Mission Impossible: Ghost Protocol (2011) **** Blu-ray review

Na het zien van de smaakmakende trailers en promo clips voor Mission: Impossible – Ghost Protocol (2011) waagde ik het erop om nog eens een hersenloze (?) popcornprent te gaan bekijken. Dit met een open geest en positieve ingesteldheid, zonder vooroordelen. (poster)

Tot mijn verbazing werd het een zéér geslaagde ervaring. Meer zelfs, de film overtrof alle verwachtingen. Ik wist dat cineast Brad Bird tot op heden garant stond voor kwaliteit, hij stond immers aan het roer van het bejubelde Ratatouille (2007) en het al even indrukwekkende The Incredibles (2004), beiden topanimatiefilms uit de Pixar stal.

Korte inhoud: Wanneer door terroristische aanslag het Kremlin met de grond gelijk wordt gemaakt, activeert de Verenigde Staten “Ghost Protocol” en ontmanteld het volledige Mission: Impossible team. Ethan Hunt (Tom Cruise) en zijn collega’s zijn verantwoordelijk gesteld voor de aanval, maar worden toegestaan te ontsnappen als deel van het plan om hen de gelegenheid te geven om buiten hun bureau op te treden. Hunt wordt gewaarschuwd dat indien een lid van zijn team gevangen wordt genomen, zij zullen beschuldigd worden zoals terroristen die een nucleaire aanval plannen. Hij wordt gedwongen om met FBI agent Brandt (Jeremy Renner) te werken, die veel meer over Hunt’s verleden weet dan Hunt zelf.

Net daarom baarde het me zorgen dat Bird, – die absoluut geen ervaring kent buiten het animatiegenre – werd aangesteld om het alweer vierde deel in de Mission: Impossible franchise te gaan regisseren. Een gewaagde gok van Paramount Studios, maar wel de juiste beslissing achteraf bekeken. Bird kan verbazend genoeg dezelfde kwaliteiten die hij realiseerde bij animatie, overbrengen naar een live-action film. Humor, actie, sensatie en een boeiend verhaal worden mooi tot een stevig en vooral stijlvol geheel verweven. De grootste verdienste van Bird is dat hij het project kan laten balanceren tussen het ridicule en het spectaculaire. Vele actiescènes zijn redelijk absurd, maar werken toch feilloos. De cineast legt de lat op alle vlakken tevens nog hoger dan bij de vorige 3 delen. Er is nog meer actie en spektakel zonder al te veel over-the-top te gaan. Ook opteert hij meer dan bij de vorige drie films voor een dosis humor, slim verspreid over de ruim 2 uur durende attractie. Dit maakt de film nog een stuk meer ontspannend, en brengt een zekere luchtigheid aan de intense kijkervaring.

© Paramount Home Entertainment

Ook de cast doet het uitmuntend. Het door Tom Cruise geleidde IMF team is perfect op elkaar afgestemd, dit ten verdienste van de acteurs die vol passie te werk gaan. Cruise is helemaal terug in vorm als agent Ethan Hunt. Hij speelt zoals vanouds vol vertrouwen en is energiek als nooit te voren, alsof hij terug een jonge twintiger is.
Er zit evenveel vuur in als bij Top Gun of The Color of Money. Bovendien heeft Cruise de beste fysiek van zijn leven en doet hij naar goede gewoonte bijna alle stunts gewoon zelf. Hij is niet te onderschatten: Er schuilt veel meer achter de zogenaamd gekke dwerg uit de Scientology sekte. Hij is een steengoed acteur met genoeg charisma om monsterproducties als deze te dragen.

Hij wordt hierbij wel bijgestaan door – hoofdzakelijk – nieuwkomer Jeremy Renner. Deze is uitstekend als agent Brandt. Hij speelt zowat het equivalent van Ethan Hunt in de film en zorgt mee voor de nodige panache. De minder bekende Paula Patton als agent Jane Carter is in mijn ogen de meest sexy femme fatale van het laatste decennium (naast een absurd hoge sexappeal kan ze ook zeer goed acteren) en Simon Pegg is zeer amusant (zonder geforceerd over te komen) als de knullige hacker van het team.

© Paramount Home Entertainment

De chemie tussen het viertal en hun samenspel tegen terroristenleider Hendrickx (een uitstekende Michael Nyqvist) is een enorme troef, die de soms zwakke schakels (al zijn het er niet bijster veel) uit het plot weten te verdoezelen.
Iedereen voelt zich in zijn nopjes en alle scènes voelen natuurlijk aan. Brad Bird heeft duidelijk een sterke indruk nagelaten tijdens de productie. De in-your-face product placement van Apple en BMW stoort door het hoge niveau daarom niet en de soms ongeloofwaardige absurditeiten worden met een lach onthaald.
Dit is één brok pure fun en adrenaline.

Mission: Impossible 4 – Ghost Protol is niet alleen een geslaagde opvolger van J.J. Abrahams fraaie derde deel, het is simpelweg de beste in de hele franchise. M:I 4 overstijgt warempel het eerste deel. IMF baas Tom Wilkinson is de evenknie van Anthony Hopkins, Tom Cruise zet een nòg sterkere Ethan Hunt neer en de actie is nog velen malen spectaculairder dan in de vorige hoofdstukken. De CGI wordt slim en niet overdadig gebruikt, de actiescènes zijn zeer duidelijk en gedetailleerd (geen shaky cam!). Brad Bird geeft de concurrentie het nakijken: Eat this Michael Bay!

© Paramount Home Entertainment

De verhaallijn – ookal is ze niet schokkend origineel – weet te boeien, en er zijn genoeg leuke plotwendingen om gefixeerd te blijven. De kracht van deze film blijft dus de fenomenale actie op verschillende prachtige locaties. Er werd onder andere gefilmd in Dubai, Moskou en Mumbai. Kroon op het werk is de volledig in IMAX geschoten actiesequentie op de Burj Khalifa. Dit is zeer de moeite waard: een beklijvend stukje cinema toont zich, want je zit – net als de rest van de film – op het puntje van je stoel wanneer je Tom Cruise dit hoogste gebouw ter wereld ziet beklimmen. De beeldkwaliteit overtreft zelfs The Dark Knight (2008), ook al een staaltje van wat de IMAX technologie in zijn mars heeft.

Deze M:I 4 geeft echt waar voor je geld. Het is samen met Rise of the Planet of the Apes (2011) de meest entertainende blockbuster van het jaar: Een commerciële superproductie die uitzonderlijk volledig het bekijken waard is. Creativiteit, stijl en inventiviteit wordt erg hoog in het vaandel gedragen. Allemaal de verdienste van Brad Bird. Wat Christopher Nolan voor Batman betekende, hoe Nicolas Winding Refn met Drive (2011) een simpel verhaal tot kunst kon verheven, zo laat Brad Bird nu Mission: Impossible compleet herleven.

Er zijn na de lovende reacties wereldwijd trouwens plannen om een opkomend 5de deel in een stroomversnelling te stuwen. Al ben ik tegen luie cash-grabs op gemaakte successen, toch mag er voor mijn part nog een nieuw deel komen. Dit dan wel geregisseerd door opnieuw een fris talent zoals bovenstaande. Jonge belofte Duncan Jones (Moon, Source Code) lijkt mij de ideale keuze. Mission: Impossible – Ghost Protocol is elke eurocent van je dure cinematicket waard. Verstand op nul, en genieten maar…

Beoordeling: 4 / 5