Lovecraft Country Seizoen 1 (2020-) ***½ Blu-Ray Recensie

Af en toe komt er zo’n serie uit die er op het eerste gezicht zo vreemd uitziet, dat je eigenlijk niet anders kan dan ze te bekijken. Het eerste seizoen van “Lovecraft Country” (2020-) is zo’n serie. Deze reeks uit de HBO-stal mixt elementen van sciencefiction, horror, avonturenfilm, (historisch) drama en romantiek, enkel liefhebbers van westerns vallen uit de boot. Het is een unieke mix en het maakt van “Lovecraft Country” ook een unieke serie die er prachtig uitziet, maar waarvan het eerste seizoen ook onevenwichtig is en niet altijd de aandacht van de kijker kan vasthouden.

Korte inhoud: Atticus Freeman (Jonathan Majors) keert in de jaren ’50 terug van de Koreaanse Oorlog als een getraumatiseerd man. In Korea heeft hij gruwelheden gezien, en er ook aan deelgenomen. En hij heeft er zijn eerste liefde Ji-Ah (Jamie Chung) achtergelaten. Maar George Freeman (Courtney B. Vance), de vader van Atticus (‘Tic’ voor de vrienden) is verdwenen en alle sporen leiden naar Ardham, een minuscuul dorp enkele staten verder.

Samen met zijn oom Montrose Freeman (Michael Kenneth Williams) en vriendin Letitia ‘Leti’ Lewis (Jurnee Smollett) reist Tic van Chicago naar Ardham waar ze bij aankomst worden aangevallen door reusachtige bloeddorstige monsters. Uiteindelijk belanden ze op een groot landgoed en maken ze kennis met de zonderlinge William (Jordan Patrick Smith) en Christina Braithwhite (Abbey Lee). De Braithwhaites blijken beoefenaars van occulte magie te zijn die George Freeman gevangen houden omdat ze geloven dat ze Tic nodig hebben om hun laatste magische kunstje te doen.

Hoewel de serie in zijn titel de naam van auteur H.P. Lovecraft draagt, is ze niet gebaseerd op het werk van de cultauteur. “Lovecraft Country” is daarentegen gebaseerd op het gelijknamige boek van Matt Ruff, en speelt zich eerder af in een universum dat gecreëerd zou kunnen zijn door H.P. Lovecraft. Een universum bevolkt door gruwelijke monsters, heksen en tovenaars, maar de echte gruwel komt van de mens zelf.

Het is de periode van de rassenscheiding en flagrant onrecht in Amerika en de serie laat zien hoe zwarten systematisch gediscrimineerd worden door blanken en er regelmatig rellen uitbreken tussen blanken en zwarten. Zwarten moeten achteraan de bus zitten en wanneer de bus pech krijgt, wordt er een vervangbus voorzien, maar enkel voor de blanken. Ook het Tulsa massacre wordt genoemd, de rassenrellen uit 1921 die ook in “Watchmen” werd vermeld en die een trauma zijn van de zwarte Amerikaanse bevolking.

De makers willen hiermee een tegenhanger geven door de naam van Lovecraft, een notoir racist, in de titel te zetten. Of zoals Tic het zegt wanneer hij in de serie een boek zit te lezen: “Verhalen zijn als mensen, je moet door hun tekortkomingen heen kijken.” In deze scènes is zeer duidelijk de invloed van producent Jordan Peele (Get Out, Us) zichtbaar (een van de andere producenten is trouwens J.J. Abrams).

“Lovecraft Country” is een ambitieuze serie. Dat zie je aan de prachtige, heel authentiek aandoende decors en kostuums die de sfeer van de jaren ’50 heel goed oproepen. Er is gelet op de kleinste details en dat trekt je helemaal mee in een nostalgische trip. Ook de special effects zien er meer dan in orde uit en het contrast tussen het decor van de jaren ’50 en futuristische tijdreizen en buitenaardse monsters vormt een prachtig visueel spektakel.

Ook aan de muziek en soundtrack werd veel aandacht besteed. De soundtrack werd gecomponeerd door Laura Karpman en Raphael Saadiq, die een tiental jaar geleden bij ons een radiohitje had met ‘Love That Girl’. Speciaal in de soundtrack van “Lovecraft Country” is dat er soms nummers te horen zijn die op het moment dat de serie zich afspeelt, nog niet gemaakt waren, zoals ‘Lady Marmelade’ van Labelle of songs van Cardi B of Rihanna. Deze staan broederlijk naast liedjes van Etta James, Pat Boone, Josephine Baker of Nina Simone.

© Warner Home Video

De serie haalt dus alles uit de kast om de kijker een topervaring aan te bieden en toch is het geen absolute topserie. Daarvoor is de kwaliteit van de afleveringen doorheen het eerste seizoen te wisselvallig. Sterke afleveringen wisselen te vaak af met middelmatige afleveringen en het is lang niet duidelijk waar het verhaal precies naartoe wil met zijn mix aan genres. Sommige verhaallijnen worden te lang uitgesponnen, terwijl je bij andere subplots net te weinig informatie krijgt om goed te kunnen volgen.

Het maakt dat “Lovecraft Country” mijn aandacht niet tijdens het volledige seizoen even hard vast hield. Als de makers hier een beetje meer aandacht voor hebben in het (nog niet definitief bevestigde) tweede seizoen en de kwaliteit van de afleveringen iets constanter zou zijn, zou “Lovecraft Country” echt kunnen uitgroeien tot een topserie. En ze werd zelfs voor dit onevenwichtige eerste seizoen al genomineerd voor een Golden Globe, dus dat belooft.

De Blu-Ray met daarop de tien afleveringen van het eerste seizoen van “Lovecraft Country” is vanaf 17 februari 2021 verkrijgbaar. Er staan ook enkele bonusfeatures op de schijfjes zoals ‘Lovecraft Country: Compendium of Horrors’, ‘Crafting Lovecraft Country’, ‘Orithyia Blue and the Imagination of Diana Freeman’, 8 Exploring Lovecraft Countru Featurettes en 4 Lovecraft Country The Craft featurettes.