Een jaar geleden hadden we het hier nog over de omstreden plannen van de Europese Unie om een link-tax en verregaande copyright regels in te voeren. Wel, nadat artikel 11 (“link tax”) en artikel 13 (“upload filter systemen”) van de nieuwe copyright wetgeving in juni werden verworpen hebben de mandatarissen van het EPP blok er geen gras over laten groeien en de richtlijn van de Duitse Christen Democraat Axel Voss er alsnog doorgejaagd op 12 september 2018. Volgens de voorstanders zijn de nieuwe regels juist nodig om ervoor te zorgen dat “auteurs-beschermd materiaal” niet zonder toestemming wordt verspreid. Het gaat om verschillende Europese omroepen, uitgevers en artiesten, waaronder bijvoorbeeld Paul McCartney tot zelfs Kris Wauters. De tegenstanders zijn op sociale media veruit in de meerderheid in hun protest tegen de nieuwe regels. De #saveyourinternet hashtag is behoorlijk populair en de petitie tegen de copyright richtlijn loopt ondertussen tot boven de miljoen handtekeningen en dat is een pak meer dan de 438 parlementariërs die VOOR stemden. Volgens hen grijpen de muziekindustrie en de media naar een oud verdienmodel op een nieuw platform en dreigen deze richtlijnen ongecontroleerde censuur in de hand te werken. En neen, het gaat heus niet alleen om de ‘memes’.
Het dubieuze artikel 13 voegt regels toe die technologiebedrijven verantwoordelijk maken voor de garantie dat auteursrechtelijk beschermd materiaal niet over hun platformen wordt verspreid. Voor niet-ingewijden klinkt dit misschien als een goede zaak, Google en Facebook zijn rijk genoeg om auteurs een billijke vergoeding te betalen. Maar dit zet de deur wagenwijd open voor een wijdverbreide censuur in Europa. Daar waar in de States nog zoiets bestaat als een Fair Use wetgeving, die ervoor zorgt om werken waarop beperkt auteursrecht geclaimd wordt toch onder bepaalde voorwaarden te mogen gebruiken, en dit vooral voor doeleinden zoals kritiek, satire, commentaar, nieuwsrapportage, lesgeven, of bij wetenschappelijk onderzoek, waar geen inbreuk op het auteursrecht is. Met de nieuwe richtlijn zal pakweg een grappige ‘meme’ op Twitter plots gecensureerd worden, ook al gaat deze niet in tegen de community regels maar is de afbeelding beschermd. Facebook, You Tube en Twitter zal er dus waarschijnlijk voor Europeanen een pak minder aantrekkelijk/kritisch uitzien, want deze organisaties kunnen onmogelijk elke individuele post gaan screenen, dus zullen ze algoritmen ontwikkelen die content van EU gebruikers automatisch zal censureren of toch het post gedrag dermate zal aanpassen. Wat zijn mogelijke gevolgen: gedaan met Wikipedia, gedaan met forum gesprekken rond een bepaald lied, gedaan met video-edits, inperking van online kritiek over welbepaalde personen of gebeurtenissen, gedaan met een Europese versie van YouTube, Twitter of Facebook, …ja zelfs gedaan om een foto te delen van een sport-evenement op sociale media indien je de foto niet zelf hebt genomen.
Herinneren jullie nog de GDPR? Nog zo’n briljante Europese maatregel die er voor heeft gezorgd dat Europeanen nu noodgedwongen allerhande privacy documenten moest lezen en goedkeuren, of werden zelfs gewoon de toegang tot de site geweigerd. Wil je een review lezen op de San Francisco Chronicle, wel pech want je krijgt dit [Sorry, this content is not available in your region.]. Of nog het nieuws lezen op de Los Angeles Times, wederom pech want je krijgt dit [Unfortunately, our website is currently unavailable in most European countries.]! Dank u wel EU!
Een intentie kan goed zijn, ook al vermoed ik dat de EU een andere agenda heeft dan op te komen voor de rechten van Clouseau. Ik kijk tevens met enige argwaan naar de goedkeuring van artikel 11, de fameuze linkbelasting. Het zou technologiebedrijven als Google en Facebook tot betaling dwingen voor het gebruik van fragmenten van content op hun eigen site. De nieuwe richtlijn zou aansturen dat internetplatformen proactief samenwerken met rechthebbenden om te voorkomen dat gebruikers auteursrechtelijk beschermde inhoud uploaden, en hen eventueel te bestraffen. De enige manier om dit te doen zou zijn om alle gegevens te scannen die worden geüpload naar sites als YouTube en Facebook. Mocht je er nog aan twijfelen, Big Brother is watching you. Los van het feit dat deze richtlijn zal leiden tot onvoorstelbare belastingen op kleinere platformen, zal het eveneens een mechanisme worden voor verregaande censuur, zoals eerder Wikipedia-oprichter Jimmy Wales en World Wide Web-uitvinder Tim Berners-Lee al voor hadden gewaarschuwd. Maar de EU-mandatarissen weten blijkbaar beter.
