Horrorprent Smile brengt trauma met een glimlach

Er is geen beter genre voor een debuut-regisseur als een horrorfilm. Enerzijds kan het budget vrij laag blijven, hoeft het verhaal niet zo doordacht en diepzinnig te zijn, kan je zowel drama, humor en gruwel brengen, en alles zelfs in één film. Horrorfilms bieden ook de mogelijkheid om creatief te zijn met visuele effecten en cameravoering. In andere genres zijn er iets meer conventies waarmee je rekening moet houden. Uiteraard zijn er horrorfilms met een diepgaand scenario en karakters van vlees en bloed, maar het is niet echt een vereiste. Het enige gevaar is dat de regisseur met zoveel creatieve vrijheden vaak alle kanten uitgaat en hij hierdoor een beetje de focus verliest. Benieuwd wat debuutregisseur en scenarist Parker Finn ervan gebakken heeft met zijn Smile (2022).

Korte inhoud: Psychiater Rose (Sosie Bacon) wordt geplaagd door iets waarvan zij vermoedt dat het bovennatuurlijk is. Na een bizar, traumatisch incident met een patiënt begint Rose onverklaarbare en angstaanjagende fenomenen te ervaren die alleen zij kan zien. Op zoek naar antwoorden wordt ze steeds meer achterdochtig vanwege haar eigen geest die zich tegen haar lijkt te keren. Rose wordt er steeds meer van overtuigd dat ze wordt achtervolgd door een kracht die niet alleen bovennatuurlijk is, maar ook kwaadaardig. Ze krijgt visioenen van een entiteit die lijkt op de mensen in haar leven, maar met een grote, angstaanjagende grijns op hun gezicht. Rose probeert haar vriend Trevor (Jessie T. Usher) erover te vertellen, maar hij gelooft haar niet. Ze probeert haar zus Holly (Gillian Zinser) erover te vertellen, maar ze gelooft haar niet.

Het is een leuk concept en de trailer prikkelt wel de interesse, ook al voel je meteen dat vele zaken wel iets van een déjà-vue gevoel hebben. Het positieve is dat we hier wel te maken hebben met een R-rated film en dus geen horror die gefilterd is geweest voor het grote publiek. Paramount wou deze film oorspronkelijk maken als streamingfilm en was van plan deze prent alleen in première te laten gaan op hun streamingdienst Paramount+. Maar de film werd vertoond voor een testpubliek en de scores waren zelfs hoger dan verwacht, wat Paramount ertoe bracht de film eerst in de bioscoop uit te brengen.

Achterliggend gaat deze film een beetje over de verwerking van een trauma. Een andere film die een beetje dezelfde toer is opgegaan is Men (2022) waarbij het slachtoffer overal dezelfde mannen zag. Smile lijkt een coole, hippe, leuke horrorfilm te zijn, terwijl hij ook iets zinnigs en belangrijks probeert te vertellen met een iets diepere thematische resonantie. We zullen zien of de regisseur hiermee niet teveel hooi op zijn vork heeft genomen en dat we de zaal met een glimlach kunnen verlaten.