Ik heb geen flauw idee wat ik zonet heb gezien. Op de cover stond G.I. Joe: Retaliation (2013), ik heb wat heen en weer geschiet gezien, een paar ninja shurikens, ook Bruce Willis stak even zijn kale knikker in beeld, maar voor de rest ben ik waarschijnlijk ingedommeld door het geluid van zinderende onzin. De film is vanavond om 20:30 op VTM 3.
Korte inhoud: Het G.I. Joe team moet het opnemen tegen Zartan (Arnold Vosloo) en zijn handlangers Storm Shadow en Firefly. Zartan is vermomd als president van de Verenigde Staten (Jonathan Pryce), want handig blijkt te zijn om zo alle wereldleiders in zijn broekzak te hebben, en staat op het punt veel onschuldige slachtoffers te maken.
Voilà, dat is zowat alle content wat je van deze post-geconverteerde 3D sequel op G.I. Joe: The Rise of Cobra (2009) mag verwachten. Daar waar de vorige editie ook al een hobbelig parcours had, was het bij deze productie niet anders. En regisseur Jon M. Chu heeft er hier echt wel een zootje van gemaakt. Het verbaast me dat deze prent al bij al nog uit de kosten is gekomen, met een productiebudget van 130 miljoen dollar en een wereldwijde recette van 372 miljoen dollar. Ik durf er niet aan te denken maar een trilogie is met deze cijfers niet geheel ondenkbaar.
Het vodje papier wat voor deze productie doorging als “script” was geschreven door Rhett Reese, scenarist van meesterwerkjes als Cruel Intentions 3 (2004) en Clifford’s Really Big Movie (2004) (I am not joking!), alsook Paul Wernick wiens enige verdienste Zombieland (2009) was (samen met zijn maatje Rhett). Maar ik denk dat ze hier wel op hun plaats waren. Hun werk bestond er hoofdzakelijk in scenes te schrijven met geweren en explosies, zonder zich al teveel te bekommeren over een mogelijk plot, laat staan karakter-ontwikkeling.
Maar laat me ook duidelijk zijn, dat je bij mainstream actie-blockbusters geen karakters moet gebruiken die uit een boek van van Leo Tolstoy of Anton Chekhow lijken te komen. Je hebt een dosis popcorn nonsens nodig om de explosies en het overtollige cgi vertier verteerbaar te houden – zelfs voor een volwassen publiek. Maar dosering is ook van belang, en wanneer er te weinig substantie is om je verhaal op te bouwen, valt alles in mekaar als een slechte pudding. Ik had echt de indruk dat de lat niet hoger kwam dan de leeftijd van 8 tot 10 jarigen, hoewel ik vermoed dat de verhaaltjes die zij in gedachten hadden terwijl ze met hun G.I. Joe toys speelden van een iets hoger niveau waren. Misschien hadden de scenaristen zich beter hierop gebaseerd. Alles was beter dan wat ze hier bijeen hebben geschreven.
Maar de fans van actie zullen niet ontevreden zijn. Daar is er zeker genoeg van, het is zelfs het enige wat deze G.I. Joe: Retaliation te bieden heeft. De regisseur heeft Amerikaanse blockbusters goed bestudeerd, spijtig genoeg de meest banale. Wanneer cinema wordt gereduceerd tot een montage van glimmende en gewelddadige actie-sequenties zonder één druppel bloed, dan verander je beter van job, want als regisseur lever je oersaai beeldvertier. In een doorsnee aflevering van The A-Team zit er nog meer finesse. Er zijn goeie PG-13 films die hun doelpubliek nooit uit het oog verliezen en er zijn PG-13 films die eigenlijk de R-rated toer willen opgaan, maar het lef missen om hun overtuiging door te drukken of gewoon alles beginnen faken. The Wolverine (2013) is hier trouwens zo’n voorbeeldje van.
De film berust op een paar bekende koppen die alles wel in goede banen moeten leiden, zoals Dwayne Johnson en Channing Tatum. Geen bloedmooie Sienna Miller in deze prent (ze mag van geluk spreken), maar wel Adrianne Palicki en de Française Elodie Yung. Maar het mag duidelijk zijn dat zij deel uitmaken van het decor. Bruce Willis die vooraan de affiche prijkt heeft tevens nog minder screentime dan in The Expendables 2 (2012), en het zag er tevens naar uit dat hij er ook geen zin in had. De productie moest ook nog eens afrekenen met reshoots en dit was voornamelijk te wijten aan het feit dat het testpubliek vond dat er te weinig van Channing Tatum te zien was. Bijgevolg werden er wat scènes bijgeschreven met hem, die helemaal niets met het hoofdverhaal te maken hadden. Maar op een zeker ogenblik maakt het allemaal niet veel meer uit. U vraagt wij draaien, zolang u maar naar de film komt zien.
G.I. Joe: Retaliation is op op 31 juli 2013 uitgebracht op DVD, Blu-ray en 3D Blu-ray Superset, met deleted scenes, behind de scenes filmpjes en audiocommentaar van Jon M. Chu én de echte regisseur van deze film, Transformers I-II-III producer Lorenzo di Bonaventura. Er is zelfs een extended action cut voor mocht er geen genoeg van krijgen.
Review G.I. Joe: Retaliation (2013)
Recensie door Dave op 1 mei 2022
*** G.I. Joe: Retaliation trailer ***
Goed voor pubers, slecht voor de rest…
Ik vond deze toch wel beter dan de vorige film, met meer actie en humor, een vlot verhaal(tje) en vooral beter acteerwerk. Dwayne Johnson is diegene die deze franchise naar zich toe heeft getrokken, en niet Channing Tatum. Ook de cgi zit goed. Ook al hebben we hier te maken met iets voor de allerkleinsten, vond ik alles nog wel behoorlijk goed werken.