Maleficent (2014) **½ Blu-ray review

Ik moet toegeven dat Angelina Jolie een fascinerende actrice blijft. Ze bezit niet alleen heel wat acterend vermogen, maar blijft tevens een aanstekelijke schoonheid, zelfs in de huid van een heks met hoorns. Je kunt wel niet ontkennen dat de film-heksen van tegenwoordig niet meer dezelfde zijn als pakweg 75 jaar geleden. En niet Doornroosje maar wel de heks is het hoofdpersonage in Disney’s sprookjes-adaptatie Maleficent (2014). Een film die op 8 oktober 2014 te verkrijgen is op DVD, Blu-ray en Blu-ray 3D.

Korte inhoud: Maleficent is het onnoemelijke verhaal van Disney’s meest iconische schurk uit het sprookje van Doornroosje. Maleficent (Angelina Jolie) is een mooie, jonge vrouw met een puur hart, met een idyllisch leventje in een vreedzaam koninklijk bos, tot op een dag wanneer er een invasie gebeurt door een leger. De harmonie wordt verstoord . Malafide probeert haar land te beschermen, maar wordt uiteindelijk slachtoffer van een meedogenloos verraad, een daad die haar zuiver hart in steen verandert. Maleficent levert een epische strijd met de binnenvallende koninklijke garde van de opvolger van de koning, en als gevolg plaatst ze een vloek op zijn pasgeboren baby Aurora (Elle Fanning). Maar terwijl het kind opgroeit beseft Maleficent dat Aurora de sleutel tot vrede in het koninkrijk bezit, en misschien tot Malafide’s ware geluk.

Na het zien van de eerste trailers had ik het vermoeden dat de makers geen film voor pubers voor ogen hadden, maar eerder hun pijlen hadden gericht op teenagers en jong-adolescenten; zoals bij die andere sprookjes-adaptatie Snow White and the Huntsman (2012). Vooral het feit dat ze er geen musical van hebben gemaakt, de beelden er vrij donker uitzagen en er geen overdreven emotionele scènes te zien waren, wees op een meer volwassen aanpak. Maar dat was dus een foute inschatting. Maleficent is dus wel degelijk een kinderfilm, met een speelduur van amper 97 minuten en personages zonder diepgang. Debuut-regisseur Robert Stromberg komt van de visuele effectenafdeling en het is eraan te zien, want hij lijkt voornamelijk oog te hebben voor de sfeer in plaats van al de rest. Ik betwijfel zelf of hij beseft voor welk doelpubliek hij deze film heeft gemaakt. Maar gelukkig heeft Disney actrice Angelina Jolie kunnen overtuigen, want zij heeft er op haar eentje voor gezorgd dat deze film wereldwijd een duizelingwekkende 757 miljoen heeft kunnen ophalen op een productiebudget van 180 miljoen. Met een andere regisseur aan het roer had dit tevens ook een geslaagde film kunnen worden voor zowel jong als oud.

Scenariste Linda Woolverton, die al heel wat Disneyfilms op haar naam heeft staan (Alice in Wonderland, The Lion King, Mulan, Beauty and the Beast,…), had de verdienste om Doornroosje vanuit een compleet andere hoek te benaderen. Ook al had ze haar inspiratie gehaald bij zowel het sprookje van de broers Grimm en de Disney tekenfilm, heeft ze het verhaal verteld vanuit het standpunt van de heks. Een lieve fee wiens vleugels werden gestolen en compleet medieval werd in een gothic outfit omgeven door een groene aura. Het is dus in essentie een wraak-verhaal die uitdraait in iets positiefs en hartverwarmend.

