Een film die hier nog niet besproken werd, is het dystopische drama Light of My Life (2019) van Casey Affleck. En de broer van Ben speelt niet alleen de hoofdrol maar heeft ook het scenario geschreven en hij neemt ook plaats achter de camera. Na het bizarre I’m Still Here uit 2010 waarin Joaquin Phoenix zogezegd een rapcarrière nastreeft, is het voor Aflleck zijn tweede film als regisseur. En het is een totaal andere film geworden dan zijn debuut, maar wel eentje die toont dat er talent zit in de familie Affleck. Light of My Life is een mooie film over de intense band tussen een beschermende vader en zijn opgroeiende dochter in een wereld waarin constant gevaar dreigt.
Korte inhoud: Een dodelijke pandemie heeft over de aarde geraast en het zijn vooral vrouwen die hiervan het slachtoffer zijn geworden. Bijna de volledige vrouwelijke bevolking heeft de mysterieuze ziekte niet overleefd en de overlevenden moeten hun leven drastisch veranderen. Zo ook vader Caleb (Casey Affleck) en zijn elfjarige dochter Rag (Anna Pniowsky) die na de dood van hun vrouw en moeder (Elisabeth Moss) op elkaar zijn aangewezen. Rag was nog een baby toen haar moeder stierf en nu is ze een van de weinige vrouwelijke overlevers.
Ze moet van haar vader voor haar eigen veiligheid dus zoveel mogelijk uit de aandacht blijven. Daarom besluit Caleb om te gaan leven in de bossen. In de ongerepte natuur trekken ze met hun tent rond en proberen ze het te redden met hun beiden. Maar af en toe moeten ze zich in de bewoonde wereld tonen om hun proviand aan te vullen en komen ze toch andere overlevenden tegen. Dan is het de vraag of deze goede of slechte bedoelingen hebben. En met een opgroeiende mondige tiener in de buurt botst het meermaals tussen vader en dochter en wordt hun band stevig op de proef gesteld.
De Blu-ray van de tweede film van Casey Affleck had op geen beter moment kunnen uitkomen dan tijdens een globale Coronapandemie waarin de halve wereld in lockdown zit. Maar ook omwille van Corona is Light of My Life vrij geruisloos gepasseerd. Je kan het een publiek ook niet kwalijk nemen dat ze na het journaal niet nog eens een film over een pandemie willen bekijken. Het is meteen ook de reden waarom deze film toch enige tijd op mijn salontafel is blijven liggen. Nochtans heeft Light of My Life in se weinig met pandemieën te maken en is dit eerder een drama over de relatie tussen een vader en zijn opgroeiende dochter in een gevaarlijke wereld. Of de dreiging nu komt van een mysterieuze ziekte, zombies of met kettingzagen gewapende seriemoordenaars doet er op zich niet toe want het echte gevaar komt nooit in beeld.
Wat wel voortdurend aanwezig is, is latent gevaar. Je weet aanvankelijk niet waarom vader en dochter op de vlucht zijn. Pas in flashbacks kom je te weten dat ook hun vrouw/moeder gestorven is aan een mysterieuze ziekte die vooral vrouwen treft. Achter elke boom in het bos heerst gevaar voor de twee, en telkens wanneer ze hun tent voor een of meerdere nachten opslaan, oefenen ze een ontsnappingsroute voor als het nodig blijkt te zijn.
En dat blijkt soms nodig want hoewel ze een kort kapsel heeft en in wijde jongenskleren rondloopt wordt het voor de vader steeds moeilijker om te verbergen dat zijn ‘zoon’ Rag eigenlijk een meisje is. Mannen beginnen al twee keer te kijken, en het zal niet meer lang duren vooraleer Rag haar vrouwelijkheid niet meer kan verbergen. In die zin is Light of My Life een film over een vader die zijn dochter het koste wat het kost wil beschermen, maar haar ook voor een stukje moet leren loslaten.
Het is een mooie metafoor voor de manier waarop ouders hun kinderen ooit moeten lossen en hen moeten durven blootstellen aan de grote, boze buitenwereld. Light of My Life is een intieme film – er doen slechts een handvol personages mee en de relatie vader-dochter staat centraal – maar tegelijk voelt het ook een beetje beklemmend aan hoe dicht je de twee hoofdpersonages soms op de huid zit.
© Remain in Light
Light of My Life speelt zich af in een ongedefinieerd moment in de toekomst, maar dit doet eigenlijk weinig ter zake. Wel brengt Affleck het landschap dreigend en kil in beeld, als symbool voor de dreiging van de buitenwereld. De film begint met een tien minuten durende scène waarin vader Affleck in hun tent een zelfverzonnen verhaaltje voor het slapengaan vertelt aan Rag. Het is een scène die de toon zet voor de rest van de film, Affleck neemt zijn tijd om zijn verhaal te vertellen en met 119 minuten op de teller, had de film best iets korter gekund.
Maar de sterke vertolkingen, mooie landschappen en de liefdevolle band tussen vader en dochter maken van Light of My Life een film waarvoor regisseur Casef Affleck zich zeker niet moet schamen. De film past perfect tussen post-apocalyptische films als doemdenkers The Road of Children of Men aan de ene kant en het meer hoopgevende Captain Fantastic aan de andere kant.
De Bu-ray van Light of My Life is verkrijgbaar sinds 21 oktober 2020.
Review Light of My Life (2021)
Recensie door Karen op 15 februari 2021
