Deze 365 Days (2020), of met zijn oorspronkelijke titel 365 dni, is een beetje zoals Fifty Shades of Grey (2015). Iedereen wil de film zien, staat bovenaan de Top 10 van de best bekeken films op Netflix wereldwijd. Forbes schatte dat de film de grootste Netflix-hit van het jaar zou kunnen zijn en verschillende traditionele Amerikaanse films zou verslaan, maar niemand heeft er iets goeds over te vertellen. Wel bij deze ga ik een beetje de advocaat van de duivel spelen, want indien je deze film wil boycotten dan kan je evengoed Disney’s Beauty and the Beast gaan boycotten.
© Next Film / Netflix
Korte inhoud: Massimo Torricelli (Michele Morrone) is een jonge Siciliaanse maffiabaas die aan het hoofd van de familie komt te staan als zijn vader wordt geliquideerd. Laura (Anna Maria Sieklucka) is een employé van een luxueus hotel in Warschau die op vakantie is in Sicilië. Op het Italiaanse eiland komen ze elkaar tegen. Voor Massimo is Laura de vrouw over wie hij altijd gedroomd heeft. Hij laat haar kidnappen, sluit haar op in een luxueus kasteel en geeft haar 365 dagen de tijd om van hem te gaan houden.
Het verschil met Fifty Shades is dat deze film weinig tot geen compromissen maakt – je ziet echter nooit geslachtsdelen en alles blijft heel suggestief – maar het is duidelijk seksueel meer expliciet. Het hoofdpersonage is een macho van de oude stempel die zijn geslachtsdeel maar al te graag in de mond van vrouwen duwt en dergelijke beelden lijken vandaag de dag door een bepaald deel van de bevolking niet meer door de beugel te kunnen en moet kost wat kost veroordeeld worden. En in tijden van #MeToo en #CancelCulture doken voor deze prent ook tal van online boycott formulieren op, maar deze hebben net het tegenovergestelde effect bereikt. En gezien het succes komt er nu ook nog eens een sequel. En zet jullie maar schrap wat er zijn 3 boeken dus verwacht ik ook wel een trilogie à la Shades of Grey.
Los van het hutsende machismo die Michele Morrone tentoonspreidt hebben we hier uiteraard ook het gegeven van een vrouw die tegen haar wil wordt opgesloten tot ze verliefd wordt op de ontvoerder, in dit geval een seks-verslaafde crimineel. De kritiek luidt dat het hier gaat om een film die verkrachting en machtsmisbruik van een man tegenover een vrouw zou verheerlijken. De mogelijke verliefdheid die hieruit voortvloeit kan enkel beschreven worden als een soort ‘Stockholm Syndroom‘, een psychologische reactie wanneer gijzelaars of slachtoffers van misbruik zich hechten aan hun ontvoerders of misbruikers na dagen, weken, maanden of zelfs jaren van gevangenschap of misbruik. Los van het gegeven of hier al dan niet sprake is van verkrachting, waar ik later op terug kom, heb ik geen probleem met de analyse. En net dezelfde analyse kan je maken bij Beauty and the Beast waarbij een prins door een heks in een beest veranderd wordt. Om weer een mens te worden moet het Beest zorgen dat er iemand op hem verliefd wordt. Belle komt in de handen van het Beest en hij houdt haar gevangen, maar uiteindelijk bloeit er iets tussen hen.
Hoe fout het ook is een vrouw te kidnappen, dit blijft een fictiefilm. En de fictie is dermate grotesk dat je op geen enkel moment deze prent ook serieus kan en mag nemen. Doe je dat wel, dan begrijp ik dat je snel 365 Days wil gaan veroordelen op diverse fora tot zelfs een boycott eisen. Maar wees dan consequent, en boycott de Disney film en zowat de helft van alle James Bond films waarin vrouwen ook gedwongen worden tot seks, of hebben jullie de scène in het hooi tussen James Bond en Pussy Galore in Goldfinger (1964) al vergeten?
