Ik moet zeggen, de kwaliteit van de Netflix-films wordt er niet beter op (- al staat Netflix hier enkel in voor distributie en niet voor productie). Ook deze Fatal Affair (2020) is een miskleun. In het beste geval is het een rip off van Fatal Attraction (1987) van Adrian Lyne, maar dan met een Afro-Amerikaanse cast en een man die een vrouw stalkt in plaats van Glenn Close die achter Michael Douglas zat. Het resultaat is toch eerder een tv-film – niet zo heel veel verschillend van Obsessed (2009) – met acteurs die eigenlijk niet geschikt zijn voor de rol en een plot die uiteraard al zo voorspelbaar is als een huwelijksfeest.
Korte inhoud: Ellie (Nia Long) is een advocate. Ellie ontmoet David (Omar Epps), een oude vriend, en besluit een drankje met hem te doen. Deze ontmoeting heeft echter desastreuze gevolgen wanneer dit escaleert in een kat-en-muisspel dat iedereen waarvan Ellie houdt in gevaar brengt.
De regisseur van de film is Peter Sullivan, ja hoor, een tv-regisseur die dergelijke films aan de lopende band maakt als regisseur, scenarist en producer. Van de 129 producties waarin hij betrokken was hangt de gemiddelde Imdb score op 4,8/10. Dus op papier wist iedereen hoe deze film zou uitdraaien. Wat mij verbaast is dat Netflix dergelijke films opkoopt. Zoiets kan toch niet goed zijn voor de reputatie van de streamingdienst. HBO maakt ook wel eens foute series maar hun label is wel een kwaliteitslabel, en Netflix kan dat zeker ook zijn. Tenminste indien de aankoopsdienst misschien net iets meer haar huiswerk doet. Voor Sullivan zelf was er wel een groot verschil want met de ruggensteun van Netflix had hij meteen zekerheid voor distributie en mocht hij al iets verder gaan qua geweld en seks. Ook al kon het niet veel baten. Ik ga eerlijk zijn, ik had zelfs het gevoel dat Sullivan en co-scenariste Rasheeda Garner eigenlijk een heel braaf script hebben geschreven.
Sullivan heeft de filmische taal van de erotische thriller wel onder de knie, van verlangende blikken die over de schouders worden geworpen, de zachte belichting en de kanten lingerie. Of nog de koppels die in bed elkaar de rug toekeren als teken dat er iets fout zit. Deze film bestempelen als erotische thriller lijkt me toch niet te passen. Dit is PG-13 materiaal en hier is geen seks, bloot of erotiek te bespeuren. Enkel een boze David die niet het soort man is dat “nee” als antwoord wil aanvaarden.
Er is geen gebrek aan plotwendingen, maar een ingewikkeld plot mag niet aanzien worden als een aanwijzing van vindingrijkheid of spanning. Sullivan is meer iets van een loodgieter dan een verhalenverteller en is zelden creatief in de manier hoe hij verhaallijnen aan elkaar koppelt. Elke mogelijke wending die de zaken interessant zou kunnen maken worden over het hoofd gezien en we blijven vast steken in een steriel en voorspelbaar thriller patroon. Het enige fatale aan deze affaire is dat je sterft aan pure verveling. Jullie zijn bij deze gewaarschuwd. De film is te zien op Netflix vanaf 16 juli 2020.
Review Fatal Affair (2020)
Recensie door Natalie op 16 juli 2020
