Ik ben onder de indruk van de korte filmcarrière van Jordan Peele. Nope (2022) is zijn derde horrorfilm, en het zit vol met allerlei nieuwe beelden en extra lagen over de plot. De absolute viscerale horror van de setting, die zo onderbenut is dat het echt verfrissend is om te zien! Bij zoveel andere films is de grote angst achter een hoek, of net buiten beeld verborgen en moeten we ons ervoor verbergen. Hier hebben we een wijde stoffige vlak en er is er geen verstopping.
Korte inhoud: ‘Nope’ volgt enkele inwoners aan de eenzame kloof van het binnenland in Californië. Ze zijn als paardentrainers betrokken bij het maken van een nieuw filmproject. Ze worden vervolgens getuige van een griezelige en huiveringwekkende ontdekking.
De film gaat over roofdier en prooi en de steeds kleiner wordende kloof tussen hen, maar sleept ook heel wat andere verhalen in de mix: gaande van uitbuiting, roofdieren, trauma’s, de commercialisering van alles inclusief wat nooit verkocht mag worden – het is er allemaal! En dit allemaal met een pakkende muziekscore en klankband waarvan je op het puntje van je stoel gaat zitten. De vertolkingen zijn nederig en ondanks het gekke verhaal wordt alles heel realistisch in beeld gezet. En ja, ik denk niet dat ik alles heb begrepen maar deze film kan best een tweede visie gebruiken. Nochtans heeft Jordan Peele geweldig werk geleverd door thematische herhalingen te gebruiken als je het de eerste keer zou missen dat je het opnieuw zou zien.
Jordan Peele is nooit enorm subtiel geweest met zijn boodschap en symboliek, maar ik denk dat dit waarschijnlijk zijn beste poging is om het publiek de boodschap te laten absorberen terwijl ze het spektakel ervaren van wat er op het scherm gebeurt. Het heeft een zeer aangrijpende boodschap en vouwt het in een soort Tremors (1990)-achtige verhaallijn die laat zien hoe een stel losbandige vreemden samenwerken om te werken tegen een natuurkracht die ze nauwelijks begrijpen of kunnen voorspellen. Het is boeiend om te zien en te zien hoe de geheimen worden onthuld. Als je het nog niet hebt gezien, stop dan gewoon met lezen en sta jezelf toe om tot je eigen conclusies te komen.
***spoiler*** In essentie wil deze film ons duidelijk maken dat aandacht geven en aandacht trekken de twee kanten zijn van de (social) media realiteit en die bijdragen aan de commercialisering van ons trauma. En trauma’s die mensen meemaken verkopen als zoete broodjes, en bijgevolg kan dat trauma wel eens geëxploiteerd worden. De docu-serie op Netflix van Tiger King: Murder, Mayhem and Madness (2020-2021) is daarvan een schoolvoorbeeld. Soms is het beter om je ogen af te wenden. Sterker nog, ik denk dat Peele die boodschap zelfs ondermijnt met het happy end. Ik denk dat de film krachtiger zou zijn als “het monster” had onthuld dat het geen zwakheden had, dat niemand zijn blik voor altijd zou kunnen afwenden, dat de vele gedaantewissels nooit zouden kunnen worden genegeerd en dat alles er uiteindelijk door wordt verteerd. ***end spoiler***
David Lynch zei ooit: “When you talk too much about things, a big thing gets small”, en dat is zeker van toepassing voor deze film. Ik wou in ieder geval nog kwijt dat ik onder de indruk was van acteurs Daniel Kaluuya en Keke Palmer, maar daarnaast zagen we ook nog een leuke terugkeer van Michael Wincott die toch al een tijdje is weggebleven van het witte doek.
Universal zal Nope uitbrengen op 16 november 2022 op DVD en Blu-ray met deleted scenes, gag reel en een 55 minuten lange making of docu.
Review Nope (2022)
Recensie door Alexander op 7 november 2022
