Angels & Demons (2009) ** Blu-ray review

Het is weer zover, het gepalaver over de vergelijkingen tussen het boek en de film kunnen opnieuw in alle hevigheid losbarsten. Conclusie na het zien van Angels & Demons (2009): het boek (Het Bernini Mysterie) was nogal houterig geschreven en niets bijzonders, maar ook de film is eigenlijk maar zwakjes. Was het boek dan beter dan de film? Hoe kan je nu een film gaan afrekenen met het boek. Hoe kan je een schilderwerk gebaseerd op een operastuk gelijk stellen met de opera zelf?

Trouwens heeft Ron Howard het boek deze keer niet op de voet gevolgd. Meer nog, de regisseur heeft deze keer heel wat afstand genomen (naar mijn smaak spijtig genoeg niet genoeg). Maar ik wil de discussie niet voor de zoveelste keer opnieuw aansnijden op deze filmblog. Laat ik het dus voornamelijk hebben over de indrukken die ik had bij het zien van de verfilming.

Korte inhoud: Wanneer Langdon (Tom Hanks) erachter komt dat een eeuwenoud geheim broederschap bekend als de Illuminati, de machtigste ondergrondse organisatie uit de geschiedenis, weer actief is geworden, wordt hij geconfronteerd met een dreiging die de ondergang kan betekenen van de aartsvijand van deze geheime organisatie: de katholieke kerk. Als Langdon ontdekt dat de Illuminati een tijdbom hebben geactiveerd, vliegt hij naar Rome. Daar bundelen hij en Vittoria Vetra (Ayelet Zurer), een beeldschone en mysterieuze Italiaanse wetenschapster, hun krachten. Ze beginnen aan een ware jacht vol actie die hen door verzegelde grafkelders, gevaarlijke catacomben en verlaten kathedralen voert, en ze komen zelfs in het hart van de meest geheime kerker op aarde. Langdon en Vetra volgen een vierhonderd jaar oud symbolenspoor uit de oudheid dat voor het Vaticaan de enige hoop op redding is.

Met de film duiken we opnieuw de schouw van de Sixtijnse Kapel op zoek naar die witte rook die de nieuwe paus moet aankondigen. Deze keer zijn er vier ‘preferiti’, kardinalen van wie de aanhang zo groot is dat daar vrijwel zeker een nieuwe paus bij zit. Maar net deze vier ingewijden zijn ontvoerd door iemand die aankondigt dat hij om het uur steeds een van hen zal doden met ingang van acht uur ’s avonds. Om klokslag middernacht zal hij vervolgens het hele Vaticaan naar de hel sturen. Verwacht jullie dus maar aan een Rooms bloedbad die nog nooit zo rood zag als tijdens de Inquisitie. Het had alle ingrediënten van een intelligente, spannende thriller. Spijtig genoeg blijven we ergens middenweg de schoorsteen steken en verstikken we in belachelijke plotwendingen, banale scènes waarin acteurs ‘rondlopen’ en teleurstellende actie-sequenties. Ron Howard is een uitstekende verteller, maar hij kan niet overtuigen met een zwak script en is niet behendig in het regisseren van adembenemende actie.

Op acteervlak valt deze keer wel niets aan te merken. Deze keer hebben we niet te maken met een Franse actrice die zichtbaar worstelt met haar Engels, zoals in die vorige Dan Brown verfilming The Da Vinci Code (2006). Niet alleen Tom Hanks (… wat een betere haarsnit zoal niet kan doen), maar ook Armin Mueller-Stahl, Ewan McGregor en het Scandinavische bataljon Stellan Skarsgard, Nikolaj Lie Kaas en Thure Lindhardt leggen hun volledige gewicht in de schaal. De honger naar macht en invloed laten ze heel subtiel doorschemeren en hun irritaties verbergen ze keurig onder een laagje beschaving. Maar gezien de kwaliteit van de film verwacht ik niet meteen een erkenning in hun richting of het zou al een zegen moeten zijn van de echte paus.

© Sony Pictures Home Entertainment

De muziek viel een beetje tegen. Enkel die viool-intermezzo’s en de opzwepende percussie waren grandioos. Had het verhaal iets meer om het lijf had ik ze misschien nooit gehoord. Enkel spijtig van de Hans Zimmer synthesizers en de overdaad aan elektronische koor-klanken de klassieke kwaliteiten van de orkestratie ietwat overschaduwen, daar waar hij in The Da Vinci Code ons kon wegblazen met een klassiek orkest en een bevlogen koor.

Uiteindelijk is het de over-mediatisering die de teleurstelling bij het publiek in de hand werkt (of dat was toch bij mij het geval). Het is niet veel beter dan die National Treasure films. Angels & Demons is net zoals het boek een crowd pleaser voor mensen die weinig naar de bioscoop gaan of voor geeks die verzot zijn op camp (ook al was het niet de bedoeling van de makers).

Maar het is in geen geval een hoogvlieger. Na een paar maanden zijn we deze Ron Howard film compleet vergeten en in tegenstelling tot Splash (1984) zal niemand ooit nog over deze prequel praten. Is de film dan slecht? Laat ik dit beantwoorden met een andere vraag: “Is fast-food slecht?” Wel het is slecht voor de gezondheid en je hebt er nadien wel spijt van, maar op het moment zelf kan je er wel van genieten. Het is beter dan de eerste film, maar dat is op zich al geen prestatie. Angels & Demons is sinds gisteren 13 mei 2009 in de zalen. Let wel, de film duurt meer dan 2 uur en het voelt aan alsof het 4 uur duurt. Op zich het enige mirakel dat zal blijven nazinderen.

***Related Posts***
28/03/2017: Inferno filmbespreking
28/12/2016: Top 10 Beste en Slechtste Films van 2016
10/05/2016: Tom Hanks in Inferno
06/01/2010: Top 10 Best & Worst Movies of 2009
22/04/2009: Na Angels & Demons komt The Lost Symbol
02/11/2008: Eerste beelden Angels & Demons
18/01/2009: Na Angels & Demons komt The Lost Symbol
22/04/2007: Top 10 box-office succes van 2006
30/11/2006: Angels & Demons, The Da Vinci Code sequel
18/05/2006: The Da Vinci Code filmbespreking
17/12/2005: Eerste beelden The Da Vinci Code
18/03/2005: Een promotiestunt van The Da Vinci Code?