The Conjuring (2013) **** Blu-ray review

Qua old-school-hauted-house-horror is deze The Conjuring (2013) toch wel één van de betere in zijn soort, zo niet de meest efficiënte spookhuis prent. Niet te verbazen dat achter de camera een zekere James Wan staat, die zijn doorbraak realiseerde met Saw (2004) , maar nadien maakte hij bij mij toch wel indruk met zijn Insidious (2010).

Korte inhoud: Ed (Patrick Wilson) en Lorraine Warren (Vera Farmiga) zijn twee beruchte paranormale onderzoekers die het land doorkruisen met hun verhalen over verschillende spookhuizen waar ze over de vloer zijn geweest. Op een dag wordt hun hulp ingeroepen door het koppel Carolyn Perron (Lili Taylor) en Roger Perron (Ron Livingston), die geterroriseerd worden op hun afgelegen boerderij door een duistere en kwaadaardige geest. Niets kan hun echter voorbereiden op de duivelse gruwel die ze er zullen aantreffen.

Daar waar de Maleisische regisseur James Wan met de Insidious films het moet stellen met een PG-13, mocht hij voor deze The Conjuring voluit gaan met een R-rating. Maar toch kiest de regisseur wederom niet voor de gore, maar perfectioneert hij datgene waarin hij uitblikt: het brengen van Hitchockiaanse suspens met Aziatische roots. Het is veel gemakkelijker voor een regisseur om terreur te zaaien in het slasher of torture porn genre, waarin het bloed rijkelijk mag vloeien, dan ons de stuipen op het lijf te jagen met een kleerkast en een muziekdoos. Het resultaat is ook veel angstwekkender! En het feit dat The Conjuring ook nog eens gebaseerd is op een waar gebeurd relaas afkomstig van de paranormale onderzoekers Edward Warren Miney en Lorraine Warren – die sinds de jaren 50 actief op zoek waren naar spoken – maakt alles nog een stuk intenser. Uiteraard moet je die ’true story’ context wel met een ‘pakje zout’ nemen. Ja, die mensen bestaan echt en er was effectief exorcisme mee gemoeid, maar dat is zowat het enige wat bevestigd werd met feiten. Hier hebben de filmmakers voluit de kaart getrokken van de spoken met al de resulterende demonische taferelen. Maar ga deze prent niet zien om te weten wat echt of wat pure fantasie is, geniet gewoon van dit overheerlijk demonisch verhaaltje zonder hierbij al teveel vragen te stellen.

De tweeling broers Chad Hayes en Carey Hayes, die in het verleden stinkende rotzooi op papier hebben gezet met films als House of Wax (2005) of
The Reaping (2007), hebben hier een scenario geschreven die zijn tijd neemt. En niet in de zin dat het verhaal traag op gang komt, dan wel dat we elk van de personages beter leren kennen, aan de ene kant de paranormale onderzoekers en anderzijds het herkenbare Amerikaanse gezin. En onze exorcisten zijn geen oude priesters, dan wel twee slimme en aantrekkelijke personages die nooit hun charme verliezen. Zij vertegenwoordigen het gezonde verstand, maar worden geconfronteerd met het onverklaarbare. De vertolkingen zijn dan ook van een niveau wat we niet gewend zijn van dergelijke spooky films. De 5 dochters Andrea (Shanley Caswell), Nancy (Hayley McFarland), Christine (Joey King), Cindy (Mackenzie Foy) en April (Kyla Deaver) zijn misschien moeilijk uit elkaar te houden, maar ze brengen hun A-game naar boven.

© Warner Home Video

Wan is hier niet enkel een briljant verhalen-verteller en meester manipulator, maar hij haalt ook al zijn trukendoos boven om deze horrorprent net dat tikkeltje specialer te maken dan de andere haunted hause flicks. Zo is er een knap point-of-view shot van het meisje die onder het bed kijkt om dan met een twist haar blik te volgen naar de kast boven het bed. Knap en creepy shot! Wan pakt ook niet meteen uit met zijn spoken, maar zet alles in op de suggestie, om nadien uit te pakken met datgene waar het publiek op zit te wachten: het gezicht van terreur. De muziek van Joseph Bishara, ook iemand die in het verleden niet meteen indruk heeft gemaakt, levert hier ook voldoende creepiness om het geheel om te toveren tot één van de beste horrorfilms van de laatste 10 jaar. The Conjuring is dé verrassing van 2013, zelfs box-office gewijs. De film haalt met zijn 20 miljoen dollar productiebudget zo’n 140 miljoen dollar op, en dat is nog maar het begin.

De reden waarom ik deze film net geen 4.5 of zelfs een 5 op 5 geef is omdat ik toch een tikkeltje teleurgesteld was door het einde, dat misschien net iets meer verbluffend kon zijn. En als echte horrorfan zal je misschien vinden dat het allemaal wel iets te mainstream is en weinig origineel (James Wan vindt hier niets nieuws uit), maar het overgrote deel van de bioscoopbezoeker zal hiervan gegarandeerd rillingen krijgen, en weggedoken in hun stoel zitten tot de eindcredits verschijnen, die overigens heel knap in elkaar zijn gestoken. Van mijn part mochten ze gerust als begincredits fungeren, maar de keuze van Wan om de generiek achter de film te plaatsen is uiteraard een slimme keuze. Deze prent voelt in het begin aan als een drama, en geen horror, en net deze graad van realisme zorgt ervoor dat ook maar het simpelste handengeklap ons de stuipen op het lijf jaagt.

Volgendeweek op 18 december 2013 komt The Conjuring op Blu-ray. Op de schijf staan interessante documentaires over het echte koppel, maar ook een making-off filmpje. Spijtig genoeg geen audio-commentaar van de regisseur, maar al bij al toch een exemplaar die niet mag ontbreken aan de collectie. The Conjurong is niet alleen één van de beste bovennatuurlijke horrorfilms van de afgelopen jaren – het mag gerust naast films als The Innocents (1973), The Exorcist (1973) en Poltergeist (1973) staan als één van de meer memorabele filmische uitstapjes in de paranormale wereld.