6 niet te missen documentaires !

Hier zijn 6 documentaires die we wel de moeite vonden om met jullie te delen. Je hoeft niet meteen een groot fan te zijn van docu’s of elk jaar Docuville aandoen, om hiervan te smullen. De inhoud van elk van deze docu’s zijn zo intrigerend die elkeen wel zal bekoren bekoren. Laten we beginnen met The Ambassador (2011) van Mads Brügger. Je houdt het niet voor mogelijke wat deze Deense journalist heeft klaargespeeld in deze prent. Vermomd als een diplomaat in de Centraal Afrikaanse Republiek, ging hij zich inwerken in het hart van de diamanten-handel. Wat volgt is een angstaanjagende trip achter de schermen van een corrupte en gewelddadige industrie.

Een andere documentaire die ons brengt waar we nog nooit zijn geweest, is Restrepo (2010) van Tim Hetherington en Sebastian Junger. Hier brengen we een jaar door in de hel op aarde, de Korengal vallei in Afghanistan, gezien als de gevaarlijkste plaats op aarde. We zien er een bataljon van soldaten die het opnemen tegen de Taliban. De documentaire geeft de surrealistische combinatie weer van dodelijke vuurgevechten en de kameraadschap tussen de soldaten die hun opmars voortzetten tegen een meedogenloze vijand.

Gebaseerd op de Indonesische genocide in 1965, één van de meest brutale genociden uit onze geschiedenis, met meer dan 1 miljoen slachtoffers op slechts 1 jaar tijd, is er The Act of Killing (2012) van Joshua Oppenheimer. De documentaire daagt de voormalige Indonesische doodseskaders uit om hun massa-moorden opnieuw op te voeren in een filmisch genre, begeleid met uitbundige muzikale nummers. En wat we tot onze verbazing ontdekken is dat wanneer de geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars, er iets behoorlijk schrikwekkend gebeurt: de aanvaarding van brutaliteit als iets wat niet alleen noodzakelijk is, maar ook nog eens heldhaftig. Ze zien zichzelf al nationale helden en roemen hun “prestaties”, hoofdzakelijk bestaande uit moord, marteling en verkrachting.

Een documentaire van het lichtere genre die jullie niet mogen missen is Jiro Dreams of Sushi (2011) van David Gelb over een 85-jaige sushi master in één van ’s wereld drukste sushi-restaurants in de metro van Ginza Tokia. Het is niet alleen een film die handelt over de kunst van de perfectie en het horeca-leven, maar tevens een verhaal van familie, persoonlijke opoffering, vader en zoon relaties en hoe al deze zaken verbonden zijn met elkaar. Jiro is op de wereld gezet op sushi te maken en sushi heeft Jiro gemaakt wie hij nu is. Wat drijft een mens om iets dingen te maken die zowel een streling zijn voor het oog als een explosie in de mond. Hier is de trailer.

Voor de filmliefhebbers is er ook de docu Best Worst Movie (2009) van Michael Stephenson. De film brengt ons de making-off van Troll 2 (1990) van Claudio Fragasso, een film die beschouwd wordt als één van de slechtste films ooit gemaakt, maar tegelijkertijd heeft het ook charme en zijn onverbloemd karakter, heeft er ook voor gezorgd dat het een enorme cult-hit is geworden. De documentaire werd gemaakt door één van de kind-acteurs uit de film en gaat opzoek naar de mensen die aan deze prent hebben gewerkt. Het resultaat is soms hilarisch en soms deprimerend, maar zeer de moeite waard. Hier is de trailer.

En de laatste docu die we met jullie willen delen is The Queen of Versailles (2012) van Lauren Greenfield. Niet meteen de oppervlakkigheid van nietszeggende gesprekken uit een aflevering van ‘The Sky is the Limit’, maar wel een intrigerende blik op één van de rijkste families in de States, De Siegel familie. Ze waren zo rijk dat ze Versaille hebben nagebouwd. Maar tijdens de productie van deze documentaire ging het de verkeerde kant uit met hun financiën, en hun fortuin begon te slinken naar het niveau van de gewone man in de straat. Het is soms wel lachwekkend hoe weinig voeling die mensen hebben met de realiteit en de manier waarop de mensen in de rest van de wereld leven, maar het is ook ongelooflijk humaniserend. Eex explosie van de Amerikaanse Droom in alle geuren en kleuren.