Animatiefilms zijn werk-intensieve producties, ook al heeft de technologie het werk van animatoren enorm vereenvoudigd en geautomatiseerd. Hoe dan ook, de kwaliteit van het script is en blijft cruciaal, en na 3 min of meer succesvolle Panda films is het ondertussen duidelijk geworden dat Kung Fu Panda 4 (2024) aan het einde van hun latijn zijn. DreamWorks weet niet meer wat ze met de karakters moeten aanvangen. Het script van Jonathan Aibel, Glenn Berger en Darren Lemke is lui en inspiratieloos.
Korte inhoud: Na drie levensgevaarlijke avonturen waarin hij de grootste schurken ter wereld verslaat met zijn ongekende moed en waanzinnige vechtkunsten, wacht Po (Jack Black), de Drakenkrijger een nieuwe roeping. Dit keer iets veel rustigers, hij is verkozen tot spiritueel leider van de Vredesvallei. Dat brengt wel wat problemen met zich mee. Ten eerste weet Po net zo veel over spiritueel leiderschap als over diëten. En ten tweede moet hij heel snel een nieuwe Drakenkrijger vinden en trainen voor hij zijn nieuwe positie kan innemen. Om het nog erger te maken, duikt er ook nog een kwaadaardige, machtige superschurk op, namelijk de Kameleon (Viola Davis), een kleine hagedis die de vorm van elk wezen kan aannemen, groot of klein.
Jack Black keert terug als de gezette held Po, die – ironisch genoeg – door zijn meester Shifu (Dustin Hoffman) wordt aangespoord een opvolger te vinden, aangezien het duidelijk onverstandig is om zijn carrière als legendarische Drakenkrijger veel langer voort te zetten. Hoe dan ook, deze zoektocht mondt al snel uit in een ongeïnspireerd A-naar-B-avontuur waarin Po en een schurkachtige vos (Awkwafina), de vormveranderende tovenares The Chameleon moeten onttronen, die probeert een magische staf te stelen, een staf dat een cruciale prop was in Kung Fu Panda 3.
Acht jaar zijn verstreken sinds de release van Kung Fu Panda 3 (2016) en de nieuwe editie is een platte money-grab. De eerste twee films waren grappig, lief en pittig kinetisch, maar deze film is nog maar een schim van wat het ooit is geweest. De animatie zelf is redelijk afgelikt, met twee of drie mooi gechoreografeerde sequenties, zoals een hectische achtervolging door een bruisend havenstadje, dat een eerbetoon is aan de vintage Hong Kong-actiefilms waarop de serie oorspronkelijk was geïnspireerd. Er is veel afgezaagd komisch geleuter, maar de chemie tussen de karakters is compleet zoek, een drietal schattige prepuberale boeven en een moeizame lopende grap over onbetrouwbare zen-spreekwoorden die nooit echt grappig wordt. De meeste jongere kijkers zullen waarschijnlijk geïnteresseerd blijven – er is altijd wel iets aan de hand – maar iets ouderen toeschouwers zullen hier niet uit halen.
Terwijl de stemacteurs van topklasse zijn, faalt deze 4de film in elk opzicht qua verhaal- en karakterontwikkeling. De slechterik is één van de zwakste schurken uit de franchise en veroorzaakt enorme problemen voor degenen die iets weten over de originele trilogie. Het ergste is dat er ideeën waren die deze film op hetzelfde niveau hadden kunnen tillen als de vorige films. Maar dit kon niet vanwege de korte speelduur van 90 minuten en het zijplot dat de film tot stilstand brengt. Ik wou dat ik deze film op zijn minst een 6/10 had kunnen geven, want objectief gezien is de film niet zo slecht, maar in vergelijking met wat eraan voorafging en aangezien hetzelfde schrijfteam hierachter zit, is het schokkend hoeveel erger dit is en kan ik niet anders dan deze film een 2,5/5 score te geven.
Kung Fu Panda 4 is vanaf 19 juni 2024 beschikbaar bij je thuis op Blu-ray en DVD. Als bonus feature is er ook nog Dueling Dumplings, een exclusieve short met de stemmen van Jack Black en Awkwafina, nemen Po en Zhen het tegen elkaar op om te achterhalen wie de beste dumplings maakt.
Het doelpubliek is niet zo kritisch.