Volgende week woensdag op 7 augustus 2019 komt Alita: Battle Angel (2019) uit op DVD en Blu-ray. Ja, het was beter dan wat ik had verwacht en mocht er ooit een sequel komen, count me in. Maar het grootste probleem met Alita: Battle Angel is dat de film in wezen één lange expositie is, maar vergat om een goed verhaal te vertellen. De visuals van Weta Digital zijn echter het beste van wat er momenteel te zien is op het vlak van motion capture animatie! Je kan het tegenwoordig tevens best omschrijven als performance capture. Mis deze film dus niet op Imax als je echt in deze wereld wil duiken die James Cameron voor een groot stuk heeft gemaakt, gebaseerd op de comic van Yukito Kishiro!
Korte inhoud: We bevinden ons 500 jaar in de toekomst in Iron City, een vervallen autokerkhof metropool in de schaduw van de vliegende citadel van Zalem, die zowat het equivalent is van Elysium. Sinds een apocalyptische oorlog eeuwen geleden, is het verkeer tussen de twee steden nu zeer beperkt. We volgen er de lotgevallen van een schijnbaar afgeschreven vrouwelijke cyborg die gered wordt door dokter Dyson Ido (Christoph Waltz) en een tweede leven krijgt. Van haar eerste herinnert Alita (Rosa Salazar) zich niets, hoewel haar aanzienlijke vaardigheden in de martial arts een dodelijk beroep suggereren. Ze begint een nieuw bestaan als premiejager en stort zich op het opjagen van de gevaarlijkste criminelen zoals Zapan (Ed Skrein) en Grewishka (Jackie Earle Haley). Maar ze ontmoet ook een robo-junk dealer genaamd Hugo (Keean Johnson), voor wie ze gevoelens ontwikkelt.
Regisseur Robert Rodriguez is goed voor twee dingen (1) vette actie-scènes maken en (2) vrouwen als lust-objecten opvoeren. Maar ik vermoed dat James Cameron bij hem is gekomen omwille van zijn werk op Sin City (2005) waarmee hij perfect wist om te springen met motion capture in een live-action film. Ik had gehoopt dat hij een regisseur zou aantrekken die op narratief vlak iets meer op de tafel kon leggen, maar blijkbaar was het visuele plaatje net iets belangrijker. Nu nog afwachten of het publiek aan boord is om een 2 uur lange teaser te zien op een mogelijke sequel waar iedereen nu naar moet uitkijken…
Met Rodiguez aan het roer is Alita nu ook geen softie meer. Ze ziet er bij momenten heel onschuldig en fragiel uit, maar eens ze op dreef is, lijkt ze gevaarlijker dan ooit met haar ‘Panzer Kunst’ vechtskills? Haar outfits veranderen ook 3 tot 4 keer. Eerst is de Alita in het lichaam die Dyson Ido had gemaakt voor zijn overleden dochter. Dan zijn er twee Motorball outfits en uiteindelijk haar lederen Berserker Body. En ze heeft ook een stoer en sexy loopje wat van haar toch wel iets van een femme fatale maakt, maar laat me meteen duidelijk zijn, dit is een film die is gemaakt voor teenagers en dus niet voor een volwassen publiek. Daar is het verhaal net iets te dunnetjes voor. In essentie gaat het over iemand met geheugenverlies die haar zelf probeert terug te vinden en tijdens haar reis gevoelens krijgt voor jongen, die er uitziet alsof hij deel uitmaakt van één of andere boys band. *** spoiler *** En tot overmaat van ramp laten ze die jongen ook 2 keer (!) sterven in aanwezigheid van Alita. Wie dacht dat dit een goed idee was zou nooit geen scenario’s meer mogen schrijven; *** end spoiler ***. Het wordt uiteindelijk een young-adult soap opera die helemaal geen significante impact hebben op de afwikkeling van het verhaal, en vooral onze ogen doen draaien wanneer Alita ‘letterlijk’ haar hart wil geven aan Hugo om het te verkopen zodat hij naar Zalem kan gaan. Ik had op dat moment wel even een Twilight gevoel.
Er is geen echte villain, maar er zijn wel heel wat schurken die Alita dood willen. Zo is er Ido’s ex-vrouw Chiren (Jennifer Connelly) en haar Machiavellistische nieuwe minnaar, Vector (Mahershala Ali), die het brutale gladiatoren-sporttoernooi Motorball runt, waarin zwaar gemodificeerde robo-rivalen elkaar tot schroothoop willen verwerken op een snelle racebaan. Maar deze twee figuren zijn de meest troosteloze villains die je maar kunt bedenken. Het personage van Chiren verschijnt en verdwijnt ook om te haverklap en je vraat je soms af wat haar nut uiteindelijk is binnen het verhaal. ***spoiler*** Beiden werken voor een sinistere marionet-meester hoog in Zalem, die bij momenten hun lichaam kan beheersen, maar die villain gespeeld door Edward Norton heeft nog geen screentijd van 30 seconden! ***end spoiler*** En dan heb je nog allegaartje van schurken die eruitzien als rejects van uit muziekvideo’s uit de jaren 80, met piercings en tatoeages, gescheurde leren jassen en punk haar. Dit soort cyberpunk-futurisme zag er 20 jaar geleden al wat versleten uit, om dat nu nog voorgeschoteld te krijgen is om van te huilen.
