Ik ben ondertussen al geen tiener meer maar ik heb me toch laten meeslepen om op vrije korte tijd drie seizoenen van “Elite” (2018-2021) te bekijken (3 x 8 afleveringen van elk 48 minuten), de Spaanse tienerserie die op het eerste gezicht lijkt als een zoveelste rip-off van een Amerikaanse High School drama-reeks, maar het veranderde al snel in een ongewone cocktail die zonder gêne ons een verslavend popcorn-verhaal wist voor te schotelen. Het is zo licht verteerbaar dat je nauwelijks beseft dat je het op korte tijd kan bingewatchen en nu al uitkijkt naar het 4de seizoen die binnenkort van start zal gaan.
Korte inhoud: Élite is een whodunit-thriller / tienerdrama dat begint met een politieonderzoek naar de moord op de 16-jarige Marina (María Pedraza), die naar de exclusieve privé middelbare school Las Encinas in Spanje ging. Naarmate het schooljaar vordert, verstrengelt hun leven zich in een botsing van levensstijlen, wrok, jaloezie en seksuele aantrekkingskracht. Door middel van een reeks flash-forward scènes van politie-verhoren, krijgt het publiek verhalen te zien over de relaties van de personages die leidden tot Marina’s moord. Aan het einde van het eerste seizoen weten we dat Polo (Álvaro Rico) haar uit woede heeft vermoord. Het tweede seizoen kruhgt de introductie van 3 nieuwe studenten Valerio (Jorge López), Rebeka (Claudia Salas) en Cayetana (Georgina Amorós), elk met hun donkere geheimen, en volgen we Polo terwijl hij zijn misdaad keer op keer ontkent totdat hij uiteindelijk wordt gearresteerd. En in een grote twist volgen we in het derde seizoen Polo’s moord door Lu (Danna Paola), die erin slaagde om zonder problemen weg te komen.
En gezien het succes van deze serie heeft Netflix officieel groen licht gegeven aan een 4de en 5de seizoen, ondanks het feit dat het derde seizoen eigenlijk wel een afgesloten einde lijkt te hebben. Maar de schrijvers (Carlos Montero en Darío Madrona) hebben bewezen dat ze op inventieve wijze kijkers kunnen blijven boeien (en dan vooral zielen als mezelf die dergelijke stijlvolle high-school-drama’s eigenlijk altijd al fascinerend heb gevonden) en ze maken ook alles voldoende actueel met alle progressieve thema’s waarmee we te maken hebben gekregen, ook al wordt de serie nooit militantistisch of politiek gedreven. Het personage die volgens mij in de komende afleveringen zal uitblinken in deze van Samuel Garcia (Itzan Escamilla) of ze komen aandraven met alweer een nieuwe student. In dergelijke series kan je eigenlijk alle kanten op.
De serie boedt alles wat tieners bezig houden, inclusief een goede dosis escapisme dat ze in deze Covid-tijden goed kunnen gebruiken. Het zit vol drama, verraad, sex en geweld, maar alles op een zeer subtiele manier aangebracht in een kleurrijk en elegante compositie. Structureel maakt de serie gebruik van een flash-forward plot met een mysterie-element, waarbij elk seizoen plaatsvindt in twee tijdlijnen. Het deed me een beetje denken aan Loft van Erik Van Looy en Bart De Pauw waarin we ook flash forwards kregen van ondervragingen door de politie van wat vooraf gebeurd was. Het is dus een oud procedé, maar verbazend genoeg werkt het nog steeds. Het is een guilty pleasure serie met een ophitsend, stout en volkomen onwaarschijnlijk plot, dus kom achteraf niet klagen in de comments dat je het te weinig diepgaand vond. Het is wat het is en ik ben er in ieder geval aan verslaafd, meer nog dan aan de gelijkaardige HBO “Euphoria” serie.
Als ik een tip mag geven, bekijk de serie in de oorspronkelijke taal (Spaans) en niet in de Engelse post synch versie. Het is een wereld van verschil.