Wat ik versta onder de term ‘poker face’ is dat iemand zijn ware spel verbergt door niets van emoties los te laten. In deze Poker Face (2022) worden de kaarten eigenlijk al van in het begin op tafel gelegd, en dat was toch bizar. Maar goed, dit is de tweede film als regisseur van Russell Crowe, die ook de hoofdrol vertolkt, en samen met Stephen M. Coates de scenario schreef. Zijn vorige film, The Water Diviner (2015), ook gemaakt met zijn productiehuis Fear of God Films en zonder tussenkomst van enige grote filmstudio. In tegenstelling tot zijn vorige film, is deze meteen straight-to-dvd gegaan.
Korte inhoud: Tech-miljardair en gokker Jake Foley (Russell Crowe) organiseert een pokerspel met hoge inzetten tussen jeugdvrienden, waardoor ze de kans krijgen om meer geld te winnen dan ze ooit hebben gedroomd. De avond neemt een wending wanneer hij zijn uitgebreide plan onthult, op zoek naar wraak voor hun verraad. Om te spelen, zullen ze het enige moeten opgeven dat ze hun hele leven hebben geprobeerd te bewaren: hun geheimen. Terwijl het spel zich ontvouwt, breken dieven in en moeten ze samenwerken om een nacht vol terreur te overleven.
Russell is geen groot regisseur maar hij is ook geen begiftigd scenario-schrijver, want dit verhaal gaat alle kanten uit en komt nergens toe. Het enige wat de man wél is, is een charismatisch acteur. De plotwendingen gebeuren spijtig genoeg zonder gratie of bestaansreden, terwijl alles wordt aangekondigd als excuus om de langverwachte verlossing van het hoofdpersonage te rechtvaardigen. En het gegeven van het kaartspel werkt alleen als metafoor, want het is eigenlijk van geen tel binnenin het verhaal. Dus voor de amateur-pokerspelers of de liefhebbers van de gokspelen zullen misschien meer hun plezier vinden op de beste online casino site. Dus spijtig genoeg denkt de titel de lading van de film niet.
Toch heeft Crowe zo zijn redenen waarom deze film niet meteen het meesterwerk is geworden waar hij van droomde. Maar, laten we eerlijk zijn, het is evengoed een indrukwekkend bewijs van doorzettingsvermogen geworden. Poker Face zag het licht middenin die hardnekkige pandemie en balanceerde op het randje van de prullenmand. Maar toen de producers bij Russell Crowe aanklopten, vroegen ze hem of hij niet als regisseur aan boord wilde stappen. Dit nadat de oorspronkelijke regisseur, die al het voorbereidende werk had gedaan, om familiale redenen moest afhaken. Dit was geen evidente keuze. Crowe kreeg nog maar 5 weken voorbereidingstijd, plus een budget dat bijna gehalveerd was omdat een flink deel al was opgeslokt door het productieproces tot dat punt. Alsof dat nog niet genoeg was, had hij zo goed als geen decors en een script dat meer rewrites had ondergaan dan je thesis bij afronding van je master of bachelor opleiding. Maar desondanks besloot Crowe om de film door te zetten, zelfs toen hij rouwde om het recente verlies van zijn vader.
In feite was het misschien net dat verlies van zijn vader dat hem dreef om door te zetten. Hij zag het als een eerbetoon aan zijn vader, die er alles aan had gedaan om de mensen die contractueel aan deze film waren verbonden, te ondersteunen. Het was zijn vaders nalatenschap om te zorgen dat deze film niet zou sneuvelen. Want, stel je voor, als de film niet was doorgegaan, dan zouden 280 mensen plots zonder werk en zonder perspectief zitten. Alsof het nog niet genoeg was, heeft Crowe niet één, maar twee versies van het script van Stephen M. Coates onder handen genome en moest hij ook nog eens het hoofd bieden aan een onverwacht COVID-geval binnen zijn crew én een overstroming die als een onstuimige draaikolk over zijn set raasde en zowat alles wegveegde wat in de weg stond. Dit alles zorgde voor serieuze vertragingen en voelde ongetwijfeld als een wilde achtbaanrit waar geen einde aan leek te komen.
Maar ondanks alle chaos, ondanks de obstakels, is het uiteindelijk gelukt. Die film is afgerond! En laten we eerlijk zijn, misschien moeten we hier niet al te kritisch zijn. Als je bedenkt hoeveel onverwachte en oncontroleerbare factoren er in dit verhaal zijn binnengekomen, is het een wonder dat ze het voor elkaar hebben gekregen. Het is alsof ze tegen de stroom in hebben gezwommen, terwijl de golven van tegenslagen tegen hen aan beukten. Dus laten we, voordat we te snel oordelen, even stilstaan bij de bergen en dalen die deze film heeft doorstaan. Het is een bewijs van vastberadenheid, van veerkracht, en van de onuitputtelijke geest van filmmakers die ondanks alles vastberaden zijn om hun visie tot leven te brengen. Misschien hoeven we niet de kleinste details te analyseren, maar moeten we vooral waardering hebben voor het feit dat deze film het einddoel heeft bereikt. En dat, op zichzelf, is al een prestatie om trots op te zijn.
In de cast zien we ondermeer Liam Hemsworth, RZA, Aden Young en Elsa Pataky. De film is op 16 november 2022 in een select aantal bioscopen vertoond geweest maar is ondertussen uit op DVD en Blu-ray. En naar verluidt zou de film een groot succes zijn op Netflix!
Review Poker Face (2022)
Recensie door John Doe op 24 augustus 2023
Dat zijn acteurs die gewoon aan het uitbollen zijn. Meestal merk je dat ook op aan hun fors toenemende gewicht.