Creed (2015) **** Blu-ray review

Weinig mensen hadden gedacht dat een nieuwe Rocky film nog wel potten zou breken, maar toen kwam die eerste trailer van Creed (2015) en de verwachtingen waren meteen hoog gespannen. En de film boekte ook wel succes in de bioscoop met een recette van 173 miljoen op een productiebudget van 35 miljoen dollar, en dat tijdens een release tegenover een reus als Star Wars: The Force Awakens (2015). Het waren tevens twee films die geen geen remakes of reboots waren, maar wel hun veel inspiratie haalden uit hun respectievelijke franchise.

Korte inhoud: Adonis Creed Johnson (Michael B. Jordan) heeft zijn wereldbekende vader, de wereldkampioen zwaargewicht Apollo Creed, nooit gekend doordat hij stierf voor zijn geboorte in de ring tegen Drago. Toch valt niet te ontkennen dat boksen in zijn bloed zit. Adonis besluit naar Philadelphia te reizen naar de plek waar de legendarische wedstrijd tussen Apollo Creed en Rocky Balboa (Sylvester Stallone) plaatsvond. Eenmaal in de stad zoekt hij Rocky op en vraagt hem om hem te trainen. Ondanks dat Rocky uit de bokswereld is gestapt ziet hij potentie in Adonis.

Om te beginnen is dit geen Rocky 7, maar mocht het dat wel zijn, dan had het één van de betere films geweest uit de franchise, en zeker beter dan de laatste 3 edities. Maar het is wel degelijk een spin-off met hoofdpersonage Michael B. Jordan, die deze film volledig draagt van begin tot einde. En als Warner Bros slim genoeg is sluiten ze meteen een deal met deze acteur voor nog 2 nieuwe films. Anderzijds moet ik wel toegeven dat Stallone in deze film één van zijn beste vertolkingen neerzet in jaren, en dat het me zelfs niet zou verbazen mocht de acteur een nominatie opstrijken voor Beste Acteur in een Bijrol bij de Oscars.

Maar ook de regisseur heeft zijn verdienste als een talentvolle verhalenverteller met zijn naturalistische aanpak. Ryan Coogler (Fruitvale Station) heeft niet alleen mee geschreven aan het script, samen met Aaron Covington, maar ook alles heel strak gehouden. Hij is een voortreffelijk acteursregisseur, en heeft deze franchise ook een hedendaags gezicht gegeven met geloofwaardige personages van vlees en bloed. De camera zit heel dicht op de huid van zijn karakters en filmt hen vaak vanuit de rug. Er zijn geen echte slechteriken zoals een Drago of een Clubber Lang, maar wel geduchte tegenstanders zoals ‘Pretty’ Ricky Conlan (vertolkt door de professionele bokser Tony Bellew) die getraind wordt door de sluwe vos Tommy Holiday (Graham McTavish). Deze boksers zien er echt uit, en met een grafische titelbewerking krijgen we tevens hun scores te zien van hun verschillende kampen. We duiken hiermee meteen in de bokswereld en snuiven er de sfeer op.

Je zou de film kunnen zien als een soort existentiële reflectie op de eerste film, bijna 40 jaar gelden, op een manier dat niemand dacht dat het mogelijk zou kunnen zijn. Iedereen dacht na episode 6 dat de franchise uitgebokst was en K.O. op de mat lag. Zelfs Sylvester Stallone dacht dat het ook effectief gedaan was. En op dat moment duikt deze Ryan Coogler op met dit geweldige script om de franchise verder te zetten met de zoon van Creed. We krijgen ook een echt drama te zien, die begint in de jongerengevangenis met de verloren jonge Creed die een medegevangene in pulp slaat op de grond, tot hij geholpen wordt door de vrouw van Creed, Mary Anne (Phylicia Rashad). De jonge Johnson heeft zijn vader Creed nooit gekend en probeert zichzelf te zoeken en naam te maken met zijn eigen verdiensten. Er zit ook een pakkende romance in met Bianca (Tessa Thompson) een meisje die hij ontmoet in het gebouw waar hij woont. Geen gewone romantic interest maar wel een meisje met een persoonlijkheid die zal wegen op het verhaal.

© Warner Home Video

Ik heb met volle teugen genoten van dit drama die net zoals de nieuwe Star Wars niet enkel rust op de nostalgie van de vorige films, maar ook een eigen verhaal verteld in een volledig eigen stijl. Slechts bij één scène werd ik even uit het verhaal gehaald wanneer de jonge Creed op You Tube keek naar het gevecht tussen Balboa en zijn vader. De beelden van dat filmpje kwamen rechtstreeks uit de film en dat vond ik spijtig. Alles stak tot dan toe heel realistisch en zelfs naturalistisch in mekaar, en hier had je een YouTube filmpje met shots die enkel gedraaid konden worden met een camera in de ring. Eigenlijk hadden ze enkel shots mogen gebruiken van buiten de ring. Ja, het is maar een klein detail. Ook de muziek van Ludwig Göransson blijft niet echt hangen en zijn het vooral de rapnummers die de bovenhand halen. En dan vooral in een scene waarin we de jonge bokser zien lopen in de straten van Philadelphia. Hij wordt deze keer niet achtervolgt door een massa kinderen, maar wel door jonge motorijders.

Het was een slimme zet om deze film Creed te noemen, want dit is geen Rocky film. Het prachtige aan deze prent is dat de nieuwe hoofdacteur niet moet onderdoen voor Stallone, integendeel. Hij doet ons een beetje denken aan de jonge Rocky, een beetje een verloren en gefrustreerde jongeman, maar eenmaal in de ring zien we het vuurwerk. Maar niet alleen Michael B. Jordan, maar de volledige cast speelt de pannen van het dak. Het finale gevecht in de film is bijzonder knap gecomponeerd en eindigt zoals het moest eindigen. Ik dacht dat ik het nooit over mijn lippen zou krijgen, maar ik kijk nu al uit naar Rocky 8 (lees: Creed 2) En als de geruchten kloppen zit er een terugkeer in van het personage van Drago (Dolph Lundgren) in.

Creed komt volgende week op 18 mei 2016 uit op DVD, Blu-ray en Video on Demand. Geen audio-commentaar, wél deleted scenes en nog wat making of filmpjes.