Nog een serie die ontbrak aan mijn Top 30 TV-Series was “Person of Interest” (2011-) van Jonathan Nolan, die overigens de jongere broer is van Christopher Nolan. Jonathan zit niet alleen aan de basis van Memento (2000), met een kortverhaal die hij schreef, maar werkte ook mee als co-scenarist op The Prestige en de twee laatste Batman films.
Korte inhoud: Een miljardair software-genie genaamd Harold Finch (Michael Emerson) heeft een machine ontworpen voor de overheid, dat terreurdaden kan opsporen voordat ze kunnen gebeuren. Het systeem werkt via monitoring van elke mobiele telefoon, e-mail of bewakingscamera over de gehele wereld. Finch heeft een machine gecreëerd, die zowel potentiële terroristische daden als gewelddadige misdaden bij gewone mensen kan opsporen. Maar de overheid beschouwt geweldsmisdrijven tussen normale mensen “niet relevant” en wist deze op regelmatige basis. Finch heeft echter een achterpoortje voorzien die het sis-nummer van betrokken mensen kan weergeven. Deze info speelt hij door aan ex-CIA agent John Reese (Jim Caviezel), waarvan de overheid denkt dat hij dood is.
De kracht van deze serie ligt hem in de kwaliteit van het script en het sterke acteerwerk van de personages. Het is ook een serie die uiteindelijk oneindig lang kan doorgaan. Ondertussen zijn ze bezig met het derde seizoen. Na het zien van het eerste seizoen denk ik dat ze net zoals de serie “24” hier minstens 5 kwaliteitsvolle seizoenen kunnen uit puren. Nadien zal waarschijnlijk gebeuren wat met de meeste series overkomt, de franchise zal iets teveel in herhaling vallen en heel wat van zijn kracht verliezen. Het kostte me een paar afleveringen om hieraan verslaafd te raken, maar het is wel degelijk een fascinerende serie.
En nu dat we in het Snowden en Wikileaks tijdperk leven is dit gehele concept – van de overheid die toezicht op ons houdt en er niet voor terugschrikt om onze privacy te schending – heel relevant. Ik hoef er niet bij te zeggen dat je hier ook wel een beetje paranoia van gaat worden met al dat ‘Orwelliaanse Big Brother’ gedoe. In ieder geval heb je bij dergelijke vigilante verhalen, ook een hoge mate van moord en gewelddadige taferelen. Maar het komt toch niet gratuit over. Integendeel, Person of Interest voelt heel waarheidsgetrouw aan, ook al is de insteek van het verhaal nog toekomstmuziek. Het meest leuke aan de serie is dat je, gezien we afgaan op SIS-nummers van betrokken partijen, nooit weten of we te maken hebben met een slechtoffer dan wel met een misdadiger.
© Warner Home Video Belgium
Visueel ziet het er ook wel verkwikkend uit, met heel wat actie-sequenties en interessante veiligheidscamera-footage. Het verbaast mij niets dat J.J. Abrams hier de taak van uitvoerend producer op zich heeft genomen, hoewel ik deze serie wel stukken beter vind dan zijn laatste twee series; “Fringe” en “Alcatraz”.
Op de Blu-ray vinden jullie ondermeer de originele broadcast pilot met audio-commentaar, alsook behind de scene footage en een blooper reel, maar dat was voor mij een minpuntje gezien ze wel heel karig zijn met extra’s. Ik vermoed dat ze de productiekost wilden beperken 4 Blu-ray schijven. Ik hoop dat ze er in de komende seizoenen hier een paar schijven aan toevoegen met wat meer materiaal voor de fans van de serie. Dit 23 episodes tellende seizoen heb ik op een recordtijd uitgezien, en kijk nu al uit naar het tweede seizoen. Ook al ben ik een beetje uitgezien op spy stories heeft deze serie toch mijn ‘interesse’ kunnen opwekken. Het is in ieder geval geen reeks waar je voelt dat de makers het aan het rekken zijn. Je kunt ook alles goed blijven volgen, en mocht je al een paar episodes gemist hebben, kun je de draad snel weer oppikken. Echt een aanrader!
***Related Post***
28/07/2014: Person of Interest seizoen 2
In het begin moest ik me er wel doorheen sleuren en kwam alles heel traag op gang, en na een 5-tal afleveringen heb ik er ook mee opgehouden, maar nadien gewoon de serie weer opgepikt en de verhalen werden gewoon beter en beter en na aflevering 8 was ik verkocht en wou ik de rest van de serie in één ruk uitzien.
Ben deze serie ook onlangs aan het volgen. Goeie acteurs en een verhaal vol intrige. Als je de eerste aflevering niet top vindt, raad ik toch aan om te blijven kijken, de serie wordt almaar beter.
Met het tweede seizoen krijg je meer een soort overkoepelend verhaal, daar waar ze in het eerste seizoen de klemtoon hebben gelegd op de karakter-ontwikkeling. Daarom komt ook alles een beetje traag op gang, aar eenmaal je bent vertrokken raak je er wel verslaafd door – net zoals bij Dexter.
Ik complimenteer jullie met jullie stijlvolle blog. Goed geschreven kritieken en analyses.
Vriendelijke groet, Erik Geurten 🙂