En in deze film wordt Massimo Torricelli als een zeer imposant figuur omschreven, maar tevens een heel begeerlijk man die geen seks wil met de vrouw tot ze zelf tot hem komt. Laura heeft ook een vriendin (Magdalena Lamparska) die haar vertelt wat de situatie is en dat maakt dat ze toch – als zelfzekere vrouw – de beslissing neemt om het spel te spelen. Je kan dus in zekere zin wél spreken van een zekere ’toestemming’, hoe gestoord de situatie ook moge zijn. En er is een verleidingsspel die al heel vroeg begint (zij staart naar zijn piemel onder de douche en daagt hem ook constant uit met bvb andere mannen). Ook al werd ze gekidnapt vertoefde ze in rijkdom en in het gezelschap van een aantrekkelijke machtsfiguur. Het zou me werkelijk verbazen dat alle vrouwen hier een grote afkeer van zouden hebben. Integendeel, ik denk dat heel wat vrouwen het fictiegehalte wel goed kunnen inschatten en dit zien als een soort ‘foute fantasie’. Noem het CNC-sex (Consensual Non Consent-sex). Letterlijk een ‘guilty pleasure’, net zoals Fifty Shades dat was. Maar nogmaals, deze film is minder hypocriet in zijn bedoeling en is er om volwassenen te laten genieten van een foute erotische fantasie. Mensen die discussiëren over de bizarre reacties van Laura – dat ze kleren zou kopen terwijl ze eigenlijk in terreur zou moeten leven – hebben de bedoeling van deze prent duidelijk niet begrepen. Indien je een accurate karakter-analyse verwacht van een prostitué in Pretty Woman (1990), ga je volgens mij ook nooit echt kunnen genieten van de fantasie die deze film met ons wil delen.
© Next Film / Netflix
De regie lag tevens deels in handen van een vrouw, Barbara Bialowas, en het script van Tomasz Klimala was gebaseerd op de roman van een andere vrouw, met name Blanka Lipinska. Mensen die hier iets meer willen inzien dan een seksfantasie hebben niks begrepen van de intentie van de makers of misschien nog net iets te groen achter de oren om beter te weten. 365 Days werd ook geproduceerd door ondermeer twee vrouwen, om maar te zeggen; indien dit is wat sommigen claimen, dan hadden er heus wat minder vrouwen betrokken geweest in het productionele en artistieke proces.
Het is een Pools-Italiaanse productie en je voelt ook wel deze twee werelden samen komen. Enerzijds heb je de kille misdaadwereld en anderzijds heb je de zuiderse passie en seks. En van seks gesproken, deze ziet er behoorlijk echt uit maar het is geen porno, ook al is de grens filterdun. Alles wordt echter vrij zedig in beeld gebracht, ook al gaat de film verder dan wat een doorsnee mainstream publiek gewend is. De acteurs hadden geen seks met elkaar ook al werd het dermate goed in beeld gebracht dat je eraan zou kunnen twijfelen. Indien jullie moeite hebben met seks in films of zich geroepen voelt om de moraalridder uit te hangen, dan is deze prent misschien niet iets voor jullie.
Kortom, 365 Days is een erotische fantasie die qua verhaal eigenlijk niet zo zot veel om het lijf heeft maar gezien zijn foute boodschap wel prikkelt. Ondanks de beperkte middelen is het ook niet slecht gemaakt, en is de set design – ook in leiding van een vrouw – zeer sfeervol. Je kan aanstoot nemen aan de inhoud, net zoals je dat kan doen met duizenden andere films, maar het is goed dat dergelijke films er ook zijn. Het zorgt voor discussies en opent het debat rond macht en misbruik in een relatie. Zet deze film aan tot geweld tegenover vrouwen? Ik zou zeggen net zoveel als dat Texas Chainsaw Massacre mensen aanzet om met kettingzaag slachtoffers te lijf te gaan. 365 Days is te bekijken op Netflix sinds 7 juni 2020. Verwacht er niet al teveel van, wees bij deze gewaarschuwd over de foute inhoud en geniet ervan.
