5 redenen waarom Blade Runner 2049 flopt aan de box-office

Alcon Entertainment zit in zak en as nadat Blade Runner (2017) van Denis Villeneuve ook in zijn tweede weekend niet aan de box-office verwachtingen voldoet, en slechts een miserabele recette van 15 miljoen dollar kon vergaren in de States , wat het totaal brengt op 60 miljoen dollar, wat bitter weinig is voor een film die 150 miljoen dollar heeft gekost (enkel en alleen in productiekost).

De film doet het iets beter in het buitenland met een recette van een kleine 100 miljoen. De film heeft nog een lange weg af te leggen om de break-even grens te halen van +/-300 miljoen dollar. Alle hoop is nu gesteld op China die pas volgende week vrijdag (27/10) in de bioscoop komt, lang genoeg alvorens iedereen de film al heeft gedownload.

© 2017 Sony Pictures Releasing

Nu hadden we op het internet veel onzin gelezen over de reden waarom Blade Runner een flop is geworden, en veel van die redenen zijn al even krankzinnig als ze idioot zijn. Science-fiction is helemaal niet dood en deze Blade Runner 2049 is een geniale film in elk opzicht. Ik ben er tevens zeker van dat deze film zijn geld zal terugwinnen. Net als de originele film zal het tijd nodig hebben om zijn publiek te vinden. Maar wat zijn dan de echte redenen voor deze teleurstellende box-office cijfers?

1. De film is een sequel op iets wat 35 jaar oud is

Dit is de hoofdreden waarom het jongeren publiek het liet afweten. De generatie van de 35-45 jarigen – bij wie deze film wel iets zal betekenen – staan niet meteen in de rij bij een bioscoop première, maar zien tegenwoordig films in de beslotenheid van hun huis op een Home Cinema systeem. Anderzijds zal de jongere generatie zijn huiswerk moeten doen, en als je weet dat er zomaar eventjes zeven (!) versies zijn van Blade Runner (1982), dan vraag je wel heel veel van je puibliek. In de documentaire Dangerous Days: The Making of Blade Runner (2007) maakt Ridley zelfs gewag van een 8ste versie.

2. De marketing zette vooral in op stijl in plaats van verhaal

Een film als Valerian and the City of a Thousand Planets (2017) leert ons dat toeschouwers niet meer zo snel te paaien zijn met mooie beeldjes. Ze willen vooral een goed verhaal. Dat het er allemaal mooi uitziet is een plus. Hadden de trailer misschien iets meer ingezet op verhaal (ook al ging je spoilen) dan denk ik dat deze prent gemakkelijk zijn publiek kon verdubbelen. De eerste film was 35 jaar geleden, ik heb met tientallen jongeren van 18-22 gepraat vorig weekend en tot mijn verbazing had quasi niemand het origineel gezien.

3. Een duurtijd van 164 minuten is wel heel lang

Een film mag meer dan 2 uur duren. Heel wat succesvolle films duren zelfs rond de 2 uur en 15 minuten. Echter 2 uur en 44 minuten is misschien wel iets teveel van het goede voor een toch wel vrij ingewikkelde prent. The Lord of the Rings films duurden allemaal langer met Return of the King die zelfs 3 uur en 21 minuten duurde, en het waren stuk voor stuk box-office hits. Het is dus niet altijd waar dat langere films een meer langzame box-office hebben omdat er simpelweg minder viewings zijn op één dag. Het is wel zo dat een publiek geen 3 uur zal spenderen voor een existentialistische en stilistische prent. Hij wil zich ook wel kunnen ontspannen, en eigenlijk had Blade Runner 2049 gerust 30 minuten korter kunnen zijn.

4. Een te hoog productiebudget

Een budget van 150 miljoen dollar is misschien wel wat veel. Visueel kon deze film volgens mijn bescheiden mening wel gemaakt worden voor 100 miljoen. Een dergelijk budget impliceert dat er ook een hoger marketing budget is en dat maakt een hoop geld dat moet opgehaald worden om nog maar break-even te zijn. In een artikel in de Hollywood Reporter zou de film voor Alcon Entertainment een slordige 400 miljoen moeten ophalen of het 45 koppige bedrijf zou wel eens kunnen kapseizen. Alcon houdt wel van een gokje – met geld van shareholders – en hebben een vreselijke track record. Hun vorige verkeerde gok was het Point Break (2015) treinongeluk die zowat 200 miljoen moest ophalen maar wereldwijd slechts 133 miljoen dollar opbracht. Blade Runner 2049 haalt geen 400 miljoen, dat is nu al een feit!

5. De acteurs zijn geen box-office magneten

Deze laatste reden zal misschien heel wat wenkbrauwen doen fronsen, maar Harrison Ford mag dan vroeger wel een box-office magneet geweest zijn, deze periode is lang geleden. En Ryan Gosling is los van La La Land (2016) nooit geen acteur geweest die massa’s volk kon trekken naar zijn films. Hetzelfde kan gezegd worden van Jared Leto en zo goed als niemand kent Ana de Armas. Wat mij betreft zijn het stuk voor stuk talentvolle acteurs, ook al moet je als producer weten dat deze 4 acteurs geen publiek zullen trekken en niet van hetzelfde kaliber zijn als een Denzel Washington of een Leonardo DiCaprio. Die laatste twee zorgen er tevens voor dat hun films altijd wel van niveau zijn en zullen zich niet laten vangen door B-films zoals een Robert De Niro dat doet. Een film met deze twee iconen is gegarandeerd een geslaagde prent.