Een paar maanden geleden hebben we hier nog een verhaal onthult over hoe Jack Gyllenhaal een debuutfilm liet ontsporen in 4 dagen en dat hij zelfs een poging heeft ondernomen om de productie over te nemen, wat uiteindelijk niet is gelukt. Een ego-clash als je wil. Wel, dit lijkt er nu ook te zijn geweest op de set van It Ends with Us (2024), waarin actrice én producer Blake Lively ging samenspannen met haar man Ryan Reynolds – die overigens niet direct betrokken was bij deze film – om bepaalde scenes te herschrijven tegen de zin van regisseur én acteur Justin Baldoni.
© Sony Pictures
Korte inhoud: It Ends with Us is de adaptatie van de eerste roman van Colleen Hoover, en vertelt het meeslepende verhaal van Lily Bloom (Blake Lively), een vrouw die een traumatische jeugd overwint om een nieuw leven in Boston te beginnen en een levenslange droom van opening na te jagen hier eigen bedrijf. Een toevallige ontmoeting met de charmante neurochirurg Ryle Kincaid (Justin Baldoni) leidt tot een intense band, maar terwijl de twee hevig verliefd worden, begint Lily kanten van Ryle te zien die haar aan de relatie van haar ouders herinneren. Wanneer Lily’s eerste liefde, Atlas Corrigan (Brandon Sklenar), plotseling weer in haar leven terugkeert, wordt haar relatie met Ryle verstoord en beseft Lily dat ze moet leren op haar eigen kracht te vertrouwen om een onmogelijke keuze voor haar toekomst te maken.
Het is dus een verhaal over ‘huiselijk geweld’ ook al zou je dat voor geen seconde hebben gedacht met de kleurrijke poster of nog de PR toer waar Lively in haar mooie jurken ging paraderen en ook nog eens haar Betty Booze soda cocktails ging promoten. Maar wat nog meer verrassend was; niemand ging op de foto met de regisseur en co-hoofdacteur van de film. Blake deed alsof het een romcom was, en zei dat de meisjes hun beste jurk moesten dragen om de film te zien. Het is gewoon krankzinnig. Dit was Justin’s project waarop hij jarenlang had gewerkt, maar het lijkt wat uit zijn vingers te zijn ontglipt naar het einde toe en de cast lijkt vooral Lively te eren in deze want zei hebben de regisseur ontvolgt. Er duiken ook heel wat berichten op dat het gewoon niet botert tussen Blake en Justin. Blake zou zich dik hebben gevoeld (het woord “fat shaming” is zelfs gevallen) omdat de regisseur aan zijn trainer had gevraagd hoeveel Blake weegt en wat hij kon doen om zijn rug te versterken voor een lift-scène. Justin zou in een andere scène dan weer iets te lang hebben gekust naar de goesting van Blake. De regisseur heeft nu zelfs volgens Eonline een PR crisis manager ingehuurd om deze rel te ontmijnen en dat is misschien geen slechte zaak, want dit alles is vernielend voor de carrière van Baldoni. Hoewel, Baldoni heeft de rechten gekocht op de boeken van Colleen Hoover via zijn productiehuis Wayfarer Studios, en dus zullen Ryan en Blake serieus veel geld op tafel moeten leggen voor de sequels.
Na wat graafwerk door Jeff Sneider had het conflict vermoedelijk ook deels te maken dat Justin Baldoni niet alleen haar tegenspeler was maar ook nog eens haar regisseur en zij ook nog eens producer was. Dergelijke relaties kunnen bijzonder ingewikkeld zijn op een set. Maar het feit dat de actrice op de rode loper te kennen gaf dat haar man de eindscène had geschreven moet kwaad bloed hebben gezet. Baldoni zal geen final cut hebben gehad en hij werd op ‘zijn’ project opzij geschoven, ook al heeft hij het project alsnog niet verlaten, ook al denk ik niet dat hij zal terugkeren voor eventuele nieuwe verfilmingen van boeken van Colleen Hoover. Maar het ziet er wel naar uit dat Blake de twee sequels op deze film zal regisseren. En dan denk ik dat de “fatshaming” gewoon bullshit is. Als je rugproblemen hebt ga je er alles aan doen om geen zwaardere problemen te veroorzaken en de kus die te lang duurt lijkt me ook iets wat gemakkelijk kan gezegd worden om een medespeler in het diskrediet te brengen. Toch ziet het er naar uit dat ze haar slag thuis heeft gehaald, al dan niet met een beetje hulp van haar man Reynolds. Ook al had ze zijn hulp vermoedelijk niet nodig. Ze kan echt wel hard zijn, dat was te merken in dit interview waarbij een reporter zo voor schut werd gezet dat ze bijna haar job wou opzeggen (let wel: deze film ging over een historisch portret van Woody Allen en vragen over de kleren was dan ook niet zo uit de lucht gegrepen of stereotiep).
Een regisseur als Christopher Nolan ga je niet zomaar aan de kant zetten en de grootste sterren zullen in lijn lopen, maar dit was nog maar de derde film van Baldoni en zijn vorige films waren nu niet meteen kaskrakers. Blake ziet in deze film tevens Oscar-kansen wat dit project voor haar iets meer betekenis gaf. Het bizarre is dat de director’s cut naar verluidt een betere ontvangst zou hebben gehad bij het testpubliek dan de Ryan/Blake cut, maar het is toch die laatste versie die we deze week bij ons in de bioscoop te zien krijgen, weliswaar in directe concurrentie met Deadpool & Wolverine (2024). Hoewel, het doelpubliek voor deze twee films ligt ver uit mekaar. Het ziet er in ieder geval naar uit dat Sony de goede relatie met Blake en Ryan wil behouden en de regisseur van de film hier niet in gevolg zijn. In tegenstelling tot de meeste Europese producties is het gewicht van een producer veel groter dan dat van een regisseur. En laten we niet vergeten dat Ryan Reynolds ook iemand is die op Deadpool (2016) de regisseur Tim Miller even aan de kant heeft gezet voor zijn final cut. Vergeet niet, al die sterren die zo voorbeelding zijn op de rode loper en in talkshows kunnen bijzonder hard en koud zijn achter te schermen.
Ben wel benieuwd naar de film, is het enige wat me interesseert. Twisters was barslecht en Deadpool 3 vond ik saai.
Ik dacht dat het een romantische komedie was, maar niet dus, ik zeg het er maar bij na de misleidende poster campagne.
Als slachtoffer op heel jonge leeftijd van huiselijk geweld, was een van de meest griezelige scènes die ik kon zien, toen hij het tijdschrift meebracht en haar aanspoorde het hem voor te lezen. De toon, de cadans, het is PRECIES de toon van een gekke, jaloerse minnaar. Toen hij het uit zijn geheugen begon terug te lezen, had ik het gevoel dat ik die scène had geleefd. Ook al is er veel kritiek op de casting, Justin Baldoni viel mij op. En ik was aanvankelijk iemand die niet in de wolken was van casting, hij is geweldig.
Blake was verschrikkelijk miscast. Haar jongere acteur/versie acteerde rondjes om haar heen. Het zou me echt verbazen mocht ze hiervoor nog maar genomineerd zou zijn.
er zijn maar drie regisseurs die alles mogen al de rest is echt wel gebonden wat de producers willen zene