Sherlock Holmes (2009) *** Blu-ray review

Guy Ritchie, de man achter topfilms als Snatch (2000) en Lock, Stock and 2 Smoking Barrels (1998) alsook die twee blamages Revolver (2005) en Swept Away (2002) en de wisselvallige Rock’n’Rolla (2008), werd verrassend gekozen om een 21-eeuwse adaptie van het klassieke detectiveverhaal Sherlock Holmes (2009) te verfilmen, na zijn flamboyante. “The right man for the job? “ Jazeker blijkt achteraf. Warner Brothers nam een risico door deze zeer wisselvallige regisseur aan te werven voor een franchise met dergelijk hoog potentieel, maar gokte goed want het werd een leuke film.

Ontelbaar veel bronmateriaal van boeken tot strips tot de meeste verfilmingen ooit voor een personage, naambekendheid én Hollywood’s goudhaantje Robert Downey Jr. als kers op de taart maakten het er wel veel makkelijker op voor Ritchie om dit project tot een goed einde te brengen. Hij nam dit geschenk dan ook met twee handen aan en kijk: ‘De film is goed’.

Niet van een buitengewoon hoog niveau, maar een ontspannende doch ietwat hyperkinetische film (typisch voor de moderne blockbuster natuurlijk) die zich weliswaar losrukt van de middenmoot door een mooie vertelstijl, een verrassend plot (voor de één wat meer dan voor de ander), sterke acteerprestaties en sfeervolle inkleding. Londen wordt namelijk mooi in beeld gezet. Een donkere Victoriaanse stijl wordt gehanteerd wat de film een zeer grauwe sfeer geeft die bijblijft. Voortreffelijk gedaan dus, net als bij From Hell (2001) en Sleepy Hollow (1999) waar de production-design ook van een gelijkaardig niveau waren.

Een zelfde filmstijl van shots uit Ritchie’s oudere films – de zogenaamde ‘MTV-videoclip-stijl’ gooit af en toe wat roet in het eten, maar in zijn geheel is het een mooi in beeld gezette film. Als je een fan bent van deze ‘chap’ zijn oudere films, vallen namelijk de gerecycleerde actiescènes op. Vooral de scène waarbij Sherlock Holmes voor de fun een boksmatch uitvecht in een wijnkelder wekt herinneringen op aan een vechtende Brad Pitt in Snatch.

Al moffelt Ritchie dit falen van originaliteit deels weg door telkens een lekker vernuftig voorwendsel op die actiesequenties op te voeren: steeds als Holmes in een benarde situatie terechtkomt zie je op voorhand hoe hij er zich uit gaat helpen door middel van mooi in beeld gezette slow-motion shots, waarna de scène opnieuw in normale snelheid wordt weergegeven. Zeer vernuftig.

Maar vooral de acteerprestaties tillen de film naar een hoger niveau. Mark Strong is echt een topacteur in wording. Zijn talent kwam al naar boven in Body of Lies (2008), waar hij een kleurloze Di Caprio onder tafel speelde, en onlangs nog schitterde als villain in Kick-Ass (2010). Zijn keuze als Lord Blackwood klopt als een bus en hij zet hier met verve een sterk karakter neer. Al opgemerkt trouwens dat de man enorm veel uiterlijke gelijkenissen vertoont met Andy Garcia?

Maar ook Jude Law staat goed te acteren als Holmes’ sidekick Watson. Eindelijk eens een waardige rol voor deze toch wel ondergewaardeerde acteur. En dan hebben we nog de wulpse deerne van dienst: een prachtige Rachel McAdems die als divegge Irene Adler die goed staat te acteren en zorgt voor een haat-liefde affaire die de ontwikkeling van Sherlock Holmes’ personage ten goede komt. Ook over Robert Downey Jr. alleen maar positieve commentaar. Het is even onwennig om hem met een Engels accent bezig te zien maar dat went. Downey geeft een ongemeen prettige chaos en humoristische “schwoong” aan zijn personage zodoende dat hij gemakkelijk de film kan dragen maar zonder een one-man-show op te voeren.

