Dark Souls III (2016) ***** PS4 review

Dark Souls III (2016) is de nieuwste titel van ontwikkelaar FromSoftware en ontwerper Hidetaka Miyazaki. Het is het vijfde spel in een gelijkaardige reeks actie/avonturenspelen dat begon met Demon’s Souls, een underground titel uitgebracht begin 2009 in Japan, die zes maanden later in de US en pas anderhalf jaar later in Europa uitgebracht zou worden. Ik herinner mij de commentaren die ik indertijd had gelezen als zijnde “het moeilijkste game ooit”. Eind 2009 ben ik toen ook superbenieuwd op deze trein gesprongen, heb een Amerikaanse versie kunnen bestellen van het game voor PS3 en net zoals Leonidas trapte dit spel mij inderdaad de lucht uit de longen. “This is Demon’s Souls!” Maar zoals waarschijnlijk de meeste dingen in het leven, zijn diegene waarvoor je het hardste moet werken, diegene waar je het meeste gaat van houden.

Het spel werd populair bij de ras-gamers en een vervolg was onafwendbaar. In 2011 kwam Dark Souls, gevolgd door Dark Souls II in 2014. Voor de PS4 ontwikkelde FromSoftware een nieuwe IP, maar naar identieke stijl Bloodborne. Dit laatste spel was een enorm succes en was voor mij naast MGSV het beste spel op PS4 van 2015. Dark Souls is dus een spelserie met een brutale moeilijkheidsgraad, weggelegd voor de eerder hardcore gamers, die niet van handholding houden. De serie slaagt er in om een fenomenale, grimmige sfeer te scheppen, ondersteund door zeer solide gevechts-bewegingen, en steekt hierdoor met kop en schouders boven het gros van de actie/avontuur speltitels uit.

Korte inhoud: Het verhaal in de Dark Souls series is obscuur, verborgen in mythes en legendes. Het wordt niet uit de doeken gedaan, er is geen verteller of expositie, er zijn alleen hints en puzzelstukjes die de wereld je aanbiedt. Oorspronkelijk was er een tijdperk van mist en grijs en eeuwige draken die over de wereld heersten. Dat veranderde met de oorsprong van vuur, en de opkomst en opstand van machtige heersers. Maar het vuur was niet eeuwig en dreigde uit te doven. De heersers trachten het vuur levende te houden, soms falend met verschrikkelijke gevolgen. Gwyn, the Lord of Sunlight, beslist dan maar zichzelf op te offeren en zijn ziel te linken aan het eerste vuur om zo ‘The Age of Fire’ een tijd langer te rekken.

In de series speel je zelf een ondode, een mens vervloekt om voor eeuwig te herrijzen uit de dood. Je doel is al even obscuur als de lore die je met mondjesmaat aangereikt krijgt. In het eerste luik van de series moet je uiteindelijk Gwyn verslaan en de keuze maken om ofwel zelf je ziel aan het eerste vuur te linken en zo ‘the Age of Fire’ voort te zetten, of het te laten uitdoven en ’the Age of Darkness’ in the leiden.

De cyclus van het aanwakkeren van het dovende vuur is steeds terugkomend en is ook terug aanwezig in dit derde luik. Het lijkt alsof we hier een hele poos later zijn in de tijdslijn, het vuur is bijna dovende. De wereld bestaat uit assen en embers. De vijf ‘Lords of Cinder’, die in deze tijd moeten instaan voor het voortbestaan van het vuur hebben hun troon verlaten en het is aan jij om ze terug in het gareel te krijgen. De wereld in Dark Souls 3 is opnieuw griezelig mooi. Kastelen, bossen, moerassen waar je in het begin vaak kan verdolen. Geen lineaire wegen hier, maar intelligente level-design met veel terrein, verborgen hoekjes en illusionaire muren die allemaal potentiële schatten verbergen. Ook het feit dat de lore zo obscuur is doet je de wereld anders bekijken. Alles verteld een verhaal zonder woorden, de afgetakelde of verwoeste architectuur, de waanzinnige gedrochten, een tekst op een verloren voorwerp,…

De grootste drijvende kracht van dit spel zit in de exploratie. Een hele spelzone kan verstopt zitten in een hoekje als je niet oplettend genoeg rondkijkt. Daarnaast moet jeook weten dat alles in dit spel dodelijk is, de zwakste tegenstander zal je straffen als je hem niet respecteert. Het gevolg hiervan is dat je dan ook niet al spurtend door het spel stormt, maar dat je gestadig, immer alert, voort boert en…heel vaak sterft. In dit spel leer je uit je misstappen. Op je pad kom je menige, zeer uiteenlopende en dodelijke tegenstanders tegen, en hardcore bossfights.