Maar het personage had in essentie weinig te doen en haar acties beperken zich tot gluren en nu en dan een frats uithalen met de wezens rondom haar. Ook haar tegenspelers zijn kartonnen borden wiens motivaties nauwelijks te vatten zijn. Neem nu het personage van Stefan, gespeeld door een verkeerd gecaste en met zwaar accent-sprekende Zuid-Afrikaan Sharlto Copley. Op een mum van tijd verandert hij van een verliefde en tedere ziel in een hebzuchtige smeerlap met abnormale haat en angstgevoelens tegenover zijn jeugdliefde Maleficent, zonder dat hiervoor een logische verklaring is. Met dergelijke zaken kom je wel weg in een tekenfilm, maar in een live-action prent verwacht je meer psychologisch en emotioneel onderbouwde karakters. Los van het feit dat dit bedoelt is voor kinderen. Bekijk de Pixar animaties en je zult begrijpen dat een weldoordachte psychologie een essentieel onderdeel is van elk personage. De broers Grimm hebben volgens mij de geschiedenis van de heks ook zo veel mogelijk in het duister willen laten, precies omwille van het gebrek aan een logische verklaring. Ik heb niets tegen het feit dat we een bekend sprookje op zijn kop willen zetten. Maar de vraag blijft of je hiermee een betere film maakt; in dit geval is het een weerklinkende: NEEN!

© Walt Disney Studios Home Entertainment

Ik heb bij momenten de indruk dat Hollywood alle villains wil bekeren tot anti-helden. Een villain kan niet gewoon slecht zijn. Toch krankzinnig als je weet dat niemand interesse heeft in origin stories van villains. Je maakt het personage gewoon kapot. Kijk maar naar de Halloween remakes, Freddy Krueger in A Nightmare on Elm Street (2010), Hannibal Lecter in Hannibal Rising (2007), Darth Vader in de Star Wars prequels, zo goed als alle villains in de Spider-Man films en ga zomaar door. Het enige symbool van hebzucht en verderf in de film is het kasteel! Wil nu net dat het kasteel in het logo van Disney is opgenomen. Sweet ironie 🙂

En dan is er nog Doornroosje, die hier Aurora noemt en vertolkt wordt door de verkeerd gecaste Elle Fanning. In de film heb je op een gegeven moment zelfs meer sympathie voor de drie feeën, vertolkt door Imelda Staunton, Juno Temple en Lesley Manville, dan voor de Schone Slaapster. Maar ook haar personage heeft in essentie weinig te doen. Daar waar Sneeuwwitje nog het zwaard ter hand nam in Huntsman, beperkt Aurora zich tot onnozel lachen en … eu, slapen. Misschien had Disney na het lezen van de eerste draft er beter een musical van gemaakt en iets meer emotie in de vertolkingen gelegd. Je had via een lied ook de motivaties van elkeen beter kunnen benaderen.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel. Naast de aanwezigheid van Jolie zijn de effecten in de film behoorlijk indrukwekkend, maar wat had je anders verwacht van een specialist in visuele effecten. En als je iemand als Rick Baker in je ploeg hebt, dan weet je dan de make-up van hoog niveau zal zijn. Ook de muziek van James Newton Howard, een talentvol componist die zelden ontgoochelt, bezorgt de film dat extra cachet. James kreeg dan wel alle ruimte om zijn ding te doen want met dergelijke budgetten heeft hij zonder twijfel een voltallig orkest en koor kunnen optrommelen met een zeer mooi klinkend palet aan strijkarrangementen en elektrische geluidseffecten, alsook een feeëriek en meeslepend thema.

De film werd niet opgenomen met 3D technologie, maar in post-productie geconverteerd in 3D. Toch kan je deze Maleficent wel krijgen op Blu-ray 3D, al was het maar om op een andere manier te kunnen genieten van de rondvliegende Jolie met vleugels. Daarnaast zijn er heel wat interessante making-off filmpjes te vinden alsook een 5tal deleted scenes. En ondertussen is het uitkijken naar de volgende sprookjes-adaptatie, Cinderella (2015), die hopelijk lessen heeft getrokken uit deze sprookjes-adaptatie.