We hadden het deze week nog over een nieuwe wave van horrorfilms, zoals A Quiet Place (2018) die een nieuwe spin geven aan het horrorgenre. Films die heel ver weg zijn van de standaard horror met serial killers of monsters. Deze Open 24 Hours (2018) lijkt op het eerste gezicht de zoveelste serial killer film, toch levert deze prent het klassieke stalker-genre een persoonlijk tintje.
Korte inhoud: De paranoïde, gedesillusioneerde Mary White (Vanessa Grasse) wordt vrijgelaten uit een psychiatrisch ziekenhuis. Ze zat er omdat ze haar vriend in brand had gestoken. Zijn naam is James Lincoln Fields (Cole Vigue) en hij is een beruchte seriemoordenaar die “The Rain Ripper” genoemd wordt. Mary neemt een baan aan in een tankstation dat de hele nacht open is. Ze werkt er in haar eentje en krijgt te maken met paranoia en hallucinaties. Al snel nemen zij de overhand. Mary lijkt toch niet oké te zijn.
Regisseur en scenarist Padraig Reynolds, laat de film tot leven komen als een soort intiem karakter-drama over een vrouw die af te rekenen heeft met posttraumatische stress. Hoe meer we echter te weten komen over het achtergrondverhaal en de conditie van Mary, hoe meer we ons realiseren dat niet alles wat ze ziet of denkt ingebeeld is, wat de gebeurtenissen uiteraard intenser maken.
Veel van die spanning is opgebouwd omdat Open 24 Hours zich meestal op één locatie afspeelt, wat Reynolds films maximaal laat werken. Een gevoel dringt door dat op elk moment alles mogelijk is. Dat komt ook omdat Mary een echt gelaagde en interessant karakter is. Ze heeft natuurlijk wat problemen, maar haar geschiedenis is fascinerend en ook wel een beetje droevig – en de manier waarop Grasse haar mentale problemen uitbeeldt is vrij opmerkelijk. Dit is de derde film van de regisseur en ik had nog niet eerder van hem gehoord, Rites of Spring (2011) en Worry Dolls (2016) maken wel duidelijk dat de man verzot is op het horror genre.
Dat de serial killer een belangrijk onderdeel is van het verhaal lijkt voor de hand liggend, maar zonder te spoilen kan ik zeggen dat de twee personages op een vrij originele manier samen komen. Omdat de film veel tijd besteedt aan het uitspitten van het achtergrondverhaal van Mary, de nevenpersonages, de winkel en meer, kunnen dingen een beetje statisch worden maar ik heb er toch van genoten. Uiteindelijk is de afwikkeling absoluut de moeite waard; alles waar Mary en de personages doorheen gaan, werkt zoveel beter dankzij de gedetailleerde karakterisering en ruimtelijke beschrijvingen. Zoiets krijg je niet vaak te zien in horrorfilms. Door de backstory van de heldin zo complex te maken, wordt de film meer een karakterstudie dan een echte stalker-horrorfilm. De film was deze zomer te zien op het FrightFest in Londen om hopelijk zal hij ook bij ons uitkomen op het BIFFF.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Natalie op 26 september 2018
The director/producer blocked his own trailer for unknown reasons.
After multiple emails we realised he did not really understand the value of moviesites
for the promotion of independent movies. After a while we abandoned our educational quest.
Our effort is to review more independent movies, but we keep butting heads
against small production companies or independent distributors who are often incapable
to provide us with promotional material for the movie or do not understand how they
can work together with moviesites/movieblogs and are often very inexperienced when it comes
to social media promotion.
Ik ben zo benieuwd naar deze film. Trailer spreekt me enorm aan.
I België hebben we ook geen verstand van hoe je een film moet promoten. In de states heb je nog steeds een systeem van 50/50 tussen productie en promotie. Als er bij ons 5% naar promotie gaar is dat waarschijnlijk al veel.