Vorig weekend hadden we het ware genoegen om uitgenodigd te worden naar de avant première van de nieuwe documentaire van Al Gore, An Inconvenient Sequel: Truth to Power (2017) van Bonni Cohen en Jon Shenk , nadat An Inconvenient Truth (2007) van Davis Guggenheim zomaar 2 Oscars won (Beste Documentaire en Beste muziek).
Korte inhoud: Een decennium na An Inconvenient Truth zet Vice-president Al Gore zijn onvermoeibare strijd voort waarbij hij ditmaal laat zien hoe dicht we bij een werkelijke energierevolutie staan. Al Gore reist de wereld over om te proberen het internationale klimaatbeleid te beïnvloeden. Camera’s volgen hem achter de schermen -in private en publieke, grappige en ontroerende momenten- als hij ernaar streeft om mensen ervan bewust te maken dat de gevaren van de klimaatverandering overwonnen kunnen worden met menselijk vernuft en passie.
Vanuit een cinema oogpunt is de film eigenlijk oersaai, ook al begint hij bijzonder slim door een opsomming te geven van commentaren van klimaatsceptici die zijn vorige film onderuit halen. En er waren nogal wat bedenkingen. Maar voor zij die de eerste film hebben gezien weten dat de wereld er slecht aan toe is. En in plaats van smeltende gletsjers hadden we misschien liever gespreken gezien met wetenschappers die onomstotelijk het bewijs geven dat mensen de oorzaak zijn van de opwarming van de Aarde. Hoe dan ook is het een documentaire die je moet gezien hebben, al was het maar om bekend te raken met de vele obstakels die activisten kennen.
Eén van de grootste struikelblokken, en zeker met de vele pogingen om uiteindelijk een milieu-akkoord te tekenen in Parijs in 2016, zijn de Derde Wereldlanden die niet zomaar hun goedkope kolen kunnen inruilen voor duurdere zonnepanelen of windmolens. Komt daar nog bij dat ze ook niet gediend zijn met het wijzende vingertje van het Westen, dat zich jarenlang zelf heeft schuldig gemaakt aan ontbossing en gebruik van vervuilende brandstoffen. Voornamelijk India proberen te overtuigen van het inschrijven in het klimaatakkoord lijkt voor Al Gore de moeilijkste opdracht, maar de man heeft nog niet veel van zijn retorische kwaliteiten verloren en tussenin zijn speeches die hij wereldwijd geeft, zien we hem onderhandelen met staatsleiders.
Deze docu is wederom een ‘call to action’. Het eindigt trouwens met een niet mis te verstane oproep om politici en bedrijfsleiders aan te spreken en hen aan te sturen gebruik te maken van hernieuwbare energiebronnen. Ook al zijn de aanwijzingen dat het met onze planeet de verkeerde kant uitgaat nauwelijks nog te weerleggen, blijven overheden dansen naar de pijpen van een rijke lobby. De film was spijtig genoeg net afgewerkt toen er hevige orkanen opdoken ten zijden van Florida, maar misschien komt er nog wel een derde deel. Op 27 september 2017 komt An Inconvenient Sequel: Truth to Power bij ons uit in de bioscoop.
*** An Inconvenient Sequel: Truth to Power trailer ***
Dit soort zaken zie ik liever op tv, ik wacht wel even.