De Lara Croft reboot is visueel verbluffend maar inhoudelijk zwak

Geen idee hoeveel Tomb Raider games er al op de markt zijn, maar de tijd was blijkbaar rijp voor een reboot. Yep, zo te zien is zoiets niet alleen van toepassing in de filmsector. Doorgaans belooft een reboot niet veel goeds, maar komt zoiets omdat de makers gewoon geen inspiratie meer hebben. Meestal zijn de wijzigingen ook heel oppervlakkig, en volstaat het vaak om de decors wat op te pimpen en van acteur/personage te veranderen, maar blijf voor de rest alles bij het oude. Soms slagen de makers er zelfs niet in om het nieuwe personage geloofwaardig te maken, of zijn reboots gewoon een zielige poging om dode games te reanimeren. En ik had de indruk dat dit niet het geval zou zijn voor het nieuwe Tomb Raider game.

lara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonored

Maar wat was te ontgoocheling groot na het spelen van “Tomb Raider” (2013), en dat na het zien van al die gamesites die het in de hemel prijzen. Dit zal misschien één van de weinige negatieve reviews zijn, gezien de hype rond het game, maar so be it. Ik vond de nieuwe Lara Croft visueel verbluffend maar inhoudelijk zwak. Toegegeven, het game ziet er ook wat ruiger uit dan de vorige edities. Lara Croft lijkt ook een stuk jonger te zijn. Het verhaal begint in de Formosadriehoek (ook wel de drakendriehoek genoemd), die evenveel onheilspellende geruchten met zich mee draagt als aan de Bermudadriehoek, in het prille begin van Lara carrière. De bemanning van een schip, genaamd Endurance, is op zoek naar het mythische eiland Yamatai, de geboorteplaats van Himiko de Zonnekoningin. Ironisch genoeg wordt de Endurance vernield na een heftige storm, en de crew is genoodzaakt het schip te verlaten.

Nadat ze door een onbekende aanvaller bewusteloos werd geslagen, ontwaakt Lara (Camilla Luddington) ondersteboven opgeknoopt in een sombere ondergrondse grot. Nadien moet ze ontkomen aan haar belagers en ontpopt Lara Croft in een soort wonder women, waarbij ze van de ene explosie naar de andere springt zonder noemenswaardige schrammen, vecht tegen wilde beesten, de commando uithangt tegenover een leger zwaar bewapende mannen. Ja, visueel ziet alles er heel spectaculair uit, maar op het einde van de rit is Lara Croft eigenlijk een soort veredeld Uncharted game geworden, met een hoofdpersonage dat véél minder interessant is dan Nathan Drake.

Lara Croft heeft geen persoonlijkheid in de nieuwe reboot. En bijgevolg zijn zowat alle dialogen van een ondermaatse tot belachelijke kwaliteit. En wanneer je geen voeling hebt met je hoofdpersonage dan verdwijnt ook het plezier om het game te spelen. De makers wilden iets realistisch en donker in het leven roepen, maar alles is over-the-top dat je zelfs niet zou opkijken mocht Lara uit een vliegtuig springen en zich nog net kunnen vastklampen aan een ufo om nadien met een salto-kick een nietsvermoedende schurk tegen de vlakte kwakt. Alle nevenpersonages zijn kartonnen borden en de dialogen zijn behoorlijk zwak.


lara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonoredlara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonoredlara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonored
lara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonoredlara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonoredlara croft,tomb raider,camilla luddington,dishonored

Ik heb het game middenweg gestaakt want ik kon de onzin niet meer aanzien of aanhoren. Ik moet dus wel lachen met al die gamesites die het spel een 90% gaven. Er zijn tegenwoordig heel wat betere games op de markt, met sterke hoofd- én nevenpersonages en een multiplayer mode die op z’n minst de moeite is om te spelen. Waarom hier tijd aan verspillen. Het is verre van een originele of slimme reboot, maar gewoon een oppervlakkige revamp met meer geweld en actie, maar zonder rekening te houden met de kwaliteit van de karakters, het verhaal en de dialogen.

Op een gegeven moment zien we Lara die bezorgd is om een klein gewond dier. De makers wilden hier duidelijk maken dat Lara een gevoelig wezen is die geweld verafschuwt. Een zeer ontroerend moment, maar ogenblikken later zit je met pijl en boog de hoofden van mensen af te schieten als een geroutineerde moordmachine, zonder enige vorm van medeleven of aarzeling. En in tegenstelling tot een game als Dishonored moet je moorden om zo je karakter te verbeteren. Wat is de bedoeling dan van die fake emo-toestanden? Wie is die nieuwe Lara Croft? Een emotie- en karakterloos cgi moordmachine met kleinere borsten en een boog. Mooi zo, … next.

2 Comments

  1. Bram Vossen

    De vorige Tomb Raider games waren eigenlijk ook al niet veel soeps. Had ook al ergens opgevangen dat de multiplayer echt wel op de ballen trekt.

    Reply
  2. charlotte

    Ik gaan het toch gaan kopen, Filip ! Ik ben wel een Tomb Raider fan en multiplayer speel ik toch niet :p

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *