Maze Runner: The Death Cure (2018) ** Blu-ray review

Zwak, zwakker, zwakst, dit is zowat de curve van de Maze Runner franchise. The Maze Runner (2014) leek in ieder geval goed op weg om The Hunger Games te vervangen, maar deze young adult dystopische franchise zou wel eens het einde kunnen zijn van deze wave. Maze Runner: The Death Cure (2018) is de derde en voorlopig laatste film uit de reeks.

Korte inhoud: Thomas (Dylan O’Brien) is ontsnapt uit het labyrint, overleefde de Scorch Trials en moet nu een laatste test ondergaan. Wat W.C.K.D. niet weet, is dat zijn herinneringen verder teruggaan dan de organisatie vermoedt. Hij wordt nu aan een allerlaatste test onderworpen en moet alles ondernemen om zijn vrienden terug te vinden. Thomas gaat op een missie om het geneesmiddel tegen de dodelijke Flare-ziekte te vinden. Vriendschap en loyaliteit komen onder druk te staan tijdens het gevecht tegen W.C.K.D., waardoor ook bepaald wordt wie het overleeft.

Ook deze film werd opnieuw geregisseerd door Wes Ball, die ondanks de wat tegenvallende box-office cijfers met zijn drie films, gebaseerd op de boeken van James Dashner, wereldwijd bijna 1 miljard dollar heft kunnen vergaren, en dat is op zich toch wel een prestatie. Te eerste Hunger Games kwam uit in 2012 en ik vermoed dat de jongeren het zowat gehad hebben met het genre. Dat was tevens ook al voelbaar met de laatste Divergent: Allegiant (2016) film. Het concept is wat achterhaald en het publiek wil iets nieuws.

De enige personage van belang naast Thomas is misschien Newt (Thomas Brodie-Sangster), en dit is vooral te danken aan hun vriendschap, een van de weinige dingen die overeind bleven in deze prent. Er was ook nog een ander karakter die omwille van knap acteerwerk ietwat uit de verf kwam, maar uit vrees om te spoilen zal ik hierover niets verklappen. Afgezien van deze drie personages zijn de rest van de karakters nauwelijks het vermelden waard. Regisseur Wes Ball probeert de film ook niet op te tillen naar iets meer dan gewoon een actiefilm met jongeren. Fans van de eerste twee films zullen hier ook wel van kunnen genieten, want het is bij wezen allemaal bij hetzelfde gebleven. Er zijn voldoende actie/stunt momenten met big budget explosies en intense shootouts om het geheel toch voldoende ontspannend te maken.

Voor de niet-fans die gewoon een goede film willen zien, zullen behoorlijk verveeld zijn met deze nieuwe vervolgfilm. De Deus-Ex Machina momenten in het verhaal zijn niet meer bij te houden, wat de voorspelbaarheid in de hand werkte en bijgevolg ook alles een stuk saaier maakten. De film duurt ook nog eens te lang, véél te lang (144 minuten!!) voor wat het maar te bieden heeft. En als het script van T.S. Nowlin (verantwoordelijk voor de andere Maze films) qua structuur en dialogen ook al op de ballen trekt, is het werkelijk huilen met de pet op.

Kortom, Maze Runner: The Death Cure is een laatste stuiptrekking van een verwaterde franchise die je na het zien zo weer vergeet. De paar verdiensten die de film telt zijn verzand door een overvloed aan problemen. De film kan ook niet op zijn eigen benen staan en heeft de kennis nodig van de twee vorige films, anders blijft er niets overeind. Dit belet echter niet dat de film ondertussen uit is op DVD en Blu-ray met een pak aan extraatjes zoals audio-commentaar van de regisseur, making of filmpjes, en u gelooft het niet: verwijderde scènes! Ja, deze prent had bijna 3 uur kunnen duren, en ik heb geen flauw idee waarom.