Het heeft wat geduurd maar uiteindelijk hebben we dan toch Death Wish (2018) gezien, en na de tegenvallende trailer en de vreselijk slechte kritieken, gaan we er ook geen doekjes om winden; deze Death Wish is al even slecht als al die andere 5 Death Wish films met Charles Bronson.
Korte inhoud: Death Wish volgt een goedaardige familieman, Paul Kersey (Bruce Willis) genaamd, die als chirurg werkzaam is in Chicago. Hij krijgt slecht nieuws te verwerken als zijn vrouw en dochter slachtoffer worden van een brutale inbraak. Paul zint vervolgens op wraak en gaat op zoek naar de daders.
Ik hou van een goede vendetta film en ik moet bekennen dat ik bepaalde producties van regisseur Eli Roth nog wel fascinerend goed vind, zoals Knock Knock (2015) of Cabin Fever (2002). Ik hou zelfs van Joe Carnahan als scenarist (Carnahan was tevens in de running om de film te regisseren, maar nadat hij werd vervangen door een onervaren regisseur. De reden had waarschijnlijk te maken met het feit dat hij niet met Bruce Willis wou werken. Dit werd gevolgd door een vlammende email van Carnahan naar de MGM executive Jonathan Glickman die hij verweet een ‘spinless, gutless turd’ te zijn) en Bruce Willis was één van mijn favoriete acteurs in de 80 & 90’ties. Dit verhaal is bijzonder gewelddadig, politiek geladen, van een regisseur die torture porn heeft gecommercialiseerd, en gebaseerd op een film die werd gezien als een controversiële geweldfilm die gecensureerd diende te worden. En toch werkt dit langs geen kanten.
Dat de film beter gemaakt is dan de originele film is geen verdienste, gezien het productiebudget, de kwaliteit van de camera’s en de lezen en de algemene fotografie. Een film die er visueel goed uitziet in het actuele filmlandschap is op zich geen verdienste meer. De makers moeten hebben ingezien dat de minimalistische roman van Brian Garfield eigenlijk mijlenver stond van de trashy Brosnan film. Het spijtige is dat hun aanpassingen eigenlijk niet echt de zaken verbeteren (Willis is nu een arts ipv een architect, New York is gewisseld met Chicago, toevoeging van social media video’s, …). De enige mogelijke manier om hiervan alsnog een geslaagde film te maken was dat ze het extreem duister gewelddadig zouden maken, uiteraard met een andere cast. Maar hier hebben we een guilty pleasure / komedie / actiefilm die geen enkele bestaansreden heeft.
De kern van het verhaal blijft echter ongewijzigd. Willis is een pacifist die tot geweld wordt gedreven na een wrede aanval op zijn vrouw en dochter tijdens een huisinvasie. Waar deze film ontspoort, is dat het te veel op veilig speelt. In de originele film had je nog zo een gestoorde geweldscène, maar horror-meester Roth (Hostel, Green Inferno) heeft zijn ballen thuis gelaten voor deze productie. Meer nog, op politiek vlak heeft deze film eigenlijk nog minder te vertellen dan het origineel, die het publiek eigenlijk aan het klaarstomen was om vigilantisme in bepaalde omstandigheden te rechtvaardigen. Zeker in een politiek klimaat waarbij het recht om uw eigendom met vuurwapens te verdedigen steeds meer opduikt. Iets wat we in Europa binnen 5 of 10 jaar ook zullen meemaken met de toenemende migratiestroom en het stijgende geweld in en rond grootsteden, dit is tevens nu al een agendapunt bij heel wat opkomende partijen.
© 2018 Dutch Film Works
Het helpt ook niet dat Willis door de film lijkt te slaapwandelen, iets wat hij de laatste tijd te veel lijkt te doen. En dat komt de film echt niet ten goede, zeker niet op momenten wanneer je een karakter hebt die diep valt en worstelt met angst en woede. Dit had een pakkende donkere karakterstudie kunnen zijn in de lijn van een Taxi Driver (1976). Roth levert een aantal goed uitgevoerde actiescènes en een aantal martel-momenten wat stilaan zijn handelsmerk is geworden. Maar niks is origineel of nog maar het bekijken waard. Death Wish is in mijn ogen een gemiste kans. De beste verfilming van de roman van Brian Garfield blijft Death Sentence (2007).
In de cast zien we rollen voor ondermeer Vincent D’Onofrio, Elisabeth Shue, Camila Morrone en Dean Norris. Death Wish is ondertussen uit op DVD, Blu-ray en 4k Ultra HD met deleted scenes en 3 making of filmpjes. Spijtig genoeg geen audio-commentaar van de regisseur. Er is een uncut versie van de film maar dit stelt eigenlijk niet zo heel veel voor.
Beoordeling: 1.5 / 5
Recensie door Dave op 1 oktober 2018
