Al bij al een editie die niet mag ontbreken aan de filmcollectie.