Review 365 Days / 365 dni (2020)
Recensie door Alexander op 5 augustus 2020
***Related Posts***
13/11/2022: The Next 365 Days recensie
02/05/2022: 365 Days: This Day recensie
Ja tuurlijk is de film fout, alsof dat kidnapping en seksuele manipulatie toegelaten is voor stinkend rijke knappe mannen, maar het mag gezegd worden: Massimo ziet er ZOOO veel knapper uit dan Christian Gray. There I said it.
Dit is duidelijk een film voor volwassenen en in vergelijking met de “erotische film” Fatal Affair komt in deze film echt wel erotiek en seks in voor. En ik heb blijven kijken tot het einde en normaal doe ik dat niet mocht de film niks voorstellen.
Het verbaast me niks dat deze film is geschreven, geproduceerd en geregisseerd door vrouwen want het is een foute vrouwenfantasie, en tevens een oude filmformule. Het is zelfs onderdeel van een rollenspel bij heel wat koppels. Indien bepaalde geweldfilms er zijn voor mannen die in het echte leven watjes zijn, is deze film misschien voor vrouwen wiens seksleven wel wat groene pepers kan gebruiken?
Zeggen dat het de schuld is van een film dat iemand overgaat tot verkrachting of gewelddadige seksuele handelingen, is alsof je zegt dat het de schuld van vrouwen is dat ze verkracht worden omdat ze een kort rokje dragen. Maar diezelfde belachelijke discussies krijg je ook over metal muziek, rap muziek, gewelddadige games, en noem maar op.
Alles wat ik kwam zeggen is dat de wardrobe van Laura geweldig was, alles wat ze droeg wenste ik zelf te bezitten.
Als je een film wilt kijken en wijn wilt drinken met je vriendinnen, dan is dit het. Het is wat je kan vergelijken met inderdaad een Pretty Woman of The Crush, je kijkt niet zozeer voor de plot, het is voor het amusement en het shock effect. En dat krijg je hier en meer. Ik moet soms lachen met al die snotneuzen en gefrustreerde vrouwen die hun haat voor deze film uitstorten op sociale media. Misschien zouden ze beter hun energie steken in het promoten van films die wel de moeite zijn (in hun ogen).
En dat je hierin komt, plus meer (of minder?)
Na de bootscène heb ik afgehaakt, het sprak me allemaal gewoon niet aan. Maar de hoofdacteur heeft wel charisma en mocht ik niet beter weten zag ik in hem een mooie opvolger van Sylvester Stallone. Ik zou hem niet alleen zien als Rocky maar tevens als Rambo.
De film van het jaar dus 😀
Deze film had wel een compleet andere toon gehad mocht Massimo er uitzien als Harvey Weinstein. Think about it … #LooksMatter
Mijn vriendin houdt van deze film en ik moest hem één keer bekijken van de ongeveer vier keer dat ze deze heeft gezien.
Het is best slecht, maar ik heb genoten van de eigenaardigheden in de dialoog vanwege de taalbarrière tussen de hoofdrollen. Ik plaagde mijn vriendin ook graag over hoe dom die film was, maar zo zijn er duizenden domme films in omloop die succesvol zijn.
Inderdaad, gewoon een lekker vermakelijke film, een fantasie, waarop de feministische beweging boos losgaat. Onzin dat het deze film geweld tegen vrouwen extra zou aanwakkeren, dan zouden we met spoed heel wat erotische en gewelds films per direct offline moeten halen. Filmcritici kunnen gewoon niet hebben dat hun verfijnde, intellectuele smaak wordt neergesabeld door de exploderende populariteit van een slechte film.