A Walk in the Woods (2015) **½ Blu-ray review

A Walk in the Woods (2015) is een soort roadmovie tussen twee opa’s die beseffen dat ze niet het eeuwige leven hebben en nog snel een jongensdroom willen realiseren. Dit zou een boeiende en originele film kunnen opleveren, denken we maar aan The Straight Story waarin David Lynch Richard Farnsworth liet rondtrekken op een oude grasmaaier. Helaas haalt A Walk in the Woods niet het niveau van The Straight Story en is deze film minder charmant en oppervlakkiger dan die van Lynch.

Korte inhoud: De Amerikaanse schrijver Bill Bryson (Robert Redford) keert terug naar zijn vaderland na twee decennia in Groot-Brittannië te hebben gewoond met zijn vrouw Catherine (Emma Thompson). Daar wordt hij meteen met de sterfelijkheid van het leven geconfronteerd wanneer hij naar een begrafenis moet. Omdat Bryson zelf ook niet meer van de jongsten is, begint hij na te denken over de rest van zijn leven.

Hoewel hij gelukkig getrouwd is en ondertussen ook al een paar kleinkinderen heeft, mist Bryson toch nog iets in zijn leven. Per toeval stuit hij op de Appalachian Trail, een trektocht van 2180 mijl door 14 Amerikaanse staten van Georgia tot Maine. Zeer tegen de zin van zijn vrouw besluit Bryson het avontuur aan te gaan. Catherine doet hem wel beloven dat hij de meer dan zes maanden durende tocht niet alleen zal afleggen.

Maar de meeste van Brysons vrienden verkeren niet meer in optimale gezondheid of verklaren hem doodleuk voor gek. Dan krijgt Bryson een telefoontje van Stephen Katz (Nick Nolte), een oude jeugdvriend die hij al veertig jaar niet meer gezien heeft. Ondanks een titanium linkerknie en een krakkemikkelige rechterknie wil Katz heel graag mee. Maar dat het geen eenvoudige opgave wordt, ervaren de twee avonturiers al na amper een paar kilometers.

Reeds in 1998 kocht Robert Redford de filmrechten van het boek ‘A Walk in the Woods’ van Bill Bryson. Redford zag het als een uitstekende mogelijkheid om nog eens het scherm te delen met Paul Newman, maar helaas stak Newmans wankele gezondheid daar een stokje voor en Newman overleed in 2008. Enfant terrible Nick Nolte werd uiteindelijk Newmans vervanger.

Groot verschil met het boek is dat de echte Bryson en Katz de trektocht ondernamen toen ze beiden 44 waren en Redford en Nolte al stevige zeventigers zijn. Het levert soms eigenaardige beelden op wanneer Redford en Nolte in de film zonder een druppel zweet als jonge berggeiten door het landschap huppelen. Overigens hebben beide heren in de loop van hun trektocht ook geen last van baardgroei, gewichtsverlies, slaapgebrek, een kleurtje van de zon of andere uiterlijke kenmerken die hun zware tocht eisen.

Integendeel het lijkt er wel op of de fysieke ongemakken volledig worden genegeerd en vooral het gekibbel tussen Bryson en Katz op de voorgrond treden. Het is aardig om te volgen en hun gekissebis zorgt hier en daar wel eens voor een glimlach, zoals wanneer de twee heren in pure slapstickstijl moeten vluchten uit een hotel. Maar het blijft verder heel erg braaf en risicoloos.

Dat geldt ook voor de regie die in handen is van Ken Kwapis die eerder met About a Boy, The Sisterhood of the Traveling Pants en He’s Just Not That Into You gelijkaardige brave, voorspelbare zaterdagavond-onder-een-dekentje-films maakte en ook A Walk in the Woods weinig persoonlijke inbreng meegeeft. Een iets meer gedurfde regie had misschien wat meer pit in de film kunnen steken, maar zelfs de prachtige landschappen van de Appalachian Trail komen niet altijd goed uit de verf.

© Dutch FilmWorks (DFW)

Het boek van Bryson is tot filmscenario bewerkt door debutant Bill Holderman en Michael Arndt. Maar het valt af te vragen hoeveel Arndt werkelijk heeft meegeschreven als je ziet dat hij eerder meeschreef aan o.a. Toy Story 3, Inside Out of Star Wars: Episode VII – The Force Awakens, films die toch een fris en sprankelender scenario hadden. Nu beperkt het scenario zich een rechttoe rechtaan-relaas van de gebeurtenissen.

Op de acteerprestaties valt niets aan te merken. De cast bestaat uit ervaren rotten die het klappen van de zweep kennen. En hoewel Redford en Nolte soms duidelijk op een filmset voor een groen scherm staan dan in de woeste natuur, lijken ze beiden wel plezier te beleven aan deze film. Nolte is trouwens bijna biografisch gecast als oude ex-alcoholist die graag achter de vrouwen aanzit. De rol van Emma Thompson is niet zo groot, maar ook zij slaat geen mal figuur.

A Walk in the Woods is een brave feelgood-komedie die grote risico’s schuwt en daardoor een beetje voorspelbaar is. Enkele leuke momenten tussen Redford en Nolte zorgen voor een komische toets, maar al bij al springt deze film er niet echt bovenuit. De film wil ons in de eerste plaats leren dat je nooit te oud bent om je dromen te verwezenlijken. Laten we vooral dat onthouden van deze film.