The First Purge (2018) ** Blu-ray review

Te hoge verwachtingen zijn nooit goed, maar dat ik zo zwaar teleurgesteld zou zijn in een film als deze The First Purge (2018) had ik me niet kunnen voorstellen. Dit is ondertussen de vierde film uit de populaire horror/thriller franchise, die begon met The Purge (2013), een twist op het ‘home invasion’-genre. Hoewel, veel angstzweet zal je bij deze prent niet krijgen, eerder wat overmatig geeuwen. In essentie is dit een B-film blaxploitation prent die voornamelijk de vorige 3 films heeft gerecycleerd.

Korte inhoud: Met het oog op de criminaliteitscijfers test de NFFA, New Founding Fathers of America, een sociologische theorie uit om deze omlaag te brengen. In een gesloten gemeenschap mag een ieder zich voor een avond agressief uitlaten jegens anderen. Maar het geweld neemt dusdanig rigoureuze vormen aan dat het zich langzaam aan verspreidt over de rest van het land.

Zoals de titel duidelijk maakt is dit het begin van het purge-systeem en dus een prequel op de voorgaande films. Dit is tevens de eerste film die niet geregisseerd werd door James DeMonaco, ook al schreef DeMonaco opnieuw het scenario. Achter de camera stond regisseur Gerard McMurray (Burning Sands). Met het success van films als Creed, Black Panther of nog series als Insecure is het duidelijk dat films met voornamelijk zwarte acteurs goed in de markt zitten. Iets waar de filmstudio’s nu geld willen uitslaan.

Persoonlijk maakt het mij niet uit of een film met allemaal blanke acteurs is, allemaal Chinezen of een mix van elk ras die op de aardbol rondloopt; voor zolang het verhaal stand houdt en de personages vertolkt worden door talentvolle en gepaste acteurs, los van zijn/haar huidskleur. Hollywood trekt de laatste jaren toch iets meer de kaart van de ‘diversiteit’ omdat dit blijkbaar overal een issue is geworden. En zoals ik schreef in mijn eerste post voelde de eerste beelden al aan als een soort Black Lives Matter film – wel ja, zo kun je het bijna omschrijven. Er zit zelfs een duidelijke Rodney King verwijzing met een scène met een zwarte man die wordt omsingeld door flikken met matrakken die klaar staan om hem in pulp te slaan. De enige hoop in dit verhaal wordt vertegenwoordigd door het ultieme toonbeeld van de links progressieve Antifa rebellen, vertokt door Lex Scott Davis, in kaki-kleren én rasta haar voor mocht het nog niet duidelijk genoeg zijn.

Thrillers met een politieke boodschappen moeten kunnen … maar dan moet het verhaal wel van een zeker niveau zijn, en niks van wat we hier voorgeschoteld krijgen kan je serieus nemen. De Purge films zijn van hetzelfde niveau als Death Wish; het zijn popcorn vendetta thrillers. En James DeMonaco wist goed genoeg waarmee hij bezig was en zijn twee vervolgfilms – The Purge: Anarchy (2014) en The Purge: Election Year (2016) – vond ik zelf beter werker dan de originele film, omdat de makers zichtbaar plezier hadden met het concept. Deze First Purge wil een statement maken: “criminaliteit is het gevolg van sociale condities en discriminatie van de overhead”. Spijtig genoeg is dit misschien niet de meest ideale film om dat verhaal op te hangen. Ofwel moet je de franchise over een compleet andere boeg gooien en dat was hier zeker niet het geval. Het resultaat is dat je de eerste 50-60 minuten in slaap dommelt van alle banaliteiten die ons met de paplepel worden toegediend, om dan nadien 45 minuten – business-as-usual – in Purge-mode te vallen, maar de nieuwigheid is er wat vanaf en met veel nieuwe ideeën komt de regisseur niet aandraven.

© 2018 Universal Pictures International / Sony Pictures Belgium

De minpuntjes: (1) De dialogen zijn om van te huilen, (2) er is geen enkel echt memorabel karakter of zelfs nog maar één personage die je wil volgen of waarvoor je spontaan sympathie voor krijgt (3) de villains zijn ofwel geflipte psychopaten, rechtse blanke politici en Arische Gestapo-huurlingen en geen enkel van hen kan je ernstig nemen als dreiging, (4) het hoofdpersonage is een 50 cent-achtige drugdealer (Y’lan Noel) die een 180° motivatiebocht maakt die de kijker met verstomming slaat, (5) Geen enkele scène blijft plakken op ons netvlies en (6) de regisseur slaagt er zelfs niet in om voor een echte spanningsboog te zorgen. (7) Deze prent was behoorlijk saai en hemeltergend voorspelbaar. Het is een (8) mix van drama en thriller en het eindproduct slaagt er niet in om uit te blinken in nog maar één van die genres. (9) Actrice Marisa Tomei wordt volledig onderbenut en tot slot een detail (10) de afkorting NFFA van de New Founding Fathers of America ligt echt niet goed in de mond (soms hoor je NFFFFA) en je krijgt het zowat elke 5 minuten te horen.

Wat betreft de pluspunten vind ik (1) het uitgangspunt van deze prequel eigenlijk nog wel interessant. Het gebruik van Staten Island als experiment territorium omwille van zijn achtergestelde probleem wijken waar de overheid geen greep op krijgt, is een ideale arena. Mits een betere uitwerking, met herkenbare personages, een duidelijke politieke motivatie en meer visueel interessante situaties, had dit een geslaagde thriller kunnen zijn met een meer geloofwaardig plot. (2) De contactlenzen met registratiesysteem waren een leuke gimmick, een sci-fi element die misschien nog iets beter had kunnen worden uitgewerkt maar het werkte tevens als manier om gewone mensen om te toveren tot crazies. (3) Die ene breedgrijnzende psychopaat genaamd Skeletor, gespeeld door Rotimi Paul, is het beste van deze prent. Spijtig genoeg valt hij halverwege het verhaal weg om dan op het einde nog eens op te duiken.

The First Purge heeft veel goede bedoelingen, spijtig genoeg valt de uitwerking wat tegen en misschien is de franchise bij deze uitgemolken, ook al volgt er nog de serie “The Purge”. Vandaag verschijnt de film uit op DVD, Blu-ray en 4k Ultra HD, met een deleted scene en nog wat making of filmpjes.