Acteur Mel Gibson doet zijn Liam Neeson’ke en heeft binnenkort een nieuwe film in de zalen waar hij wederom een bedreiging vormt voor al wie zijn pad kruist. Ik blijf het verbazingwekkend vinden dat Mel eigenlijk zo’n 17 jaar gelden nog aan de top van Hollywood stond, en zich tevens ontpopte tot een talentvol filmregisseur. Maar toen begon hij te drinken, maakte hij anti-semitische opmerkingen, sloeg zijn vrouw en kwam vooral in de media met beschamende filmpjes, en het verhaal was uit. Toch blijft de man films maken, maar is nog maar een schim van wat hij ooit is geweest. En toch lijkt hij met deze prent toch te overtuigen.
Blood Father (2016) zou wel eens een begin kunnen betekenen van een mogelijke terugkeer naar de voorgrond. De film was spijtig genoeg in handen van de wat wisselvallige Franse regisseur Jean-François Richet (Assault on Precinct 13, Mesrine), en niet elke scène is overtuigend en het is vooral de ervaring en het charisma van Mel die het niveau van deze back-to-basics actiefilm opkrikt. Het script komt van meer betrouwbare bronnen, en werd geschreven door Peter Craig (Mockinjay part 1 & 2, The Town) en Andrea Berloff (Straight Outta Compton, World Trade Center), en de dialogen zijn echt wel goed voor een dergelijk genre van film. Vooral de tussenkomsten van de dochters zijn soms hilarisch. In de casting zien we nog rollen voor Elisabeth Röhm en Thomas Mann.
Korte inhoud: Nadat de 16-jarige Lydia (Erin Moriarty) door haar vriendje, een drugsbaron, erin geluisd wordt voor het stelen van een fortuin aan drugsgeld, slaat ze op de vlucht. Ze kan nog maar bij één persoon terecht: haar vader John Link (Mel Gibson), een eeuwige loser die een dronkaard, drugsverslaafde, bendelid en ex-gevangene is geweest. Hij is echter vastberaden om zijn kleine meisje te beschermen en voor één keer in zijn leven het juiste te doen…
De film heeft wel iets weg van Get the Gringo (2012), ook al is deze net iets grauwer. Gibson is de hightlight van de film en de rest is eigenlijk een beetje bijkomstig. Er zit wel een interessant Sicario/hitman karakter die onze held op de hielen zit, maar zijn screentijd is te beperkt om echt indruk te maken. De rest van de cast bestaat uit bizarre figuren gaande van bikers tot neo-nazi’s, en William H. Macy, die de sponsor speelt van Gibson, is eigenlijk het enige “normale” personage uit de gehele film. Anderzijds heeft hij zo goed als geen toegevoegde waarde. En de hoofd-villain is eigenlijk een geobsedeerde boyfriend die op geen enkel moment als een echte bedreiging aanvoelt. Het einde van de film vond ik ook wat teleurstellend in die zin dat ik iets meer drama en actie had verwacht in plaats van een vrij banale shootout.
© Splendid Film
De film had vorig jaar al in de zalen moeten uitkomen, maar om één of andere reden liep deze productie vertraging op. Hier is trouwens een making of filmpje die ik op You Tube vond, en die me doet vermoeden dat het er op de set echt wel low budget aan toe ging. Een ander punt wat me is opgevallen is dat de regisseur eigenlijk niet veel te zeggen had op de set maar dat Mel Gibson eigenlijk de touwtjes in handen had. En logisch, Jean-François Richet is een nobody, en eigenlijk is dat een Mel Gibson film. Op 7 september 2016 komt Blood Father in de zalen.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Dave op 26 augustus 2016
*** Blood Father trailer ***
Op zich heeft hij nog een kleine rol gekregen in Expendables 😉 Toch niet helemaal uit de schijnwerpers..
Trailer ziet er wel boeiend uit, ben benieuwd.
Misschien ook interessant om melden dat de filmmuziek geschreven werd door de Vlaming Sven Faulconer, die intussen alweer een aantal jaar in Hollywood woont en werkt.