Europees Parlement in Straatsburg – Pixabay – Creative Commons CC0
Wij hebben deze filmblog gestart in 2004, een periode waarin het internet nog floreerde van de eigen content en explosie aan blogs. Vandaag heb je een verzadiging van de corporate sites en blogs verdwijnen steeds meer uit het landschap. Dergelijke richtlijnen zullen voornamelijk deze “kleinere garnalen” ook opruimen die niet voldoende financiële middelen hebben om alles te betalen, want auteursrechten-organisaties zullen zich met deze richtlijn gesterkt voelen om alles van beeld- en videomateriaal te taxeren of te laten verwijderen, en dit niet alleen op Facebook en Twitter. Zal het iets veranderen voor jullie filmblog? In principe niet, voor zover wij onze eigen server beheren en in contact staan met zowat alle grote filmdistributeurs, maar tot hoever gaat deze bescherming? Dat weet niemand. En onze aanwezigheid op Twitter, Facebook en YouTube zou ook aangetast kunnen worden. Vandaag merken we al dat YouTube behoorlijk bezig is met copyright regels. Indien er een filmtrailer is met muziek van een welbepaalde groep (waarvan de rechten geregeld werden door de filmstudio), kan deze trailer plots niet meer bereikbaar zijn voor mensen uit de EU omdat er een claim is. Ik vraag me af wie er zich in godsnaam bezig zal houden met het checken van elke copyright claim. Om jullie maar een idee te geven, op de filmtrailer van pakweg Death Proof (2007) liggen 13 claims (!) van verschillende labels die allemaal content claimen. Uiteraard is dit zever, maar wie heeft de tijd/energie om een procedure daartegen te beginnen voor elk afzonderlijke claim? Dus wat is het directe gevolg, YouTube zal het zekere voor het onzekere nemen en content van EU leden maar meteen verwijderen – los of het terecht of niet is. Zullen Europese artiesten hier rijker van worden? Ik vermoed eerder dat Europese content een behoorlijke terugval zal kennen. Dank u wel EU!
Ik had een jaar geleden een gesprek via email met EU-parlementslid Bart Staes hieromtrent en hij zei me in 2017 het volgende: “Het komt er dus straks op aan tegen de artikelen 11 en 13 van dat voorstel te stemmen. De groenen in het EP delen jullie argumenten en we zullen in die richting stemmen.” We zijn een jaar ver en de Groenen (Bart Staes) hebben blijkbaar hun mening veranderd en samen met de N-VA (Helga Stevens, Sander Loones,Anneleen Van Bossuyt, Mark Demesmaeker) en CD&V (Ivo Belet, Tom Vandenkendelaere) het voorstel goedgekeurd. Open VLD (Hilde Vautmans, Lieve Wierinck), S.PA (Kathleen Van Brempt) en Vlaams Belang (Gerolf Annemans) stemden tegen. Dat de VOOR stemmer opkopen voor de rechten van de auteurs is een goede zaak, spijtig genoeg staan ze niet voldoende stil voor de mogelijke gevolgen van deze artikels en had een Fair Use artikel op tafel moeten liggen. Moet er bescherming komen voor auteurs? Ja, volledig mee eens, maar het vrije internet aan banden leggen is wel een hoge prijs. Zorg voor een goed kader ipv van upload-filters in te voeren die automatisch gaan filteren en censureren zonder rekening te houden met de context.
De definitieve stemming staat gepland voor januari 2019.
***Related Post***
23/02/2017: De Link Tax en andere absurde EU copyright regels klaar om gestemd te worden
Ik ben nu wel eens benieuwd hoe ze dat allemaal in de praktijk zullen doen. De bedoeling van die mannen is natuurlijk om een Europese Google en Facebook in leven te roepen en de beste manier is om het Amerikaanse systeem te sabotteren. Maar zoals je zegt, Europese surfers en site-eigenaars zijn de enige dupe hierin, want zij zullen ofwel geblokt worden van content of opgezadeld zitten met extra kosten om hun site aan te passen.