Het begon al slecht met een verscheurende review in Humo waarin De Collaga’s 2.0 (2018) met de grond gelijk werd gemaakt. De review eindigde met “Laat de zon in je hart”, zingt Willy Sommers vrolijk tijdens de eindgeneriek. Geen eenvoudige opdracht, na anderhalf uur De collega’s 2.0. Geef ze vlug hun C4, voordat ze aan een sequel beginnen.” Tevens een review die ook nog eens werd overgenomen in De Morgen. Maar geen enkele review was positief over de laatste film van Jan Verheyen.
Korte inhoud: De collega’s krijgen een nieuwe manager. Alexander (Steve Geerts) wil de luie werknemers laten samenwerken, maar stoot op onverschilligheid en verzet. Als ultiem redmiddel, neemt hij hen mee voor een teambuildingsweekend, waar blijkt dat er veel meer op het spel staat dan in eerste instantie gedacht werd.
Wij zijn zelfs niet naar de persvisie geweest, om dezelfde reden dat we ook onze kat hebben gestuurd naar de persvisie van F.C. De Kampioenen 3: Kampioenen Forever (2017). Films maken kost veel geld en energie. Om dan naar een visie te gaan waar je zelf van weet dat ‘dit’ absoluut je ding niet is, de eerste trailer je helemaal niet beviel en ook het gehele concept enkel maar draaiende oogbollen uitlokt. Uiteindelijk heb ik dan toch de film gaan zien nadat KFD nog lovend was over hun 100’000 bezoekers, maar wie had kunnen denken dat de motor dan compleet stil zou vallen na 140’000 bezoekers. Na de film heb ik toen beslist om mijn tijd voortaan beter te spenderen. Er zijn immers films genoeg die wél de moeite zijn, teveel om ze onmogelijk allemaal te zien in één levensduur.
Een review schrijven over iets wat je absoluut niet de moeite vond vind ik verloren tijd, maar het natrappen van Jan Verheyen in Het Nieuwsblad alsof de flop de oorzaak zou zijn van slechte mond-aan-mond reclame, vond ik iets te doorzichtig en dus toch even wat recht gezet. Verheyen zei het volgende: “Er zijn fans, maar er zijn ook haters. Soms is enige controverse goed, maar nu heeft ze duidelijk impact gehad op de mond-tot-mondreclame en dat is de énige factor die bepaalt of een film een succes wordt.” De dag voor de reviews was blijkbaar nog allemaal rozengeur en maneschijn. “De sfeer op de set was heerlijk, de testvertoningen verliepen prima, zelfs de avant-premières waren een succes. Zelfs ik zat na de zoveelste preview nog altijd smakelijk te lachen. Ik vond de film geestig én interessant.”
Beste Jan, de film was echt niet goed (1) met vooral een zwak script van Sam Fierens en Mathias Pagnaer.
Ik vraag me tevens nog steeds af wie het doelpubliek (2) wel moest zijn. Ik ben er zelf 28 en heb “De Collega’s”, die eind jaren 70 begin jaren 80 op de buis was, nooit gezien. Deze film liet me koud op vlak van humor en verhaal. Zelfs mijn ouders vonden de serie maar oubollig en hadden ook niet veel interesse om een film te zien, waarin veel van de collega’s werden vervangen door de cast van FC. De Kampioenen. Mijn grootvader gaat niet meer naar de cinema en mijn 14 jarig neefje lachte me vierkant uit toen ik hem zei dat ik naar De Collega’s 2.0 gaan zien was. Is een slechte box-office evenredig met de kwaliteit van een film: Neen! Maar vaak zien we dat tegenvallende cijfers te maken hebben met een gebrekkige marketing (3) en nu was er wel wat reclame voor de film, maar veel was dat niet. Het enige waar de film de pers mee haalde was dat Bart De Pauw de productie had verlaten, in de nasleep van zijn #MeToo affaire. Iets waar jij geen schuld aan hebt en het siert je dat je er alles hebt aan gedaan om hem alsnog te overhalen de film wel te doen. En mijn laatste puntje, de invloed van de pers is miniem (4). Ik kan honderden films opnoemen die met de grond gelijk zijn gemaakt en toch een succes werden, ook in België, en meer nog, zelfs een aantal van jouw films.
Eigenlijk is 140’000 best wel veel voor een dergelijk product. 2018 was ook wel iets van een rampjaar voor België, met terugval van 5% in bioscoopbezoeken en een recette-daling van 3%. En één ding weet ik zeker, breng nog meer van dergelijke pulp in de bioscoop – al dan niet privé gefinancierd, en die terugval in bioscoopbezoeken zal nog toenemen. Maar kijk, tegen beter weten in staat
jouw F.C. De Kampioenen 4 (2019) al klaar om in productie te gaan. Maar wees gerust, wij zullen hiervoor ook wel passen.
Zelfs al had Jan Verheyen een nog grotere tax shelter, dan nog zou hij niks deftig kunnen maken. Van Looy mag dan nog wel een flop geweest zijn in de States, maar hij heeft zich bij mijn weten niet verlaagd tot dergelijke commerciële troep voor mensen zonder tanden en klaarblijkelijk zonder smaak.
Mét Bart De Pauw had deze film misschien wel een succes geweest. Of op z’ minst konden we er misschien wel wat mee lachen.
Ik snap niet dat elke tv-film zo nodig in de bioscoop moet. Verheyen is een tv-maker.
Ah Verheyen is nog eens in het nieuws geweest.