Amerikaanse stand-upcomedian en sitcomster Louis C.K., één van de meest talentvolle van zijn generatie, heeft zijn energie nu gestoken in het script en de regie van de independent film Fourth of July (2022). Dit is tevens zijn 4de langspeelfilm. Louis runt ook zijn eigen website waar bezoekers zijn content kunnen kopen, van stand-up shows tot low budget producties. Louis thema’s variëren van onderwerpen als giftige mannelijkheid tot het fenomeen van een alleenstaande vader.
Korte inhoud: Jeff (Joe List), een herstellende alcoholist en jazzpianist in NYC, overweegt nogmaals zijn bittere familie te confronteren tijdens hun jaarlijkse vakantie op Fourth of July.
De carrière van Louis heeft een deuk gekregen. De komiek trok zich een paar maanden terug uit het publieke oog nadat een aantal vrouwen melding hadden gemaakt van de wel heel ongewone manier van de man om zich voor jonge vrouwen te masturberen. Dit te midden van het #MeToo circus was dit uiteraard iets als kalium en natrium in een glas water gieten. Maar op de Grammy Awards 2022 heeft Louis dan award gewonnen voor Beste Komedie album met Sincerely Louis CK (2020) en zijn loopbaan lijkt nu wel terug op de rails.
Naast zijn functie als regisseur heeft C.K. zichzelf een beetje uit de schijnwerpers gezet door de hoofdrol over te laten aan de relatief onbekende stand-upcomedian Joe List. We zien hem wel in een korte bijrol als de therapeut van Jeff, iets wat geknipt is voor hem. Jeff woont in New York als jazzpianist en is al drie jaar een nuchtere ex-alcoholist en worstelt met de vraag of hij elk jaar in juli zijn vervreemde familie in Maine moet bezoeken voor de verplichte Fourth of July-vieringen. Jeff vreest ook voor zijn relatie nadat zijn partner Beth (Sarah Tollemache) hem confronteert met haar pijnlijk onvervulde kinderwens. Jeff is hier zeker niet helemaal afkerig van, maar hij twijfelt aan zijn geschiktheid om vader te zijn – en besluit eindelijk zijn eigen trauma met betrekking tot familie en ouderschap onder ogen te zien en de dialoog met zijn ouders aan te gaan.
En zoals dat gaat in komedies loopt alles niet van een leien dakje. In het begin verzamelt Jeff al zijn moed om zijn hart uit te storten, maar kiest het meest ongelegen moment om dat te doen en wordt aanvankelijk alleen met desinteresse begroet. Dit wordt gevolgd door een moment waarop Jeffs moeder haar zoon belachelijk maakt tijdens een zielige poging om voor het hele gezin te praten over zijn gevoelens en verwondingen. Een sequentie die perfect de mood van de film weerspiegelt met zijn emotionele brutaliteit en donkere ondertoon.
De film zal misschien binnenkort wel eens opduiken op een streamingsdienst maar in tussentijd kan je hem al bekijken op Louis C.K. website . De film doet ons in ieder geval terugdenken aan het ingetogen, famiale drama-komedies van Louis C.K., ook al zal deze prent vermoedelijk met de grond gelijk worden gemaakt door een handvol wraakzuchtige journalisten. Probeer jullie hiervan niet veel aan te trekken en bekijk de film.
Ik wist zelfs niet dat hij films maakte maar de trailer ziet er inderdaad uit als een Woody Allen film, en gezien Woody met pensioen is, lijkt er een positie vacant voor dergelijke films.
Zijn specials zijn echt de max, hem als regisseur is een pak minder boeiend vind ik.