© Warner Home Video (Benelux)

Opletten trouwens voor de prachtige bijrol van Robert Maillet, ex-worstelaar bij de WWF, die een zekere ‘Dredger’ speelt. Een Franse huurmoordenaar die Holmes een kopje kleiner moet maken. De man is fantastisch. Een Franssprekende kolos van 2m13 die een halve film lang Holmes op de hielen zit met een hamer van 50 kilo en alles op zijn weg verpulverd. Onderweg laat hij in zijn vernielzucht zelfs een groot zeeschip kapzeisen! Dat is entertainment van de bovenste plank. Geloofwaardigheid primeert niet in deze film, wel een flinke dosis fun. Al wordt de film nooit ordinair of goedkoop. En zo hoort het!

Korte inhoud: Het verhaal gaat over de recentste zaak die Sherlock Holmes en zijn trouwe kompaan Dr. Watson weten op te lossen. Na 5 gruwelijke moorden, gepleegd door een zekere Lord Blackwood, die zich bezighoudt met zwarte magie en sadistische experimenten, komt Inspecteur Holmes op de proppen om prompt een einde te stellen aan de tirade van rituele slachtingen die Engeland in de ban houden.Dit nadat hij eigenhandig Blackwood opspoort in een ondergrondse kerker in hartje London om hem daar op heterdaad te betrappen en in stijl in te rekenen.

‘Case solved’ denkt onze meester-detective dan: achter de tralies met Blackwood, de strop er rond en klaar. Maar dat is nog maar het begin van de terreur. Want enkele dagen later komt er een ogenschijnlijk bovennatuurlijke twist naar voren wanneer na zijn ophanging Lord Blackwood opgestaan blijkt uit de dood! Hij loopt terug vrolijk rond en begint als vanouds aan zijn moordpartijen. Bovendien houdt hij zich in het geniep bezig met een sekte op te richten met maar één doel: de gehele Westerse beschaving domineren met als wapen zijn bovennatuurlijke magie. Hij gebruikt bruut geweld om zijn doel te bereiken en niemand kan hem stoppen. “My death was only the beginning” kraamt hij uit.

De enige die dit weglacht en de zaken helder ziet is Sherlock Holmes natuurlijk, die voor de eer en niét voor het geld Blackwood koste wat kost opnieuw wil vinden en voor een tweede maal een einde wil brengen aan zijn waanzin. Het loopt echter goed fout wanneer Holmes’ ex liefje, stoeipoes ’slash’ dievegge Irene Adler in de weg komt te lopen en al snel Watson en Sherlock in de problemen brengt. Wat zich afwikkelt is een spannend verhaal waar avontuur, humor, sfeer en veel actie centraal staan.

Deze film bewijst dat Guy Ritchie nog steeds een degelijke cineast is en terug in ‘goeden doen’ verkeert. Je kunt stellen dat hij het gemakkelijk had met een dergelijke cast en kapitaal voorhanden maar er zijn genoeg voorbeelden voorhanden van andere regisseurs die het verpesten tot en met. Recentelijk: Mike Newell met de prul Prince of Persia: The Sands of Time (2010) op kop. Guy Ritchie die terug bachelor is lijkt herboren. Hij is verlost uit de klauwen van verdorven popkoningin Madonna en zie, hij levert als vanouds puik werk. Hij verdient alle lof bij deze plezierige film die niets meer wil zijn dan amusante popcorn-fun voor jong en oud. Er wordt trouwens volop gewerkt aan een Sherlock Holmes sequel. Nu even genieten van deze film: uit op DVD en Blu-Ray.

En ja, als jullie zich afvragen waar de scène is gebleven met Rachel McAdams in sexy lingerie, ik weet het zelf niet. Deze erotische scène zat in de eerste trailers en pics, maar niet in de final cut. Onbegrijpelijk dat deze scène geknipt werd. Ze staat zelfs niet op de extras op de blu-ray schijf. Als je dan nog weet dat de audio-commentaar van Guy Ritchie ontbreekt heb je het gevoel dat de wisselvallige regisseur kort aan het lijntje werd gehouden binnen WB, en hij hierover niets mocht vertellen. Ik zie anders geen enkele mogelijke verklaring om de jartelles van McAdams uit de prent te knippen en te vervangen door een ietwat brave scène waar Sherlock verdoofd wordt. En dat was trouwens niet de enige scène met McAdams die werd geknipt. Enkel al om die reden verliest de film al een halve ster.