Rundskop (2010) **** Blu-ray review

Rundskop (2011) (Bullhead), het schot in de roos van debutant Michael R. Roskam hoef ik niet meer te introduceren. de pers stond er vol van. Lovende kritieken alom. Afwisselende kritieken bij de volksmond. Ik probeerde de media-aandacht zoveel mogelijk te negeren zodat ik zo onbevangen mogelijk zelf kon uitpluizen hoe goed of hoe slechts deze Vlaamse film zou zijn.

Dat de Vlaamse film de laatste twee decennia furore maakt is een goede zaak. Al vind ik persoonlijk dat alles te veel gehypet wordt. Maar mogen wij niet trots zijn of zoveel Vlaamse film? Moeten wij ons calimero-complex eens niet van ons afschuiven en niet altijd meteen alles wat Vlaams is afbreken en proberen de kwaliteiten de ontdekken van wat onze regisseurs ons leveren. Het Vlaamse filmlandschap biedt voor elk wat wils heb ik zo de indruk. Rundskop schotelt ons een vette boterham voor, een psychologisch drama tegen de achtergrond van de wereld van de vetmesters. Geen politiethriller, wat velen niet lijken te snappen, maar een verhaal over de persoonlijke strijd van een man die jaren na datum geconfronteerd wordt met een trauma uit zijn verleden. Hoofdrolspeler Matthias Schoenaerts, steelt de show, maar ook enkele andere personages kleuren het verhaal.

Korte Inhoud: Jacky Vanmarsenille (Matthias Schoenaerts) behoort tot een familie van veehouders annex vetmesters. Zo lang hij leeft heeft hij niet anders geweten dat het vee werd behandeld. Wanneer een hormonenmaffiajager gedood wordt, worden de Limburgse veehouders genoodzaakt een deal te sluiten met enkele West-Vlamingen. Terwijl de politie op zoek gaat naar de moordenaar ziet Jacky zich geconfronteerd met personages waarvan hij dacht dat hij ze al lang vergeten was. Een jeugdvriend Diederik (Jeroen Perceval) blijkt de connectie te zijn met de West-Vlamingen en via Diederik komt het verleden weer tot leven. Negeren lukt echter niet.

Rundskop mag zich dan afspelen in de context van de hormonenmaffia. De traumatische jeugd van Jacky en gevolgen hiervan staan centraal. Als kijker vraag je je af waarom Jacky verslaafd is aan allerlei smerigheid die hij in zijn indrukwekkend lijf spuit. Je merkt de frustratie eenmaal het verhaal dat uitgelegd heeft en je begrijpt zijn drang om de figuren uit het verleden terug op te zoeken. Je voelt je betrokken. De personages zijn echt en authentiek neergezet. Ik moet eerlijk toegeven dat die ene sleutelscène mij toch heel ongemakkelijk deed voelen en ook op het einde van de film lost Roskam mijn verwachtingen in.

© Kinepolis Film Distribution

Enerzijds zie je Jacky en zijn familie aan het werk als vetmesters, als boeren en als zakenlui, anderzijds zie je de persoonlijke problemen waarmee elk van hen worstelt. Diederik en Jacky, de twee jeugdvrienden die opeens weer met mekaar opgescheept zitten. Daarnaast heb je de West-Vlaamse hormonendealer en de politie die hem op de hielen zit (een klein bijrolletje voor Barbara Sarafian), twee Luikse garagisten die willens nillens de plot wat opvrolijken. Het maakt de film leuk, onderhoudend en spannend tegelijk. De kritiek van teveel plotlijnen in één film vind ik totaal onterecht. Er wordt eens een duidelijk context geschetst waarin en waar rond een persoonlijk drama opgebouwd wordt.

Roskam verrast me aangenaam. De keuze voor het persoonlijke verhaal tegen over de politiethriller vind ik erg geslaagd. De veruitwendigen van de getormenteerde Jacky door Matthias Schoenaerts is gewoonweg indrukwekkend en bewijst wat voor klasbak Schoenaerts in feite is. Na De Zaak Alzheimer is dit weer een topper van jewelste in het Vlaamse film landschap. Hier nog eens de coole poster.