Son of God verhakt The Bible met een knappe Portugese Jezus Christus

Heel zijn heel wat Bijbelfilms in de maak de laatste jaren. Terwijl we nog steeds wachten op die controversiële Christusfilm van Paul Verhoeven, hebben we in tussentijd al een Noah (2014) film gehad en binnenkort krijgen we de meer dan 3 uur lange Exodus: Gods and Kings (2014).

Maar er was ook nog Son of God (2014), een film gebaseerd op de miniserie The Bible (2013). Bij ons is de marketing-campagne niet doorgekomen, maar deze was op zich wel aangrijpend met een resem karakter-posters van hoge kwaliteit. Dit voor een Christusfilm was tot nu toe toch wel ongezien. Spijtig genoeg was de film minder indrukwekkend. Nochtans was het stukken minder bloederig, karikaturaal en anti-semitisch als The Passion of the Christ (2004), maar voor de rest is het een vervelende en vrij oppervlakkige verfilming,

De serie, bestaande uit 10 afleveringen begon pas met het verhaal van Christus in episode 6, daarvoor was het zoal de beurt aan Adam (Paul Knops) en Eva (Darcie Lincoln), Noah (David Rintoul), Abraham (Gary Oliver), Moses (William Houston) en Koning David (Langley Kirkwood). In de filmversie hebben ze zich hoofdzakelijk gebaseerd op het verhaal van Christus. Rond de serie was er wel heel wat controversie rond de vertolking van de rol van Satan, gespeeld door Mohamen Mehdi Ouazanni. Satan trok wel heel ferm op president Barack Obama, oordeel zelf met deze afbeelding. De makers zelf gingen meteen in de verdediging dat dit in geen geval de bedoeling was. Toch geen al te slimme zet van de makers want je moet werkelijk blind zijn om de gelijkenissen niet te zien. Dat je met controversie ook kijkers aantrekt kan goed zijn, maar dit is er toch wel wat over. In ieder geval is ook de rol van Satan geschrapt uit de filmversie.

Korte inhoud: Het levensverhaal van Jezus Christus (Diogo Morgado), die volgens velen de Zoon van God was. Hij werd geboren te Bethlehem nadat zijn relatief arme ouders daarheen dienden te reizen voor een volkstelling. Jaren later ging hij door het leven als een alom bekende en zeer gewaardeerde leermeester. Hij predikte over zijn Vader in de hemel, genas hierbij zieken van hun kwalen en wekte zelfs mensen op uit de dood. Totdat Hij op drieëndertigjarige leeftijd zelf enkele preken in vervulling liet gaan op een voor vele mensen onverwachte manier.

De film duurt een slordige 2 uur, maar er is tevens een extended cut van 170 minuten. Het merendeel van de scènes werd geregisseerd door de documentaire-maker Christopher Spencer. En het was er een beetje aan te zien met een wat stroeve mise-en-scene en een weinig vernieuwende cinematografie. Toch zijn er een pak nieuwe gezichten in de film die we misschien nog aan het werk zullen zien in andere films met betere regisseurs. Ik denk dan aan de rol van Mary Magdalene gespeeld door Amber Rose Revah. Ook Adrian Schiller heeft met zijn vertolking van Caiaphas zijn stempel kunnen zetten.

In de handen van een betere regisseur en met iets meer budget (de volledige serie met zijn 440 minuten werd gemaakt voor iets minder dan 22 miljoen dollar), had dit uiteraard een veel betere filmversie kunnen zijn. Ik begrijp dat de ontwikkelaars van de serie, producente en actrice Roma Downey (die haarzelf in de rol van Maria zag – inclusief de plastieken lippen en de met botox bewerkte gezicht) en haar man en producer Mark Burnett, gekozen hebben voor een weinig veeleisend regisseur die ze waarschijnlijk ook volledig de baas konden zijn. Maar het resultaat is dan ook zwaar teleurstellend. Geef mij dan maar de Aramese versie van Mel Gibson, die op z’n minst nog iets te vertellen had. Deze versie is een brave en kritiekloze adaptatie van de Bijbel, bestemd voor goedgelovige mensen, maar geen greintje relevant voor onze generatie.

De casting van Jezus is wel opvallend, ook al glimlacht hij net iets teveel en heb je de indruk dat zijn Portugese charmes net te glad zijn voor zo’n bevlogen en geïnspireerd man. Bij momenten heb je de indruk in het gezelschap te zijn van een jonge David Copperfield. Een echte illusionist in plaats van een spirituele leider. De makers hadden ook net iets meer interesse in de mirakels dan in de boodschap van Jezus en wilden snel naar het einde zonder de broodnodige aandacht te schenken aan de periode waarin de Zoon van God zijn leer op verschillende manieren had uiteengezet. Dit is en blijft tv-materiaal, en deze filmversie heeft moeite om te overtuigen. De liefhebbers raad ik in ieder geval de serie aan in plaats van deze filmversie.