Een Franse komedie die heel wat deining teweeg brengt is loopt momenteel bij ons in de zalen. Het gaat om A Bras Ouverts (2017) van Philippe de Chauveron, een film over een rijke links-denkende intellectueel die het woord bij de daad moet voegen na een tv-programma en de deur van zijn huis open zetten voor armen. Een wel heel actueel thema waarover bij mijn weten nog niet gelachen werd.
Korte inhoud: Jean-Etienne Fougerole (Christian Clavier) is een Franse mediafiguur uit de literaire scene. Hij is getrouwd met een rijke erfgename, die alle voeling met de realiteit verloren heeft. Tijdens een televisiedebat promoot hij z’n nieuwe roman “A bras ouverts”, waarin hij alle welgestelden oproept om armen op te vangen bij hun thuis’. Zijn tegenstander daagt hem uit om de daad bij het woord te voegen. De zwaar gepikeerde Fougerole voelt zich in het nauw gedreven en gaat in op diens uitdaging om geen gezichtsverlies te lijden, een beetje tot de verbazing van zijn vrouw Daphné (Elsa Zylberstein). Diezelfde avond gaat de bel in zijn poepchique villa te Marnes-la-Coquette. De overtuigingen van Fougerole zullen zwaar op proef gesteld worden…
De reden van de commotie is dat de film aanzien wordt als stigmatiserend ten opzichte van de Roma, en een beetje in de kaart speelt van extreem rechts en dit op de vooravond van de verkiezingen. Toch heeft de regisseur van de film geen partijkaart van de FN, hij maakt publieksfilms. Meestal komedies met delicate thema. Zijn vorige film Qu’est-ce qu’on a fait au Bon Dieu? (2014) trok dan weer meer de linkse kaart met 4 dochters die respectievelijk wilden trouwen met een jood, moslim, een zwarte man en een Aziaat.
Vanwaar komt de kritiek dan? Wel, enerzijds van de gemeenschap van de Roma die de film zien als een samenraapsel van clichés over deze bevolkingsgroep, maar anderzijds ook van een deel van de links-weldenkende-pers. En linkse intellectuelen zijn hier ironisch genoeg waarschijnlijk wel het mikpunt van de spot en niet zozeer de Roma zelf. En bij die links pers kunnen we ook heel wat filmcritici vinden en bijgevolg zijn de meeste Franse reviews ook barslecht. Dat de distributeur ervoor koos om geen persvisies te organiseren voor deze prent, heeft de zaak uiteraard ook niet geholpen.
© 2017 Belga Films / Independent Films
Wat het ook moge zijn, na het zien van de trailer heb ik meteen een idee naar waar deze film naar toe wil. Het is humor, die de draak steekt met ‘iedereen’. Van de vrijpostige Roma tot de pseudo-intellectuele en wereldvreemde bourgeois. Iedereen gaat voor de bijl en zolang je kan lachen met de groteske humor, zie ik niet in waar het probleem ligt. Soms door een cliché in de verf te zetten in een dergelijke komedie, ga je net het cliché voor een stuk gaan ontkrachten. Wij hebben hier de film nog niet gezien maar zullen dat wel doen nadat het BIFFF achter de rug is.
*** A Bras Ouverts trailer ***
Was allemaal te gemaakt leuk en te veel clichés, die zonder veel overtuiging werden gebracht.
Christian Clavier zette een type neer dat afgekeken leek van de types van Louis de Funès, maar net even te serious of komies te zijn, en te gemaakt komies om serieus te worden genomen. Elsa Zylberstein zette niet zozeer een wereldvreemde vrouw neer, maar eerder een irritant oppervlaktige persoon.
na drie kwartier waren alle figuren wel geïntroduceerd en realiseerde ik me dat geen van allen boeiend genoeg was om nog een uur geneuzel aan te zien en ik ben maar iets spannenders als thuis de bonte was gaan doen.