We Live in Time (2024) ***½ recensie

We Live in Time (2024) is een ambitieuze poging van regisseur John Crowley om de magie van zijn eerdere werk, zoals Brooklyn (2015), opnieuw te vinden. Dit romantische drama met Florence Pugh en Andrew Garfield in de hoofdrollen speelt zich af tegen de achtergrond van een leven getekend door liefde, ziekte en gemiste kansen. Het script van Nick Payne maakt gebruik van tijdssprongen om de emotionele pieken en dalen van een relatie te verkennen, maar deze structurele keuze blijkt zowel een kracht als een zwakte.

© A24

Korte inhoud: Het verhaal volgt Almut (Pugh), een getalenteerde chef-kok die te maken krijgt met een terugkerende diagnose van eierstokkanker. Tobias (Garfield), haar partner, is een liefhebbende maar soms passieve man die worstelt met de realiteit van hun situatie. Vanaf hun eerste ontmoeting — een grappg ongeluk waarin ze Tobias aanrijdt met haar auto — ontvouwt de film hun liefdesverhaal in fragmenten. Door voortdurend heen en weer te springen in tijd, van een gelukkig gezinsleven tot aan Almut’s medische strijd, probeert Crowley de afstand tussen geluk en verdriet te verkleinen.

Het is een film die jullie niet vrolijjk zal maken, dus indien jullie denken een romcom te zien, zijn jullie eraan voor de moeite. Neem er maar een zakdoek bij. Florence Pugh levert echter een krachtige vertolking af als Almut, en slaagt erin om zowel de kwetsbaarheid als de strijdlust van haar personage over te brengen. Haar vermogen om de complexiteit van Almut’s gevoelens te tonen, van het vastberaden deelnemen aan een kookwedstrijd tijdens chemotherapie tot het intieme moment waarin ze met Tobias bespreekt of ze kinderen willen, tilt de film naar een hoger niveau. Helaas krijgt Andrew Garfield minder te doen. Hoewel hij geloofwaardig is als Tobias, een man die van Almut houdt maar vaak op de achtergrond blijft, mist zijn personage de gelaagdheid om echt indruk te maken. Hun chemie wisselt, soms overtuigend en innemend, maar op andere momenten voelt het alsof er iets ontbreekt in hun interacties.

De structuur van de film is een dubbelzijdig zwaard. Aan de ene kant biedt het de mogelijkheid om het publiek onverwacht te raken door het contrast tussen vreugdevolle en pijnlijke momenten. Zo toont de film op aangrijpende wijze de impact van Almut’s ziekte op haar leven en relaties, zoals de scène waarin zij en Tobias hun dochter vertellen over haar terugkerende kanker. Aan de andere kant zorgt het verspringen in tijd soms voor een gebrek aan emotionele opbouw. Terwijl sommige scènes je diep weten te raken, blijven anderen oppervlakkig en missen ze de nodige diepgang om een blijvende indruk te maken.

De film neigt soms naar cliché en overdreven-sentimentele scènes Bepaalde plotpunten, zoals het verbergen van Almut’s deelname aan een kookwedstrijd voor Tobias of een dramatische bevalling in een tankstation, voelen aan als geforceerde pogingen om emotionele intensiteit te creëren. Ook de muzikale begeleiding door Bryce Dessner, hoewel effectief in het aanstippen van de melancholie, kan overdreven aanvoelen en dreigt de kijker te manipuleren in plaats van oprecht te raken.

© A24

Waar We Live in Time wel in slaagt, is het belichten van het dilemma tussen leven in het moment en plannen voor de toekomst. De film toont op aangrijpende wijze de menselijke drang om betekenis te vinden in het alledaagse, vooral wanneer de tijd schaars is. Almut’s besluit om ondanks haar ziekte actief te blijven en herinneringen te creëren voor haar dochter, is een krachtige verkenning van hoe we omgaan met de eindigheid van het leven.

Kortom, We Live in Time is een film met sterke momenten en overtuigende vertolkingen, vooral door Florence Pugh, maar het is ook een film die worstelt met zijn eigen ambities. De niet-lineaire structuur voelt niet altijd gerechtvaardigd en sommige emotionele momenten blijven hangen in de oppervlakte. Toch weet de film een oprecht portret te schetsen van liefde en verlies, waardoor het ondanks zijn tekortkomingen een waardevolle toevoeging is aan het genre van het romantische drama. We Live in Time is door A24 beperkt uitgebracht in de States en bracht 4,6 miljoen dollar op, en dat was 1 miljoen meer dan het productiebudget. Maar de film zal in de rest van de wereld begin januari 2025 uitkomen.