Vandaag komt Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith (2005) op VIER, het derde deel van de prequel trilogie. Althans voor George Lucas, die zomaar eventjes 30 jaar van zijn leven schonk aan de realisatie van ’s werelds meest invloedrijke filmepos. Dat er nog drie delen op stapel liggen, episodes VII, VIII, IX, zal George Lucas een zorg wezen, want hij heeft vandaag geen invloed meer op de productie..
Korte inhoud: Ik zal meteen met de deur in huis vallen. Revenge of the Sith is de beste van de 3 prequels en is een fantastische filmervaring. Toch had ik een 4 sterrenfilm verwacht. Ik zit dus een beetje met gemengde gevoelens. Maar als grote Star Wars-geek verdient deze film toch een knappe 7 op 10. De film heeft alle ingrediënten die de fans kunnen bekoren. Het derde deel vertelt het verhaal van het ontstaan van Darth Vader en de uitroeiing van de Jedi. Na drie lange jaren van oorlog hebben de Separatisten Supreme Chancellor Palpatine (Ian McDiarmid) geschaakt en houden hem gevangen in de Invisible Hand, het vlagschip van Count Dooku (Christopher Lee) en de militaire leider van de Separatisten, General Grievous. Jedi-knight Obi Wan Kenobi (Ewan McGregor) wordt naar voren geschoven om aartsvijand Dooku en General Grievous op de sporen. Eenmaal uit de klauwen van zijn rivalen trekt senator Palpatine alle macht naar zich toe en vindt er op Coruscant een politieke verschuiving plaats. Hij wil de krachtige Jedi Anakin Skywalker (Hayden Christensen) als zijn rechterhand maken, om samen de Republiek te veranderen in een Keizerrijk. Anakin komt klem te zitten tussen zijn geheime huwelijk met de zwangere Amidala (Natalie Portman) en de verleiding voor ‘The Dark Force’.
George Lucas is een meester in het vertellen van verhalen. Zijn enige 3 herkenbare zwaktes zijn echter het overvloedige en overdreven gebruik van CGI (al die kleine beestjes die de aandacht trekken en te weinig interactie tussen acteurs en de decors waarin ze vertoeven), zijn geforceerde en houterige acteursregie (cf. Natalie Portman) en zijn kleurloze dialogen (met uitzondering van misschien Yoda en Palpatine). En dit vat zowat de minpunten samen over het derde en laatste deel. Hoe dan ook ben ik nu een stuk ouder geworden en kijk ik niet meer met dezelfde naïeve ogen naar de prequels als toen ik dat deed voor de eerste trilogie. Toch, vind ik nog altijd dat Episode V: The Empire Strikes Back nog steeds de beste is van alle 6. Revenge of the Sith krijgt na Episode IV: A New Hope een mooie 3de plaats. Vooral omdat de film de registers voor een stuk heeft open getrokken en een paar onvergetelijke scènes heeft neergezet, zoals de confrontatie tussen Obi-Wan en General Grievous. Geweldig staaltje cinema met Shakespeariaanse trekjes en opera-achtige choreografieën.
Lucas mag dan wel de heer en meester blijven van de visuele effecten, toch moest ik me af en toe ergeren aan de “rondspringende” R2-D2, die zomaar eventjes 2 warlocks kon overmeesteren en die baby-stemmentjes van de droids. Maar van een visueel standpunt kan geen enkele film op de dag van vandaag tippen aan de rijkdom die Revenge of the Sith te bieden heeft. De snelheid van de montage en de camerabewegingen doen onrecht aan de geniale complexiteit van de achtergronden. Van een verhaalstandpunt is er niets nieuws onder de zon. We weten eigenlijk alles wat er zal gebeuren en er zijn niet meteen verrassingen. Het enige wat van belang zou kunnen zijn was de relatie tussen Anakin en Amidala. Lucas ruilt de melige scènes van Attack of the Clones in voor kortere sequenties, maar de ‘cheesy dialogues’ blijven bestaan.
Padme: If I’m beautiful, it’s only because I’m in love.
Annakin: No, it’s because I love you so much, I see you as beautiful.
Padme: Then love has blinded you?
Dave: My God, will you shut up!
© The Walt Disney Company Benelux. All Rights Reserved
Het gevecht tussen Obi-Wan en Anakin is meesterlijk in elkaar gestoken. Vergeleken met de gentlemen’s duel in A New Hope krijg je een harde confrontatie te zien met emoties die even heet zijn als de apocalyptische vlammenzee rondom hen tijdens hun gevecht. De scène is tevens parallel gemonteerd met een geweldig gevecht tussen Yoda en Darth Sidious, meesterlijk begeleid door John Williams die een synthese maakt van zijn vorige 2 prequels. Maar een nog groter emotioneel moment in de film is uiteraard het ontstaan van Darth Vader, die niet op een triomfantelijke manier gebeurt. Anakin zit met een tweestrijd die Sidious met brio weet te manipuleren. De transformatie van Anakin in Vader is een moment van pure melancholie. De jonge man gaat ten onder aan zijn ambitie naar macht en wordt met pijn in een zwart masker gestoken die hem gevangen zal houden tot het einde van zijn leven. Lucas toont hier opnieuw zijn meesterschap in het vertellen van verhalen. Had Ridley Scott of Spielberg deze scène geregisseerd, dan hadden we er waarschijnlijk een traantje bij gelaten.
Zoals ik zei, de cirkel is rond. Lucas legt overal een link met wat komen zal in episode IV. Let op de haartooi van Amidale die uiteraard geïnspireerd is op die van haar dochter Princess Leila. Even komt Chewbacca in beeld en ook de storm troopers zien er bijna hetzelfde uit als datgene wat ze zullen worden. De TIE-fighters hebben dezelfde bouwstructuur gekregen en voor wie heeft opgelet zien we in het begin van de film even het prototype van de Millenium Falcon voorbij vliegen. Het enige wat een beetje raar aanvoelt is het design van het kostuum van Darth Vader die zo typisch jaren ’70 is en eigenlijk een volledige trendbreuk maakt met de prequels.
Hoewel acteursregie niet meteen de sterkste kant is van Lucas moet ik toch even de verdienstelijke acteerprestatie van Hayden Christensen onderstrepen. DIT IS de Anakin Skywalker die ik wou zien in de eerste twee films! Hij had niet alleen de meest complexe rol maar bracht de emotie verbazingwekkend goed over. De complexiteit waarmee hij de conflictueuze gevoelens vertolkt, enerzijds zijn hunker naar meer macht en anderzijds zijn trouw voor zijn vrienden en liefde voor Amidala, is nooit karikaturaal of doorzichtig. Ik had mijn twijfels over de jonge man in Attack of the Clones, maar nu sta ik 100% achter de keuze. Ook al is hij kleiner dan David Prowse, de transformatie naar Darth Vader werkt perfect ! Ook Yoda ziet er heel overtuigend uit.
Van een technisch standpunt werd de film volledig opgenomen in HD. Dit is een digitaal videoformaat van hoge kwaliteit. Voor een betere filmervaring raad ik jullie aan om de film te gaan zien in een zaal met Digitale Projectie. Het beeld heeft iets meer contrast dan wanneer deze is overgezet op een 35mm band. Merk je een verschil in kwaliteit van de HD-opname? Enkel getrainde ogen zullen het verschil zien. Het beeld is dus grotendeels gezuiverd van korrel. Dit merk je vooral bij de close-ups van gezichten. Door het contrast hebben de schaduwpartijen in het beeld minder informatie. Wat de technici van Sony ook mogen zeggen, er is effectief minder beeldresolutie dan met 35mm pellicule. Maar het werkt en de nieuwe drager is dus stukken goedkoper dan celluloid en zal deze binnenkort helemaal vervangen.
© The Walt Disney Company Benelux. All Rights Reserved
Het begint allemaal sterk met een visueel knappe ‘star wars’ ride-movie, en naarmate de film vordert komen we in een grimmige, bittere, melancholische en aangrijpende sfeer terecht met personages van vlees en bloed, ook al zijn sommige volledig CGI. Er is nauwelijks een dood moment te bespeuren en we treffen meer actie en light-saber gevechten aan dan in de vorige twee prequels. Het eindigt wel met een trieste noot en de verlossing steekt in de volgende 3 delen. Velen zullen dan ook na het zien van Revenge of the Sith de eerste trilogie willen terugzien, … misschien op zoek naar die happy ending. Echte Star War fans zullen de ‘donkere zijde’ van Revenge of the Sith willen laten sudderen. Een uitstekende prestatie van George Lucas. The Force is strong with him. Maar als jullie echt willen genieten van Revenge of the Sith, raad ik de Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith (2005) ANTI-CHEESE EDIT aan! Zijn de enige edits die ik nog wil bekijken.
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Dave op 27 november 2015
***Related Posts***
29/11/2015: Star Wars: Episode I – The Phantom Menace review
03/12/2015: Star Wars: Episode II – Attack of the Clones review
27/11/2015: Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith review