Robert De Niro lanceert zich opnieuw op een ambitieus project, na zijn film over het ontstaan van de CIA, The Good Shepherd. Deze keer zal hij de productie op zich nemen met zijn productiehuis Tribeca Films voor een film over Mao Zedong.
Mao Zedong was de leider van de Communistische Partij van China (CCP) vanaf 1935. Hij leidde het land op dictatoriale wijze, met de Culturele Revolutie als dieptepunt. Tijdens Mao’s bewind kwamen miljoenen mensen om het leven, maar steeg de levensverwachting van 35 jaar (1949) tot 70 jaar (1970) en nam het analfabetisme sterk af. Met zijn Rode Boekje was Mao decennialang het gezicht van de Volksrepubliek China.
Het zal geen rechtstreekse bioagrafie worden maar eerder een romance, gebaseerd op de memoires van Roy Rowan, getiteld Chasing the Dragon: A Veteran Journalist’s Firsthand Account of the 1949 Chinese Revolution. Rowan was oorlogscorrespondent in China voor Time en Life en maakte van heel dichtbij mee hoe Mao en zijn leger steeds meer macht wonnen. Tijdens die jaren werd Rowan ook verliefd op een Chinese tolk, van wie altijd vermoedt is dat ze een spionne was.
Hoewel het script nog geschreven moet worden is al wel bekend dat De Niro van plan is om er een liefdesverhaal van te maken tegen een dramatische epische achtergrond. Of De Niro zelf ook in de film te zien zal zijn is nog niet bekend. Veel gelijkenissen met Mao heeft hij in ieder geval niet. Maar dit zal bij mijn weten toch wel de eerste Hollywood-film zijn min-of-meer rondom de figuur van Mao, een beetje in de stijl van The Last King of Scotland (2006) – een romance rond de Schotse doctor van generaal Idi Amin van Uganda. Dit was in ieder geval een aangrijpend stukje biografische-fictie. Ik herinner me nog een kleine kleine scène met Mao Zedong, in Oliver Stones Nixon, maar meer kan ik me niet voor de geest halen. Ben echt wel benieuwd!
veel gelijkenissen met Mao heeft De Niro inderdaad niet, maar hij kan ook gewoon de rol van Rowan spelen he 🙂
Wat ik mij afvraag is of De Niro de toestemming zal krijgen om zomaar in China te filmen, of anders zal het een totaal kritiekloze filmpje worden en dus verre van een biopic. Met de romances in Titanic en Pearl Harbor kan je die films eigenlijk ook moeilijk autobiografisch noemen.