© Bandai Namco Games

Je enige redding zijn de kampvuren of ‘bonfires’, die dienen als checkpoints in je odyssee. Echter, wanneer je gebruik maakt van een ‘bonfire’, om je resources terug op te laden, herrijzen alle tegenstanders die je eerder hebt verslaan (behalve bosses). Je moet dus steeds afwegen of je nog een stukje verder verkent in de hoop een nieuwe bonfire of shotcut te ontgrendelen, maar de kans hebt om te sterven en je ‘souls’ (de currency waarmee je alles betaalt van gear tot level-ups) verliest; of terugloopt naar je laatste bonfire met de spoils die je hebt en al je tegenstanders terug herrijst. Het actie combat systeem is naar mijn mening één van de beste in actie/adventure spelen op console. Je moet actief aanvallen blokken, pareren of ontwijken en je eigen aanvallen timen tussen de uithalen van je tegenstanders. Meerdere tegenstanders tegelijk bevechten is zeer gevaarlijk en sommige tegenstanders kunnen je zelfs one-shotten met een volle levenslijn als je niet oplet.

Voor de kenners dan, wat is er nieuw? Wel, het spel speelt een stukje sneller dan zijn voorgangers. Het is zonder twijfel het kindje van Dark Souls 2 en Bloodborne. Dodgen gaat hier veel vlotter. Ik herinner mij dat je, in de eerste Souls, zeer goede timing moest hebben (~immunity frames) om onder je tegenstanders aanval te kunnen duiken. Dit is nu een stuk vergevingsgezinder. Je tegenstanders aanvallen zijn daarentegen ook een stuk sneller, dus het is er niet echt simpeler op geworden.

Naast je levens- en stamina-bar, heb je nu ook terug een mana-bar. Je hoeft dus geen meerdere kopieën van spells meer te verzamelen, je kan die zoveel casten als je mana hebt. Mana regenereert echter niet. Naast de reguliere Estus Flask is er nu ook een mana-Estus flask. Je kan de ratio tussen de twee wijzigen bij de smid. (Dus als je in de loop van het spel 10 flasks hebt, kan je kiezen om die te verdelen in 10hp/0mana of 9hp/1mana of 5hp/5mana, enz. ) De toorts is nu een item dat je kan kopen en als een wapen uitrusten, met ongelimiteerde duur.

Weapon skills. Ieder wapen heeft een eigen weapon skill. Meestal is dat een unieke aanval, maar het kan ook een buff zijn. Bijvoorbeeld een magic staff heeft een weapon skill “Steady Chant”, een buff die je sorceries boost voor een korte tijd. Er zijn zo’n 60-tal weapon skills in game. Een weapons skill kost ook een kleine hoeveelheid mana.

Nieuwe wapens. Er zijn een reeks nieuwe wapens in game, zoals de dual daggers/ blades/spears/hammers. Terwijl je vroeger twee wapens van eenzelfde soort moest equipen en zorgen dat je anderhalve maal de strength en dexterity requirements had om die effectief te kunnen dual wielden is er nu een alternatief, de dual wapens. Je kan die nog steeds éénhandig met schild gebruiken, maar ook dualwielden. L1 en L2 geven je dan unieke aanvalspatronen en er zijn zelfs unieke combos met R1/R2. De dual daggers bijvoorbeeld hebben een leuke L2 weapon skill in de vorm van een dash, die je best gebruikt wanneer je een target hebt gelocked om zo achter je tegenstander te manoeuvreren.

De nieuwe bosses droppen uiteraard ook nieuwe wapens, maar van eerder gekend allooi, zoals greatswords en ultra-greatswords. Ja, er zijn nog steeds zones in het spel met verschroeiende moeilijkheidsgraad. De vijanden zijn vrij origineel. Je komt nog wel een aantal usual suspects tegen natuurlijk of zal hier en daar wel een attack pattern herkennen, maar laat dat eerder een kenmerk zijn van je ervaring als Dark Souls speler dan van een tekort aan originaliteit. De wereld voelt fris aan en je zal vaak kreten slaken bij de achterbakse tactieken die je nieuwe tegenstanders gebruiken. Zo heb ik ook een aantal nieuwe items op mijn top tien lijstje ‘meest gehate vijanden ever’. Niet omdat ze slecht gedesigned zijn, maar juist het omgekeerde en soms verdomd moeilijk. I’m looking at you, monkey demon! Epic boss battles as usual.

Framerate issues. Die zijn er nog wel, legacy van de vorige games. Momentjes waar je een sprint wil inzetten of veel tegenstanders op het scherm hebt waar alles ietsje begint te stutteren. Geenszins game brekend, ik ben hier nooit door gestorven. Het is eerder iets dat je een beetje uit de immersie haalt. Ik speelde met de day-one-patch v1.01.

TLDNR? Dark Souls III is het kindje van Dark Souls II en Bloodborne, met vlottere combat. (Her)introduceert mana-bar en mana-Estus flask. Wapens hebben weaponskills met unieke aanvallen of buffs. Nieuwe dual wapens als alternatief voor vroegere dual wielding. Nog steeds kleine framerate issues, zelfs met day-one-patch. Uitstekende diversiteit in scenery en enemies. Epische boss-battles. Fans van de series kunnen deze met de ogen dicht kopen. Dit is opnieuw een fantastisch spel. Voor de nieuwe spelers, weet dat dit game een ultieme challenge van formaat is, maar de voldoening is van hetzelfde kaliber. Dark Souls III is beschikbaar op PS4, Xbox One en PC vanaf 12/04/2016.