Het ziet er naar uit dat Gotti (2018) goed op weg is om de slechtste film van 2018 te worden, tenminste als we de wereldpers mogen geloven. Wij hebben hiervan nog geen persvisie zien passeren en dus kunnen we hierover nog niet oordelen, maar na 38 (!) reviews van journalsten blijft de score op 0% staan.
Korte inhoud: De film vertelt het waargebeurde verhaal van de familie Gotti. John Gotti (John Travolta) was hoofd van de maffiafamilie Gambino, die in zijn tijd de grootste en machtigste misdaadorganisatie van het land was. Bekend als de “Dapper Don” maakte John’s flamboyante en uitgesproken persoonlijkheid hem tot een van de meeste bekende gangsters van de 20e eeuw. Hij overleed in 2002 aan de gevolgen van kanker terwijl hij een levenslange gevangenisstraf uitzat.
Maar laten we toch even nuanceren, Rotten Tomatoes verzamelt misschien wel reviews van erkende journalisten, de manier hoe ze de resultaten becijferen in hun eindscore is soms wel iets van een goocheltruuk. Het gebeurt wel vaker dat films artificieel hoog scoren terwijl de gemiddelde score veel lager ligt. Kijk bijvoorbeeld naar Ant-Man and the Wasp (2018); deze heeft een fresh rating (een beetje hun versie van een kwaliteitslabel) met een stevige 86%, terwijl het gemiddelde zou staan op 6,9/10. En geloof ons, de nieuwe Ant-Man was niet meteen een schot in de roos. In het geval van Gotti zien we dat de gemiddelde score staat op 2,3/10. Precies hetzelfde gemiddelde als Battlefield Earth (2000), ook al staat deze film op 3%, wat ook al een zwaar teleurstellende score is.
Waarom is de film dan zo slecht? Het lijkt erop dat regisseur Kevin Connolly – die eigenlijk een acteur is in tv-series en B-films – er een zooitje van heeft gemaakt en zijn kijkers voornamelijk irriteert en verveelt. De film zou onbegrijpelijk zijn en springen van de hak op de tak met beelden uit Gotti’s verleden en meer hedendaagse gebeurtenissen. Naar verluidt zou de film zich afspelen in 6 verschillende perioden. De narratieve structuur zou ook geen context geven bij bepaalde gebeurtenissen en zo zouden we hem in het gevang zien gaan en er weer uit zonder context. Dit alles zou op een geforceerde en onsamenhangende manier aan elkaar gepraat worden met een voice over van Travolta. De beste manier om de film te begrijpen zou zijn om na de film Wikipedia te lezen over het leven van Gotti. Of nog beter, bespaar jullie de kostprijs van het filmticket en lees gewoon Wikepedia voor het verhaal en de nodige context.
En dan zijn er de commentaren rond de vertolking van John Travolta, die hier de cliché Italiaanse maffia-baas zou neerzetten, zowel in voorkomen als in zijn spraak. Travolta is een charismatische acteur en ook al steek je hem in een low budget film – neem nu American Crime Story: The People v. O.J. Simpson – dan nog zal hij zijn rol volledig naar zijn hand zetten. Like it or hate it, maar Travolta heeft nu eenmaal dit overheersend karakter, en je zou denken dat hij geknipt zou zijn voor een dergelijke rol. Hoewel, in deze film zou hij vervallen in het karikaturale tot op het randje van het komische.
Maar het grootste probleem van de film zou toch zijn structuur zijn. Een Christopher Nolan slaagt er als geen ander in om de chronologische door elkaar te gooien, maar hiervoor moet je wel het nodige vernuft bezitten om precies te weten op welk moment je bepaalde zalen wil onthullen. Hiervan is The Prestige (2006) een mooi voorbeeldje van. Maar een a-chronologische structuur waarmee je de kijker compleet verliest is zowat het domste wat je in een film kan doen. Het script werd dan ook geschreven door een acteur die zich scenarist waant, Leo Rossi, en een scenarist met een wat wisselvallige background, Lem Dobbs. Flashbacks worden zinloos in andere flashbacks genesteld, met als resultaat dat een film zijn verhalende stuwkracht compleet ondermijnt.
John Travolta in Gotti © Photo: Brian Douglas/Vertical Entertainment
Ook de muziek zou voor heel wat journalisten een complete mislukking zijn. Iedereen wil uiteraard Tarantino en Scorsese nadoen, maar wanneer de muziek meer afleid dan ons in de mood van het moment stort, dan heb je een probleem. En wanneer je niet in een verhaal gezogen wordt, dan ga je beginnen letten op technische details, en blijkbaar zou je hier een mooi staaltje hebben van heel wat fouten die je als filmmaker niet mag maken. De grootste kritiek lijkt toch wel de vreselijke belichting zijn waarbij in veel gevallen de expressies van de acteurs niet zichtbaar zijn … omdat ze gewoon in de schaduw staan.Maar ook de klankband zou amateuristisch in elkaar steken en de production design zou blijkbaar de verschillende periodes waarin het verhaal zich afspeelt niet volledig in die tijdsgeest hebben ingekleed.
Gotti is al in pre-productie sinds 2010 en het productiebudget zou geraamd zijn rond de 10 miljoen, ook al vermoed ik dat de kostprijs wel wat hoger liggen gezien het aantal jaren dat ze aan het project hebben gewerkt. Verschillende acteurs en regisseurs werden betrokken en verlieten nadien het project en de film had maar liefst 44 producers gehad. De film had ook moeite om een release te krijgen en Lionsgate wou het zooitje online gooien, maar het was Moviepass Ventures die de financiering rond kreeg en de film in de zalen bracht, hun tweede filmproject na American Animals (2018). Het grappige is dat beide filmprojecten beschuldigd werden van fake audience reviews die de film de hemel in zouden prijzen. Op 27 juli zou de film bij onze noorderburen moeten uitkomen, bij ons wordt het waarschijnlijk straight-to-dvd.
***Related Post***
09/12/2017: Maffiafilm Gotti met John Travolta een paar weken voor release geschrapt
*** Gotti trailer ***
