Op 9 juli 2014 heeft Warner Bros het tweede seizoen van “Person of Interest” (2011-) uitgebracht, een niet onaangenaam vervolg op het eerste seizoen. De serie die in het leven werd geroepen door Jonathan Nolan en geproduceerd door J.J. Abrams kon op geen beter moment komen, nu allerhande schandalen opduiken over de NSA die allerhande inbreuken maakt op de privacy wetgeving en er niet voor terugschrikt om zelfs de gsm af te luisteren van staatsmannen en vrouwen. Deze serie gaat nog een stapje verder in de logica van spionage en presenteert een machine die alle data beheert en zo criminele feiten in de nabije toekomst kan voorspellen.
Korte inhoud: Vijanden uit het verleden van Reese (Jim Caviezel) en ex-collega’s van Finch (Michael Emerson) van uit z’n tijd bij de regering bedreigen de missie van het team dat anoniem misdaad probeert te bestrijden. Tegelijkertijd overbluffen de NYPD detectives Carter (Taraji P. Henson) en Fusco (Kevin Chapman) de onderzoeken van de FBI en de gevaarlijke tentakels van politiecomplotten, die “HR” worden genoemd. 1 ding is zeker: slachtoffer of dader, als het jouw beurt is, zullen we je vinden.
Het moet gezegd worden dat de franchise stand houdt in vergelijk met vele andere science-fiction series. Sommige series stuntelen in hun tweede seizoen over hun eigen concept (Heroes, Falling Skies,…) en worden in kunstmatige coma gelaten door de verknochtheid van een hoop hardnekkige fans, andere series komen zelfs niet verder dan één seizoen (Flash Gordon, Terra Nova, The Prisoner). Politie-series hebben over het algemeen een veel betere track-record (The Wire, CSI, True Detective, 24, …). De kracht van Person of Interest is dat het zowat bengelt tussen beide genres en alles heel eenvoudig houdt.
Zoals we van de Nolan’s gewend zijn, spelen ze graag met de chronologie, en ook in deze serie wordt er geregeld naar het verleden gereisd, en komen we meer te weten over de creatie van de machine die Finch heeft ontworpen. De personages worden verder ontwikkeld naarmate het seizoen vordert en we ontdekken meer over hen, het overkoepelende complot komt terug, maar wordt dieper en uitgebreider, en we zien heel wat bekende koppen opduiken – die allen het verhaal helpen verrijken.
Maar het tweede seizoen heeft ook zijn mindere momenten. Zo begint de routine zich toch wat te manifesteren en wordt er gegrepen naar ietwat onrealistische wendingen, zoals Finch die altijd zijn aanwijzingen krijgt op tijd en Reese die altijd de tegenstand kan uitschakelen. De CIA en de FBI lijkt maar nooit Reese te kunnen klissen, ook al komt hij geregeld in contact met de politie in de stad en op klaarlichte dag. De karakters van Carter en Fusco zijn ook maar magere bijrollen. Je hebt de indruk dat ze eigenlijk geen echt politiewerk verrichten en enkel maar in dienst staan van Reese. Het zou geen groot verlies zijn mochten deze twee personages gewoon verdwijnen.
© Warner Home Video Belgium
Op de Blu-ray en DVD vinden jullie heel wat making-off materiaal, een gag-reel, alsook audio-commentaar van de regisseur op de laatste aflevering. En net zoals bij alle uitstekende tv-serie Blu-ray releases is er een resume knop verwerkt in het menu, zodoende je je niet moet afvragen welke afleveringen je al dan niet hebt gezien. Met 22 episodes kan dit wel eens moeilijk zijn.
***Related Post***
25/08/2013: Person of Interest seizoen 1
*** Person of Interest seizoen 2 trailer ***
Ik heb altijd de indruk gehad dat deze serie net iets teveel bezig was met de kleding styling dan met de karakters en het overkoepelende verhaal. Kijk naar detective Carter, die lijkt constant van een catwalk te komen. Ook Reese an Finch lopen er altijd heel geslepen bij.
Heb er een paar afleveringen van gezien , ergens middenweg , en kon eigenlijk alles wel goed volgen. Het is het soort serie waarvan je gerust een aantal episodes bij kan overslaan zonder de rode draad te verliezen. Eeen beetje zoals bij The Mentalist.