Elke serie krijgt het moeilijk na het derde seizoen om nog verrassend uit de hoek te komen, en hier zitten we al aan de 6de editie, komende van een wat tegenvallende 5de seizoen. Neem hierbij nog het feit dat de ster van “House of Cards”, Kevin Spacey, aan de deur werd gezet en de scenaristen op korte tijd een verhaal met Claire Underwood (Robin Wright) uit hun duim mochten zuigen. En gezien ze echt geen inspiratie hadden werd het meer iets wat leek op een spin off met 8 episodes in plaats van 13 episodes.
Met alle respect voor actrice Robin Wright, die veruit het beste is aan dit seizoen, is seizoen 6 nauwelijks het bekijken waard. De plot is onzin, het voelt als een halfbakken 1 seizoen serie die er eigenlijk is gekomen als een soort statement, meer dan als een creatieve overtuiging met een dramatische logica. Een soort laatste stuiptrekking van een dood lichaam die leidt naar een lachwekkende finale tussen Claire en Doug Stamper (Michael Kelly). Het is een seizoen samengesteld met smaakloos vulsel waar je nooit echt vrolijk van wordt en toch wel een zielige manier om zo een sterke serie mee te beëindigen.
Korte inhoud: Honderd dagen nadat Claire in functie is getreden, wordt ze steeds kritischer bekeken, vooral in het licht van het overlijden van haar man na zijn ontslag. Het broer-zusterduo van Bill (Greg Kinnear) en Annette Shepherd (Diane Lane) willen Claire beïnvloeden. De Shepherd zijn verbonden met Mark Usher (Campbell Scott), die Claire tot vicepresident heeft benoemd en heeft een affaire met Annette. Ondertussen zien we Annette’s zoon Duncan (Cody Fern) die Claire onderdrukt via zijn mediabedrijf, Gardner Analytics. Claire en de Shepherd strijden tegen dereguleringsmaatregelen, en Claire gebruikt een chemische lekkage van een van de activiteiten van de Shepherd om de twee in verlegenheid te brengen. Doug is ondertussen in therapie na zijn bekentenis van de moord op Zoe, en Claire gebruikt assistent-directeur Green en zijn psychiater om hem in de gaten te houden.
Het seizoen gaat verder als een soort pingpong spel waarbij Claire verliest, dan weer de bovenhand neemt, dan opnieuw verliest, dan weer wint, … tot het moment dat Doug Stamper komt met de grote bekentenis (wat ik hier nu niet ga spoilen ook al zie je het al afkomen van mijlenver). De confrontatie tussen deze twee is de kern van het seizoen, de rest is bijkomstig. Doug’s plan is rationeel niet te vatten en zo krijg je een bizar gekunsteld conflict tussen die twee, waar het einde al zo abrupt is al het begin. Ik had zoiets van “That’s it? Seriously?!” Moeten we daarvoor 8 uur lang naar onzin zitten staren voor deze conclusie? Het is eigenlijk wel een beetje om van te huilen. En oh ja, Claire is zwanger van Francis. Geen idee hoe, wanneer en waarom, maar kijk, het is er en het komt haar goed uit ook. Ik heb zelden zoveel face palm momenten gehad in een serie.
© Sony Pictures Home Entertainment (Belgium)
Bijna elk personage die betrokken is bij dit seizoen van House of Cards is een weerzinwekkende, vreselijke mens, behalve Tom Hammerschmidt (Boris McGiver), maar hij wordt gedood en Janine Skorsky (Constance Zimmer) wordt overgelaten om het verhaal te schrijven, maar zelfs dat verhaal vervliegt tot niets.
Dommere seizoenen als deze zal je niet zo vaak aantreffen, en al zeker niet met zoveel acteertalent voor de camera. Eigenlijk hadden ze ermee moeten stoppen na het derde seizoen of met het 4de seizoen een soort opwindende finale gemaakt in plaats van een slaapverwekkend intrige te brengen. David Fincher had deze serie vorm gegeven en hiermee Netflix op de kaart gezet. Het is een spijtige zaak dat een show met zo’n belangrijke erfenis moest crashen en zo hard in het niets moet verdwijnen. Ondertussen is de Blu-ray en DVD van het laatste seizoen uit, maar nergens hoor ik iets van een mogelijke box met de 6 seizoenen.
Recensie door Natalie op 24 maart 2019
Dit is het slechtste seizoen van de serie, ondanks de inspanningen van Robin Wright.
Let me be Frank…hij trok op de kloten.
Dit is wel overdreven. Het seizoen was vermakelijk. Er werd alleen te vaak stil naar Francis verwezen en er miste inderdaad een achterliggend plot wat weggeschreven moest worden.
Ik vermoed dat er ooit nog wel een vervolg komt. De schrijvers hebben het netjes opgelost met wat ze hadden. zeker wel 3/5
Gewoon een misfire van begin tot einde. Is net zoals Jaws zonder Brody, het voelt als als een derivaat.