Er was gisteren heel veel te doen in Cannes rond de nieuwe film van Abdellatif Kechiche, Mektoub, My Love: Intermezzo (2019), de sequel op Mektoub, My Love: Canto Uno (2017). De reden was dat er blijkbaar iets teveel ‘seks’ in de film voorkomt, en dat is voor het publiek een brug te ver. Een vreemde zaak, want Kechiche won 6 jaar geleden de Gouden Palm voor La Vie d’Adèle (2013) en dat was nu ook niet meteen een film zonder seks.
Korte inhoud: We zien hoe het Amin Yasmine (Shaïn Boumedine) en diens vrienden vergaat na de gebeurtenissen uit Canto Uno. De zomervakantie loopt ten einde. Amin brengt veel avonden door met Charlotte (Alexia Chardard), de voormalige vriendin van zijn neef, en houdt deze ontmoetingen voor iedereen geheim. Zijn intussen zwangere jeugdvriendin Ophélie (Ophélie Bau) vertrouwt hem al haar problemen toe. Zij weet echter niet of ze het kindje wil houden.
© 2019 Pathé
Ja, het is een feit dat ‘geweld’ in films voor minder controverse in ons huidig klimaat, dan ‘seks’, maar consequent is het publiek niet echt, want ik herinner me dat Gaspar Noé nog op handen werd gedragen in Cannes met zijn Love (2015), en dat is gewoon een goed gemaakte seksfilm waarin de acteurs zelfs niet faken. Maar daar wringt het schoentje misschien, met name “goed gemaakt”. We hebben de twee films van Kechiche niet gezien dus is het moeilijk oordelen, maar wanneer een film slecht is, ga je als toeschouwer sneller problemen hebben met expliciete seks of geweldsscènes. Een film als You Were Never Really Here (2017), die vol zit met brutaal geweld, wordt genomineerd voor de Gouden Palm omdat we hier te doen hebben met niet alleen een geweldig script van Lynne Ramsay, maar gewoon ook een knap gemaakte film.
Het publiek zou zich op Twitter vooral druk maken om één scène in Mektoub My Love: Intermezzo waarin een meisje 13 minuten lang oraal wordt bevredigd, en als we het mogen geloven niet-gesimuleerde cunnilingus met Ophélie Bau (pic). Naar verluidt zou de helft van de zaal ook gewoon zijn opgestapt en blijkbaar zou de film vooral billen en borsten tonen, maar mannelijk naakt goed afschermen, want dan weer de vraag oproept of er dan misschien te weinig naakt in de film te zien was gezien vrouwelijk naakt alleen niet volstond. Eén ding is wel zeker, een betere promotie voor de film had Abdellatif Kechiche niet kunnen dromen, ook al zal hij waarschijnlijk dit jaar niet in de prijzen vallen. Op dit ogenblik heeft de film bij ons nog geen releasedatum, maar dat zal wel spoedig veranderen – al dan niet uncut.
We hebben nergens een trailer gevonden voor Mektoub, My Love: Intermezzo, hieronder is wel de trailer van Canto Uno.