Gezien de grote concurrentie onder de streamingdiensten moet men wel eens een risico nemen wil men de aandacht naar zich toe trekken. En dat doet Netflix wel geregeld. Deze maand kunnen jullie proeven van “Kaleidoscope”, een serie waar je als kijker de plot door elkaar kan schudden door zelf te kiezen met welke aflevering te beginnen. De titels van de afleveringen zijn: Geel, Groen, Blauw, Oranje, Violet, Rood, Roze en Wit. Netflix zal de episodes door mekaar schudden voor elke kijker.
Korte inhoud: Kaleidoscope vertelt het verhaal van Leo Papp (Giancarlo Esposito) terwijl hij probeert de kluis te beroven van een rijke zakenman – en zijn ex-beste vriend – Roger Sales (Rufus Sewell) met 7 miljard dollar aan toonderobligaties. Naarmate het verhaal vordert, leren we over de aard van de overval, zoals wie erbij betrokken was en waarom, Papp’s duistere en tragische geschiedenis als bankovervaller, en de impact die de bankroof van de ogenschijnlijk “onbreekbare” kluis heeft op alles wat er gebeurt.
Spijtig genoeg zijn het vooral goede bedoelingen maar was de “gimmick” hier eigenlijk een laatste redmiddel om dit steriele en weinig diepgaande script een bestaansreden te geven. De drijvende kracht achter het verhaal van showrunner Eric Garcia is de onthulling van verschillende plotpunten door de timing van de afleveringen en hoe de laatste aflevering (aflevering ‘Wit’) een definitief einde aan het verhaal maakt. Naast Esposito, Sewell zien we ook nog Tati Gabrielle, Paz Vega, Jai Courtney en Rosaline Elbay.
Spijtig genoeg verkent “Kaleidoscope” niet noodzakelijk nieuwe pistes in termen van het leveren van unieke ideeën. Zodra de kijker alle stukjes voor Garcia’s verhaal in elkaar heeft gezet, wordt het verhaal als geheel een generieke verhaallijn waarin wraak centraal staat, waarbij de meeste helden winnen en de slechteriken verliezen. Helaas zijn veel van de opgebouwde verrassingen die in de a-chronische tijdlijn liggen een beetje anticlimax tegen de tijd dat we het einde bereiken, ook al is de hele verhaallijn wel boeiend. Onnodig te zeggen dat generiek zijn niet verhindert dat “Kaleidoscope” geweldige sequenties heeft dat ons geïntrigeerd houdt.
Ik heb genoten van zowel het verhaal als het concept. Had lage verwachtingen wel en was uiteindelijk aangenaam verrast.
Het deel dat ik minder god vond, was de daadwerkelijke overval zelf, de White aflevering. Het had veel koeler moeten zijn dan dat. Het gebruik van bijen was nogal een nieuw idee, maar op de een of andere manier was ik niet onder de indruk.
Ik heb het in min of meer “chronologische volgorde” bekeken, en ik kan je nu al vertellen dat het hele kijken in willekeurige volgorde eigenlijk zever in pakskes is, de serie is duidelijk ontworpen om in bijna chronologische volgorde vertoond te worden. Wit zou niet eens de laatste aflevering moeten zijn, zoals Netflix suggereert, 100% ROZE zou dat zonder enige twijfel moeten zijn. Ik zou er lang niet zo van hebben genoten als ik bijvoorbeeld roze voor wit had gezien.
Na alles te hebben bekeken, zou ik voor iedereen die het nog niet heeft gezien, deze volgorde oprecht aanraden.
Start met ROOD: Deze aflevering is de enige die niet in chronologische volgorde past, het is het beste om deze eerst te bekijken, aangezien het beter is om het achtergrondverhaal niet te kennen, net na de overval te kijken om dan alles langzaam uitgelegd te krijgen terwijl je in volgorde kijkt.
ROZE de laatste aflevering: deze aflevering maakt alles af. Bekijk dit voordat je WIT bekijkt, en je zal er meer van genieten. Kortom:
Rood
paars
Groen
Geel
Oranje
Blauw
Wit
Roze
Op deze manier begin je met veel coole vragen, worden ze langzaam op een logische manier beantwoord en eindigt het allemaal mooi afgerond.
Ben het oneens, roze voor wit en violet na de overvalopstellingen voegen zoveel meer toe aan de onthullingen dan wanneer het in chronologische volgorde was. Ik had geel, groen, oranje, violet, blauw, rood, roze, wit en dacht dat het perfect was.
Ik heb gisteren alles bekeken en het was… oké, maar één ding bracht me in de war. Ik moet misschien iets gemist hebben, maar waar haalde Hannah een zus vandaan? Nadat de moeder stierf en Ray naar de gevangenis ging, leek het erop dat Hannah bij Ava ging wonen. Maar Ava heeft nooit een Koreaanse dochter gehad die ik me herinner. Dus wie is Liz?
Ava zei in de aflevering dat Leo haar weer ontmoet in haar huis nadat hij uit de gevangenis was ontsnapt, dat ze een goede thuis voor haar had gevonden. “Haar achternaam Kim nu…” was de zin die dat vaststelde. Ze werd geschonken aan een Koreaans-Amerikaanse familie.
Het leuke aan de show is dat je, afhankelijk van je kijk-volgorde, kan je denken dat hij sprak over een ex-vrouw
Nadat ik er een aantal comments heb gelezen en de verwarring had doorzocht, heb ik besloten om de serie gewoon chronologisch te bekijken tot de 3 laatste afleveringen omdat ik wou eindigen met de effectieve overval. Als iemand die hier in het begin super enthousiast over was voordat het uitkwam, heb ik het gevoel dat ik er veel meer van zou genieten in een specifieke volgorde dan als een laboratoriummuis voor testonderzoek voor Netflix. Dus mijn volgorde is:
“Violet: 24 jaar voor de overval”
“Groen: 7 jaar voor de overval”
“Geel: 6 weken voor de overval”
“Oranje: 3 weken voor de overval”
“Blauw: 5 dagen voor de overval”
“Rood: de ochtend na de overval”
“Roze: 6 maanden daarna”
“Wit: de overval”