Chaos Walking (2021) ** recensie

De nieuwe Doug Liman film Chaos Walking (2021) is verschrikkelijk, en ik ben nochtans een grote fan van Liman’s Edge of Tomorrow (2014). Deze Young Adult sci-fi prent is gebaseerd op de de roman The Knife of Letting Go van Patrick Ness, de eerste in een trilogie van boeken die algemeen bekend staat als ‘Chaos Walking’. De hoofdrollen worden vertolkt door Daisy Ridley, Mads Mikkelsen, Demian Bichir, Tom Holland en Cynthia Erivo.

Korte inhoud: In de nabije toekomst gelooft Todd Hewitt (Tom Holland) dat een virus alle vrouwen heeft gedood in een kolonie. Het virus heeft ook ‘The Noise’ losgelaten, de speciale gave om andermans gedachten te horen. Tijdens een wandeling stuit Todd opeens op een vreemde stilte. Hij ontdekt dat de stilte afkomstig is van een vrouw, die luistert naar de naam Viola Eade (Daisy Ridley). In dit gevaarlijke landschap wordt Viola’s leven bedreigd – en terwijl Todd belooft haar te beschermen, zal hij zijn eigen innerlijke kracht moeten ontdekken en de duistere geheimen van de planeet moeten ontrafelen.

Ik heb de boeken niet gelezen, maar dit lijkt mij zo’n verhaal die véél beter werkt op papier dan in film. Alles in deze film voelt fake aan en dat heeft zijn weerslag op de acteurs. Als kijker heb je moeilijk om hun personages echt ernstig te nemen, en voor je het weer lijkt dit een vehikel die evengoed op de Sci-Fi channel had kunnen verschijnen. In het genre was Annihilation (2018) een pak beter en dit had eigenlijk een veel moeilijker verhaal te verkopen. Doug is een uitstekend regisseur. Hij heeft met zijn The Bourne Identity (2002) een actie-saga tot leven geroepen en met Edge of Tomorrow het sci-fi genre een nieuw leven gegeven, maar hier lijkt hij verdwaald in een bos van goedkope visuele effecten en matig acteerwerk. En ik denk niet dat het aan de acteurs ligt ook al moet je soms moeite doen om niet Rey en Spider-Man te zien. Zelfs de fake blonde pruik die Daisy droeg, hielp niet. En in alle eerlijkheid, Holland en Ridley zijn niet compatibel. Het is een beetje als een glas chocomelk drinken bij een steak gerecht. Afzonderlijk kunnen ze lekker zijn, maar samen zitten de smaken niet goed. Er is geen chemie tussen beiden, en dat is toch wel iets van een teleurstelling. Ook een script van Patrick Ness helpt niet echt met wat simpele dialogen. Ook de rest van de cast heeft niets om mee te werken.

De rechten van de film waren gekocht in 2011 door Lionsgate Entertainment en het heeft tot nu geduurd om deze film eindelijk uit te brengen. In 2017 begonnen de opnames en in 2019 was er eindelijk een eerste cut maar het testpubliek vond het toen al een vreselijke bedoening. Bijgevolg werd regisseur Fede Alvarez, die zelf bezig is met het script van Don’t Breathe 2, ingeschakeld om alsnog het zaakje te redden met een pak reshoots. Maar dat is zo’n ondankbare taak en in vele gevallen zijn reshoots door een andere regisseur vaak problematisch omdat zoiets ook nog eens een wisseling van toon zal creëert (cf. Justice League), los van de structurele problemen. Het productiebudget werd ver overschreden en gezien de pandemie en het uitblijven van een echt wijde release is deze film nu al gedoemd om te floppen.

© Lionsgate

Het is natuurlijk mogelijk dat de film zo incoherent aanvoelt omwille van de regisseurswissel en het feit dat het allemaal zolang heeft moeten duren, maar de keuze om meer in te zetten op achtervolgingen in plaats van karakterontwikkelingen heeft ook niet echt geholpen. Er is ook geen gevoel van urgentie. We zien Todd en Viola vluchten van de ene nederzetting naar de andere, maar we weten niks over de planeet of de inboorlingen (de Spackles) die erop uit zijn om mensen te doden. Ze krijgen lang niet genoeg achtergrondverhaal. Zonder enige nuance (en deze film heeft er geen), blijft hun aanwezigheid een onopvallende bijkomstigheid. Hoewel Chaos Walking misschien geen slechte film, het is rommelig en eigenlijk ook wel fantasieloos. Maar ergers had er wel een goede film ingezeten, mits de filmmakers net iets dieper wilden graven, met meer achtergrondverhaal, beter uitgewerkte thema’s en relaties tussen personages die voelbaar werken. De film werd op 5 maart 2021 uitgebracht in de States en zou vermoedelijk in niet onafzienbare tijd bij ons moeten uitkomen. Eergisteren was de film tevens al te bezien bij onze noorderburen.