Voor een film die 200 miljoen heeft gekost verwacht je iets visueel verbluffend, dat zou zelfs geen issue van discussie moeten zijn. Het publiek ouder dan 18 jaar zou denk ik toch ook betere karakters verwachten met goede dialogen. Het enige personage die naast Alita wel goed werd benaderd was dat van Ido gespeeld door Christoph Waltz.
Hebben we hier ooit momenten van uncanny valley, waarbij de CGI zo dicht bij het menselijke komt, dat we als kijker een bizar gevoel krijgen. Wel ja, maar ik stoorde er mij niet aan. De grote ogen van Alita hebben ervoor gezorgd dat het personage voor mij altijd wel een cyborg was, hoe realistisch en echt de huid-teksturen en haren waren. En ook al zullen velen hier misschien kritiek op hebben, ik vind het werken. Alita is misschien nog niet Cesar of Gollum qua emotioneel bereik, maar actrice Rosa Salazar is Andy Serkis niet, en het is vaal moeilijker om een mens te vertolken dan een aap of een gedrocht.
Kortom Alita: Battle Angel is geen slechte film, maar verre van een schot in de roos. Toch zitten er voldoende elementen in om hiermee een veel betere sequel te maken met een verhaal die ons op het puntje van onze stoel zet, in plaats van half in slaap te dommelen. Misschien mag er zelfs ook iets meer humor in de film, en al zeker wanneer je doelpubliek jonge teenagers zijn. Iets wat Steven Spielberg beter had begrepen met zijn Ready Player One (2018), die heel wat gelijkenissen vertoond met deze prent. Alles begint met een goed verhaal en het visuele plaatje volgt wel als je werkt met Weta Digital. En indien ze er een trilogie van wilden maken (wat nu wel duidelijk is) dan hadden ze alles moeten opbouwen in deze eerste film naar de Motorball. Dit had de kippenvel finale moeten zijn! Daar had ze naar toe moeten groeien! Nu voelde het evenement aan als een visueel aantrekkelijk tussendoortje.
Op de Blu-ray staat maar liefst 2 uur lang aan extraatjes en is dus bij uitstek een schijf om aan te schaffen. met scène analyses en interessante making off filmpjes. Ze doen er trouwens alles uit de doeken van hoe het personage tot stand is gekomen en de manipulaties die nodig waren. Het compenseert in ieder geval de missende audio-track van de regisseur over de gehele film.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Dave op 12 februari 2019
Goed gemaakte film, constant actie en eigenlijk vond ik de opbouw vond ik prima passen, maar het is inderdaad nu wachten op het vervolg.
Ik vond ‘em goed, je kan zitten muggenziften over kleine dingetjes. Enkel Iron City voelt beetje Mad Maxian aan, dan vond ik Ghost in the Shell de betere cyberpunk.
Ik vond het teleurstellend. De film komt traag opgang en lijkt op narratief vlak nooit echt op dreef te komen. Ja er zit veel actie in, maar zonder verhaal begint het wel wat te vervelen bij momenten. Daarna is het script een puinhoop dat springt van de hak op de tak. De tweede helft wordt het wat beter en zitten er wel een paar aardige actiemomenten in, maar niets wereldschokkend. Het is allemaal ook extreem voorspelbaar, alle clichés worden stuk voor stuk vakkundig afgewerkt en je weet als kijker meteen wat er gaat gebeuren.
Er zit compleet geen diepgang in, geen echte karakteropbouw, niks van humor, helemaal niks. Ja het ziet er visueel knap uit, maar met een dergelijk budget zou het haast een schande zijn mocht de film er uitzien als de trailer van die nieuwe Aladdin film. De cast is ook niet overtuigend. Ik snap niet dat Cameron hier naar kan kijken en zeggen dat het goed is, Rodriguez heeft er echt een potje van gemaakt maar ik vond hem toch altijd al overrated. Sin City was een hit maar ook een copy paste van Frank Miller zijn comic. Een sequel? Dat ze eerst een deftige eerste film maken!
Ik moet deze film nog wel eens terugzien. In de bioscoop had ik er wel van genoten maar is me nu wel niet echt bijgebleven.
Normaal niet ‘my cup of tea’ maar heb deze gezien op Imax scherm en het was echt wel een boeiende kijkervaring. Of zoiets zich kan vertalen naar de dvd markt is iets anders.
Zalige film! Hopelijk komt er een vervolg.