We hadden hier al in 2007 een post geschreven over een mogelijk remake door Clive Barker, en in 2014 werd bekend dat het project in handen was van de Weinstein’s, en gezien de toestand van het bedrijf is het niet duidelijk wie de fakkel zal overnemen en voor welke prijs. David S. Goyer zou bezig zijn met een herinterpretatie van het boek van Clive Barker en er ook een gender-twist aan geven.
De oorspronkelijke film is een culthit, zonder twijfel, maar het is niet van het niveau van een Carpenter horrorfilm en eigenlijk is de originele film behoorlijk campy. Indien er een remake zou komen zal deze grondig herschreven moeten worden, niet alleen dialogen, maar zeker ook de structuur van de film. Het verhaal begint als een eenvoudig gruwelverhaal met een wezen die vanuit een andere dimensie moet worden opgewekt via menselijke offers. Maar gaandeweg verliest de film zijn focus en springt het van het karakter van Julia (Clare Higgins) naar Kirsty Cotton (Ashley Laurence). Iets wat in het boek beter werkt omdat het meer uitvoerig beschreven is. In deze film van 90 minuten heb ik altijd al gevonden dat de laatste act net iets te snel voorbij gaat. Dus hier is wel wat sleutelwerk voor nodig.
Maar Goyer zou in ieder geval vertrekken vanuit het boek en niet de filmversie van Barker. In deze zou de Cenobite leider eigenlijk meer een androgyn wezen zijn. En dus is Goyer eigenlijk wel te vinden voor een gender swap, gezien het hedendaagse publiek hier wel voor open zou staan. Hellraiser als vrouw bij deze. En wanneer je The Hellbound Heart leest moet je eigenlijk wel toegeven dat het karakter meer vrouwelijke dan mannelijke trekken bezit, in tegenstelling tot de filmversie.
“Zijn stem, in tegenstelling tot die van zijn metgezel, was licht en ademend – de stem van een opgewonden meisje. Elke centimeter van zijn kop was getatoeëerd met een ingewikkeld raster, en op elk kruispunt van horizontale en verticale assen een juwelenspeld die door het bot was gedreven. Zijn tong was op dezelfde manier versierd … Zijn kleding, waarvan sommige met huid waren genaaid, verborg zijn geslachtsdelen, en er was niets in het geluid van zijn stem, of in zijn opzettelijk misvormde gelaatstrekken die de minste aanwijzing boden voor het geslacht.”
Of Hellraiser nu een man of vrouw is, is van minder belang wat het verhaal betreft. In wezen zien we hem/haar maar in het begin en op het einde. Laten we in ieder geval hopen, eenmaal het script in een finaal stadium zit, dat ze een degelijke regisseur kunnen aantrekken die de schokkende en sadistische gore op een fascinerende manier kunnen vertalen voor een hedendaags publiek en voldoende talent heeft om sterke personages neer te zetten. Misschien iets voor een Ari Aster of Oz Perkins. We houden jullie op de hoogte indien er meer nieuws te rapen valt.