In 2021 was Sundown (2021) op het Filmfestival van Venetië nog genomineerd voor de Gouden Leeuw, maar ondanks passages op de filmfestivals van o.a. Londen, Brussel en Palm Springs, verdween de film van de Mexicaanse regisseur en scenarist Michel Franco vrij geruisloos van het voorplan. Toch een beetje jammer, want hoewel Sundown nu ook geen film is die je per se in je filmcollectie moet hebben, is het toch een interessant portret over een vijftiger die het leven schijnbaar zonder reden heeft opgegeven.
© Remain In Light Home Entertainment
Korte inhoud: De rijke Britten Alice (Charlotte Gainsbourg) en Neil Bennett (Tim Roth) genieten met de kinderen Alexa (Albertine Kotting McMillan) en Colin (Samuel Bottomley) van een zorgeloze vakantie in Mexico. Ze hebben een prachtig all-in hotel met hun eigen luxekamer met infinity pool. De zonsondergangen zijn adembenemend en allevier genieten ze op hun manier van de rust en luxe.
Totdat Alice plots een akelig telefoontje van het thuisfront krijgt met de boodschap dat haar moeder gestorven is. Ze haasten zich naar de luchthaven, maar daar aangekomen blijkt Neil zijn paspoort vergeten te zijn. Hij belooft Alice om de volgende vlucht naar Londen te nemen, maar neemt daarentegen een taxi naar Acapulco waar hij incheckt in een klein hotel, zijn middagen doorbrengt met bier drinken op het strand en zijn avonden in bed met een plaatselijk schone.
“An existential drama. Impossible to guess where it is heading.” Zo staat te lezen op de dvd-cover en daar is niks van gelogen. Sundown en de Mexicaanse regisseur Michel Franco spelen met de verwachtingen van de kijker. De personages worden geïntroduceerd als rijke vakantiegangers en omdat het gaat om een man, een vrouw en twee kinderen, ga je er automatisch vanuit dat dit gezelschap een gezin vormt. Er wordt niet veel gepraat tussen de man en de vrouw dus zou er wel eens een huwelijkscrisis in het spel kunnen zijn.
Dat gevoel wordt versterkt wanneer Neil Bennett allerlei mogelijke excuses verzint om toch maar niet terug naar Londen te hoeven. Waarom doet hij dit? Waarom zit hij liever dagenlang eenzaam en wezenloos voor zich uit te staren op het strand in plaats van bij zijn geliefden te zijn? Franco laat je lang in het ongewisse en pas in de laatste tien minuten krijg je antwoorden. De regisseur laat het aan zijn kijkers om zelf een beeld te vormen wat er aan de hand kan zijn. Het is gedurfd want daardoor zal niet iedereen de film kunnen smaken. We leven immers in een wegwerpcultuur met voorgekauwde antwoorden.
De Britse rasacteur Tim Roth is perfect gecast als de zwijgzame Neil Bennett. Roth geeft zijn personage net genoeg sympathie mee om er toch nog iets voor te voelen. Wat hij Alice, Alexa en Colin aandoet, is natuurlijk niet zo netjes, en wanneer Neil in bed duikt met de Mexicaanse Berenice (Iazua Larios) en niet meer antwoordt op de wanhopige telefoontjes van Alice, lijkt hij het wel heel bont te maken. Maar Roth weet het personage ook voldoende mysterie mee te geven waardoor je toch heel graag zijn beweegredenen wil weten en hem nog niet definitief afschrijft als egoïstische klootzak.
Sundown is een trage film die zich langzaam aan de kijker ontvouwt. Net wanneer je aandacht dreigt te verslappen, stopt Franco er vakkundig een plotwending in waardoor je aandacht wakker schiet en het hele verhaal weer een draai krijgt. Sundown is bovendien ook een film waar je achteraf nog over moet nadenken. Aangezien de motieven van Neils gedrag pas helemaal op het einde duidelijk worden – het is echt geen ‘gewone’ midlifecrisis zoals bij het bekijken wel eens in je opkomt –, vallen de puzzelstukjes pas in elkaar als de film al gedaan is.
Franco laat ook niet na om een niet zo fraai beeld van zijn thuisland Mexico op te hangen. Geweld en armoede zijn dagelijkse kost in Mexico, maar het heeft de regisseur ook al wel wat kritiek opgeleverd dat hij een te eenzijdige kant van Mexico laat zien. Dat kan je Sundown ook wel een beetje te laste leggen, met een speelduur van 83 minuten was er nog ruimte om meer diepgang in de film te leggen. Maar ook nu is Sundown zeker het bekijken waard, al is het maar om Tim Roth nog eens aan het werk te zien.
De extraloze DVD van Sundown is reeds beschikbaar sinds 21 december 2022.
Review Sundown (2021)
Recensie door Karen op 3 mei 2023
Geen slechte film,…
Spoiler alert! (Lees niet verder als je de film nog moet zien)
…, maar 7 minuten ver in de film wordt een setup gedropt, die mij tesamen met de titel al direct de pointe van de film verklapte. Enfin, dat is ook deels omdat ik zo’n dingen herken. ‘Sundown’ is een term die betrekking heeft tot Alzheimer patienten en daar dacht ik dan ook aan, hoewel het uiteindelijk iets fataler blijkt op het eind.
Voor mij was de film dan niet zozeer meer te ontdekken wat er gaande was, maar gewoon het verkennen van de scenes en er zit nog wel een onverwachte plotwending in, maar die ontspoort het hoofdverhaal niet.
Een watermerk van een echt goede film is dat je die opnieuw en opnieuw kan bekijken zonder dat het je ook maar één moment verveelt. Deze ga je niet direkt een tweede keer bekijken, jammer genoeg. Ik denk dat dit deels is omdat de film geen standpunt inneemt, maar vrij neutraal de feiten presenteert. Zelfs de conflicten zijn heel kortstondig en hebben geen blijvende indruk, wat me opnieuw deed denken dat de film idd origineel Alzheimer’s in gedachten had, en misschien uiteindelijk voor een andere aandoening koos om het ding effectief te kunnen eindigen. Met Alzheimer’s kon het verhaal nog wel even doorgaan anders.